Şirket kantini bu günlerde özellikle ıssız bir yer olabilir.
Raleigh, NC’de zirai ilaç şirketi BASF’nin bir bölümünde çalışan 46 yaşındaki Casey Allen, “Salı günü öğlen 12’de gelir ve bir şey almak için sırada beklerdiniz” dedi. “Şimdi içeri giriyorsun ve genellikle ilk sıradasın.”
Sanayi Devrimi’nden ortaya çıkan ataerkil bir beyaz yakalı yaşam kurumu olan ofis yemek odası, yüzyılın ortalarında genişleyen banliyö ofis parklarına taşınmasından sağ çıktı. Ofis kültürünün ve güçlü öğle yemeklerinin yükselişini ve düşüşünü ve son zamanlarda Silikon Vadisi ofis yemeklerinin aşırı bolluğunu atlattı.
Ancak kantin işten çıkarmalara, bazen ana gemide yalnızca birkaç gün gerektiren bir çalışma haftasına ve Amerikan ofisi pandemik uykusundan uyanırken yeni, daha talepkar bir çalışan nesline dayanabilecek mi?
Bu ay Menlo Park, Kaliforniya’daki genel merkezinde 126 kafeterya çalışanını işten çıkaracağını açıklayan Meta gibi şirketlerde bile, işçiler bir an önce ofisten çıkmak için bedava yemek yemekten vazgeçiyor.
Yüzlerce müze, üniversite ve LinkedIn gibi şirketlerde restoran işleten Bon Appétit Management Company’yi 1987’de kuran Fedele Bauccio, “Geleneksel büyük kafeterya dünyası öldü” dedi. “Bakımları çok pahalı ve yeterince esnek değiller.”
Yine de ofis çalışanlarının yemek yemesi gerekiyor. Yani şirketler kantini havaya uçuruyor. Uzun süredir üretkenliği artırmanın bir yolu olarak görülen kafeteryalar, onlara çok ihtiyaç duyan bir iş piyasasındaki genç işçileri çekmek için şimdi dinlenme molalarına ve eğlence tesislerine dönüştürülüyor.
Bazı şirketler, çalışanların işten sonra rahatlamasına ve sosyalleşmesine yardımcı olmak için kokteyl barları kurar veya gün batımında istiridye parçalama partileri düzenler. Teknoloji devlerinin büyük yemek odaları, günden güne büyük ölçüde değişen bir iş gücünü beslemek için yeterince esnek olan daha küçük, daha samimi alanlara bölünüyor. Geliştiriciler, sübvansiyonlu şirket kantinleri gibi işleyen ancak halka açık restoranlar inşa ediyorlar.
LinkedIn’de Kuzey Amerika gıda programlama ve operasyon müdürü Andrew Montesano, “Bedava pizza artık yeterli değil” diyor.
Bay Bauccio’ya ve kurumsal konukseverlik alanındaki diğerlerine göre, çalışanlar, özellikle daha genç olanlar, kültürel olarak daha özgün yemekler ve atıkların azaltılması gibi daha iklim dostu pişirme protokolleri talep ediyorlar. Daha az et yerler ve işçilik uygulamalarını sorgularlar. Sağlık ve zindelik bir menü mantrası haline geldi.
Berkeley’deki California Üniversitesi’ndeki Haas İşletme Okulu’nun akademik işlerden sorumlu dekan yardımcısı Jennifer A. Chatman, dikkatli olmayan işletmelerin zarar görme olasılığının yüksek olduğunu söyledi.
Akıllı liderler, uzaktan çalışma devam ederse gayri resmi etkileşimin şirket kültürünü kıyametten kurtarabileceğini ve gelecekte ofise gelmenin bir numaralı nedeni olabileceğini biliyor.
“Oraya ulaşmanın tek yolu kafeterya değil,” dedi Dr. Chatman, “Ama insanların yemek yemeye ihtiyacı var ve birlikte yemek yemenin etkileşimi teşvik ettiğini biliyoruz.”
Bakkaliye o kadar önemli bir işe alma ve elde tutma aracı haline geldi ki, uzaktan işe başvuran bazı kişilere bakkal teslimat şirketlerinden kredi veya cömert haftalık öğle yemeği maaşı bile teklif edildi – enflasyon bakkaliye maliyetlerini artırırken özellikle takdir edilebilecek faydalar.
Ücretsiz yemeklerin psikolojik ödüller de sağlayabileceğini söyleyen Dr. sohbetçi “’Şirketim bana her gün öğle yemeği ısmarlıyor’ diyebilmenin bir avantajı var. Şirket tarafından önemsendiğini hissetmenin sembolik bir değeri var.”
Güney San Francisco sahilinde, Mart ayında bir biyoteknoloji kampüsünde Anecdote adlı iki katlı havadar bir restoran açıldı. Bir şirket kafeteryası gibi çalışıyor ama bir restoranın görünümüne ve havasına sahip.
Bon Appétit Management Company, emlak geliştiricileriyle bu fikre öncülük etti. Binadaki işletmeler, bazen ücretsiz veya indirimli olarak çalışanlara yemek sunmak için restoranı kullanabilir. Ancak çıtır tofu sürgüleri ve 16 dolarlık Dungeness yengeç kekleri gibi yemekler için herkes uğrayabilir.
Bon Appétit bölge müdürü Alison Harper, işletmelerin küçülmesi ve hibrit çalışma programlarının bu fikri ateşlediğini, ancak işletmeleri bol miktarda ücretsiz yiyecek sağlamayı bırakmaya zorlayan şehirlerin – özellikle Batı Kıyısındaki – yardımcı olduğunu söyledi. Devasa kurumsal kantinler, işçileri yerel gıda şirketlerine patronluk taslamaktan caydırıyor ve mahalle için hiçbir şey sağlamıyor.
“Pandemi, Körfez Bölgesi’nde ve ötesinde halihazırda gerçekleşmekte olan bir paradigma değişikliği olarak gördüğüm şeyi hızlandırdı” dedi. “Şehirler, topluma hiçbir faydası olmayan büyük, kapalı kantinler istemediğimizi söyledi.”
Anekdot’ta, 48 yaşındaki Hans-Peter Goertz, Sitokinetik ofisine gittiği haftada üç gün yemek yiyor. Bir dosa veya taze yerel balık siparişinin hızlı ve ücretsiz olarak teslim edildiği önceki işvereni Genentech’teki yemek servisinin çeşitliliğini ve hızını özlüyor. Anekdote’da bir yemeğin daha uzun Avrupa tarzı bir öğle yemeği gibi olduğunu söyledi.
Bay Goertz, “Yenilikçi bir menü ile güzel bir ortamda 4 veya 5 $’a gerçekten iyi bir yemek yiyebilirim” dedi. “Ekonominin ötesine geçen çok güzel bir fayda.”
Kurumsal yemek yemenin değişen talihinin belki de Manhattan’ın merkezindeki eski Condé Nast kafeteryasından daha iyi bir örneği olamaz. New Yorker’dan bir editörle öğle yemeğinde. Kafeterya hattı o kadar ikonik hale geldi ki Şeytan Marka Giyer filminde rol aldı. (“Biliyorsun, selülit mısır çorbasının ana bileşenlerinden biridir,” diyor Stanley Tucci yeni işe alınan genç bir kişiye birazını bir kaseye dolduruyor.)
Durst Organizasyonu, Condé Nast’ın taşınmasının ardından 2018’de 151 West 42nd Street’te yeniden tasarlanan kafeteryayı açtı. 150 milyon dolarlık yenilemenin bir kısmı, aslen ünlü mimar Frank Gehry tarafından tasarlanan kafeteryaya bir makyaj yapmak için harcandı. Şirketi binada yer kiralayan herkes kabul edilir.
Durst, komşu bir binanın çatısına arı kovanları yerleştirmiş ve balını kantinde kullanıyor. Istakoz ve taze makarna pişirme konusunda ustalık dersleri vermeye başladı. Artık yiyecekler, şirketin Millerton, NY yakınlarındaki 4.000 dönümlük McEnroe Organik Çiftliğine gönderiliyor ve kompost, kafeterya hattı için sebze yetiştirmek için kullanılıyor.
Zarif mekanlarda servis edilen kaliteli yemek o kadar başarılı bir tarif ki Durst, yine 150 milyon dolarlık bir tadilattan geçen 825 Third Avenue binasında onu taklit ediyor. Bu yaz, Gotham Asset Management ve National Bank of Egypt gibi şirketlerdeki çalışanlar kafeteryada öğle yemeğinin tadını çıkarabilir ve işten sonra indirimli içki saati veya istiridye kırma partisi için 6.000 metrekarelik bir verandaya gidebilir.
Durst’un New York ve New Jersey Liman İdaresi ile ortak sahibi olduğu One World Trade Center’da, geniş, rahat, tek katlı bir ortak salonda kaliteli kahve ve içeceklerin sunulduğu hızlı servisli bir kafe bulunmaktadır. Bina, Wunderkind ve Undertone gibi kendi kilerini dolduran ve bazen onları ofisin kalbi haline getiren genç, orta ölçekli teknoloji şirketlerine ev sahipliği yapıyor.
Durst’un yiyecek ve içecek yöneticisi Spencer Cohn, “Gördüğümüz şey, yemek hizmeti ve kurumsal yemek hizmetinde rönesansın birleşmesi” dedi. “Erteleme geçici değil”
Durst’ta yönetici olan David Neil, bazı işletmelerin kiralama kararlarını bir binanın yiyecek ve içecek tekliflerine göre verdiğini söyledi.
Amerika’daki işletmelerin daha az göze çarpan köşelerinde şirketler, yemek yeme seçenekleri sunmaya devam ederken, öğle yemeği saatinde tahmin edilemeyen kalabalıklarla başa çıkmanın ve işçilik maliyetlerini düşürmenin etkili yollarını bulmakta zorlanıyor. QR kodlu optimize edilmiş menüler ofis duvarlarında asılıdır ve siparişler, uygulamalar veya kiosklar aracılığıyla verilir.
Bazı şirketler, gıda dağıtımını sübvanse etmek için kantinlerden tamamen vazgeçti. Relish by ezCater adlı bir uygulama, çalışanlardan çok sayıda restoran siparişi toplar ve herkesin birlikte yemek yiyebilmesi için hepsini tek seferde tutarlı bir pakette teslim eder. Büyük grupları güvenilir bir şekilde besleme yeteneklerine göre seçilen, her eyalette 104.000’den fazla restorandan oluşan bir ağ kullanıyor.
ezCater’in CEO’su Stefania Mallett, çalışanların yiyeceklerini sübvanse edeceğini asla düşünmediği şirketlerin, bir kafeterya işletmekten daha ucuz olması ve bir ihtiyaç haline gelen bir yemeği yeme olasılığı daha yüksek olan genç çalışanları tatmin etmesi nedeniyle kaydolduğunu söyledi.
New York bilet şirketi SeatGeek, hizmeti düzenli olarak kullandığını söyledi. Relish uygulaması aracılığıyla öğle yemeğinin sübvanse edildiği günlerde ofise beş kat daha fazla çalışan geliyor.
“Sana bir sandviç vermek, bir işçiyi değiştirmekten çok daha ucuz,” dedi.
Yine de, ülkenin eski okul yemek odasının devam ettiği bazı bölgeleri var. Hallmark’ın Kansas City, Missouri’deki merkezindeki kafeterya da bunlardan biri.
Tebrik kartı şirketini kuran JC Hall, yakınlarda pahalı bir restoran dışında yemek yenecek yer olmadığı için 1923’te ülkedeki ilk şirket kantinlerinden birini kurdu. (Kahve molasını başlatan da odur.)
1956’da Mr. Hall, bir şefler ordusu, muhteşem bir manzara ve şirketin logosu şeklinde 36 avize ile Crown Room’u açtı. O sırada “Tebrik kartları düşünceli olmayı temsil ediyor ve onları yaratanların sunabileceğimiz en iyi koşullar altında çalışması uygun” dedi.
Crown Room, çalışanların doğum günleri için pastalar, World Series partileri ve hediye paketleme gösterileri ile her zaman işin kalbi olmuştur. Gün için eve giden insanlar, kapıdan çıkarken aile için bir güveç veya köfte alabilirler.
Salgının zirve yaptığı dönemde, genel merkez kapalıyken mutfak, üretim tesislerinde insanları beslemek için hâlâ önceden paketlenmiş sandviçler ve salatalar yapıyordu. Yemek odası Nisan ayında yeniden açıldı. Kafeteryanın Teksas kekini özellikle seven bir şirket sözcüsü olan Paul Herdtner, “Hallmarkers, Crown Room’u yeniden açmaktan heyecan duydu” dedi.
Bu, kimsenin değiştirmek istemediği bir Hallmark kültürü parçasıdır, ancak gerçeklik gerçekliktir. Bugün kafeterya haftanın sadece üç günü açık.
sonuçlar Instagram’da Haberler Yemek Pişirme, Facebook, Youtube, tik tak ve Pinterest. Tarif önerileri, yemek pişirme ipuçları ve alışveriş ipuçları ile Haberler Cooking’ten düzenli güncellemeler alın.
Raleigh, NC’de zirai ilaç şirketi BASF’nin bir bölümünde çalışan 46 yaşındaki Casey Allen, “Salı günü öğlen 12’de gelir ve bir şey almak için sırada beklerdiniz” dedi. “Şimdi içeri giriyorsun ve genellikle ilk sıradasın.”
Sanayi Devrimi’nden ortaya çıkan ataerkil bir beyaz yakalı yaşam kurumu olan ofis yemek odası, yüzyılın ortalarında genişleyen banliyö ofis parklarına taşınmasından sağ çıktı. Ofis kültürünün ve güçlü öğle yemeklerinin yükselişini ve düşüşünü ve son zamanlarda Silikon Vadisi ofis yemeklerinin aşırı bolluğunu atlattı.
Ancak kantin işten çıkarmalara, bazen ana gemide yalnızca birkaç gün gerektiren bir çalışma haftasına ve Amerikan ofisi pandemik uykusundan uyanırken yeni, daha talepkar bir çalışan nesline dayanabilecek mi?
Bu ay Menlo Park, Kaliforniya’daki genel merkezinde 126 kafeterya çalışanını işten çıkaracağını açıklayan Meta gibi şirketlerde bile, işçiler bir an önce ofisten çıkmak için bedava yemek yemekten vazgeçiyor.
Yüzlerce müze, üniversite ve LinkedIn gibi şirketlerde restoran işleten Bon Appétit Management Company’yi 1987’de kuran Fedele Bauccio, “Geleneksel büyük kafeterya dünyası öldü” dedi. “Bakımları çok pahalı ve yeterince esnek değiller.”
Yine de ofis çalışanlarının yemek yemesi gerekiyor. Yani şirketler kantini havaya uçuruyor. Uzun süredir üretkenliği artırmanın bir yolu olarak görülen kafeteryalar, onlara çok ihtiyaç duyan bir iş piyasasındaki genç işçileri çekmek için şimdi dinlenme molalarına ve eğlence tesislerine dönüştürülüyor.
Bazı şirketler, çalışanların işten sonra rahatlamasına ve sosyalleşmesine yardımcı olmak için kokteyl barları kurar veya gün batımında istiridye parçalama partileri düzenler. Teknoloji devlerinin büyük yemek odaları, günden güne büyük ölçüde değişen bir iş gücünü beslemek için yeterince esnek olan daha küçük, daha samimi alanlara bölünüyor. Geliştiriciler, sübvansiyonlu şirket kantinleri gibi işleyen ancak halka açık restoranlar inşa ediyorlar.
LinkedIn’de Kuzey Amerika gıda programlama ve operasyon müdürü Andrew Montesano, “Bedava pizza artık yeterli değil” diyor.
Bay Bauccio’ya ve kurumsal konukseverlik alanındaki diğerlerine göre, çalışanlar, özellikle daha genç olanlar, kültürel olarak daha özgün yemekler ve atıkların azaltılması gibi daha iklim dostu pişirme protokolleri talep ediyorlar. Daha az et yerler ve işçilik uygulamalarını sorgularlar. Sağlık ve zindelik bir menü mantrası haline geldi.
Berkeley’deki California Üniversitesi’ndeki Haas İşletme Okulu’nun akademik işlerden sorumlu dekan yardımcısı Jennifer A. Chatman, dikkatli olmayan işletmelerin zarar görme olasılığının yüksek olduğunu söyledi.
Akıllı liderler, uzaktan çalışma devam ederse gayri resmi etkileşimin şirket kültürünü kıyametten kurtarabileceğini ve gelecekte ofise gelmenin bir numaralı nedeni olabileceğini biliyor.
“Oraya ulaşmanın tek yolu kafeterya değil,” dedi Dr. Chatman, “Ama insanların yemek yemeye ihtiyacı var ve birlikte yemek yemenin etkileşimi teşvik ettiğini biliyoruz.”
Bakkaliye o kadar önemli bir işe alma ve elde tutma aracı haline geldi ki, uzaktan işe başvuran bazı kişilere bakkal teslimat şirketlerinden kredi veya cömert haftalık öğle yemeği maaşı bile teklif edildi – enflasyon bakkaliye maliyetlerini artırırken özellikle takdir edilebilecek faydalar.
Ücretsiz yemeklerin psikolojik ödüller de sağlayabileceğini söyleyen Dr. sohbetçi “’Şirketim bana her gün öğle yemeği ısmarlıyor’ diyebilmenin bir avantajı var. Şirket tarafından önemsendiğini hissetmenin sembolik bir değeri var.”
Güney San Francisco sahilinde, Mart ayında bir biyoteknoloji kampüsünde Anecdote adlı iki katlı havadar bir restoran açıldı. Bir şirket kafeteryası gibi çalışıyor ama bir restoranın görünümüne ve havasına sahip.
Bon Appétit Management Company, emlak geliştiricileriyle bu fikre öncülük etti. Binadaki işletmeler, bazen ücretsiz veya indirimli olarak çalışanlara yemek sunmak için restoranı kullanabilir. Ancak çıtır tofu sürgüleri ve 16 dolarlık Dungeness yengeç kekleri gibi yemekler için herkes uğrayabilir.
Bon Appétit bölge müdürü Alison Harper, işletmelerin küçülmesi ve hibrit çalışma programlarının bu fikri ateşlediğini, ancak işletmeleri bol miktarda ücretsiz yiyecek sağlamayı bırakmaya zorlayan şehirlerin – özellikle Batı Kıyısındaki – yardımcı olduğunu söyledi. Devasa kurumsal kantinler, işçileri yerel gıda şirketlerine patronluk taslamaktan caydırıyor ve mahalle için hiçbir şey sağlamıyor.
“Pandemi, Körfez Bölgesi’nde ve ötesinde halihazırda gerçekleşmekte olan bir paradigma değişikliği olarak gördüğüm şeyi hızlandırdı” dedi. “Şehirler, topluma hiçbir faydası olmayan büyük, kapalı kantinler istemediğimizi söyledi.”
Anekdot’ta, 48 yaşındaki Hans-Peter Goertz, Sitokinetik ofisine gittiği haftada üç gün yemek yiyor. Bir dosa veya taze yerel balık siparişinin hızlı ve ücretsiz olarak teslim edildiği önceki işvereni Genentech’teki yemek servisinin çeşitliliğini ve hızını özlüyor. Anekdote’da bir yemeğin daha uzun Avrupa tarzı bir öğle yemeği gibi olduğunu söyledi.
Bay Goertz, “Yenilikçi bir menü ile güzel bir ortamda 4 veya 5 $’a gerçekten iyi bir yemek yiyebilirim” dedi. “Ekonominin ötesine geçen çok güzel bir fayda.”
Kurumsal yemek yemenin değişen talihinin belki de Manhattan’ın merkezindeki eski Condé Nast kafeteryasından daha iyi bir örneği olamaz. New Yorker’dan bir editörle öğle yemeğinde. Kafeterya hattı o kadar ikonik hale geldi ki Şeytan Marka Giyer filminde rol aldı. (“Biliyorsun, selülit mısır çorbasının ana bileşenlerinden biridir,” diyor Stanley Tucci yeni işe alınan genç bir kişiye birazını bir kaseye dolduruyor.)
Durst Organizasyonu, Condé Nast’ın taşınmasının ardından 2018’de 151 West 42nd Street’te yeniden tasarlanan kafeteryayı açtı. 150 milyon dolarlık yenilemenin bir kısmı, aslen ünlü mimar Frank Gehry tarafından tasarlanan kafeteryaya bir makyaj yapmak için harcandı. Şirketi binada yer kiralayan herkes kabul edilir.
Durst, komşu bir binanın çatısına arı kovanları yerleştirmiş ve balını kantinde kullanıyor. Istakoz ve taze makarna pişirme konusunda ustalık dersleri vermeye başladı. Artık yiyecekler, şirketin Millerton, NY yakınlarındaki 4.000 dönümlük McEnroe Organik Çiftliğine gönderiliyor ve kompost, kafeterya hattı için sebze yetiştirmek için kullanılıyor.
Zarif mekanlarda servis edilen kaliteli yemek o kadar başarılı bir tarif ki Durst, yine 150 milyon dolarlık bir tadilattan geçen 825 Third Avenue binasında onu taklit ediyor. Bu yaz, Gotham Asset Management ve National Bank of Egypt gibi şirketlerdeki çalışanlar kafeteryada öğle yemeğinin tadını çıkarabilir ve işten sonra indirimli içki saati veya istiridye kırma partisi için 6.000 metrekarelik bir verandaya gidebilir.
Durst’un New York ve New Jersey Liman İdaresi ile ortak sahibi olduğu One World Trade Center’da, geniş, rahat, tek katlı bir ortak salonda kaliteli kahve ve içeceklerin sunulduğu hızlı servisli bir kafe bulunmaktadır. Bina, Wunderkind ve Undertone gibi kendi kilerini dolduran ve bazen onları ofisin kalbi haline getiren genç, orta ölçekli teknoloji şirketlerine ev sahipliği yapıyor.
Durst’un yiyecek ve içecek yöneticisi Spencer Cohn, “Gördüğümüz şey, yemek hizmeti ve kurumsal yemek hizmetinde rönesansın birleşmesi” dedi. “Erteleme geçici değil”
Durst’ta yönetici olan David Neil, bazı işletmelerin kiralama kararlarını bir binanın yiyecek ve içecek tekliflerine göre verdiğini söyledi.
Amerika’daki işletmelerin daha az göze çarpan köşelerinde şirketler, yemek yeme seçenekleri sunmaya devam ederken, öğle yemeği saatinde tahmin edilemeyen kalabalıklarla başa çıkmanın ve işçilik maliyetlerini düşürmenin etkili yollarını bulmakta zorlanıyor. QR kodlu optimize edilmiş menüler ofis duvarlarında asılıdır ve siparişler, uygulamalar veya kiosklar aracılığıyla verilir.
Bazı şirketler, gıda dağıtımını sübvanse etmek için kantinlerden tamamen vazgeçti. Relish by ezCater adlı bir uygulama, çalışanlardan çok sayıda restoran siparişi toplar ve herkesin birlikte yemek yiyebilmesi için hepsini tek seferde tutarlı bir pakette teslim eder. Büyük grupları güvenilir bir şekilde besleme yeteneklerine göre seçilen, her eyalette 104.000’den fazla restorandan oluşan bir ağ kullanıyor.
ezCater’in CEO’su Stefania Mallett, çalışanların yiyeceklerini sübvanse edeceğini asla düşünmediği şirketlerin, bir kafeterya işletmekten daha ucuz olması ve bir ihtiyaç haline gelen bir yemeği yeme olasılığı daha yüksek olan genç çalışanları tatmin etmesi nedeniyle kaydolduğunu söyledi.
New York bilet şirketi SeatGeek, hizmeti düzenli olarak kullandığını söyledi. Relish uygulaması aracılığıyla öğle yemeğinin sübvanse edildiği günlerde ofise beş kat daha fazla çalışan geliyor.
“Sana bir sandviç vermek, bir işçiyi değiştirmekten çok daha ucuz,” dedi.
Yine de, ülkenin eski okul yemek odasının devam ettiği bazı bölgeleri var. Hallmark’ın Kansas City, Missouri’deki merkezindeki kafeterya da bunlardan biri.
Tebrik kartı şirketini kuran JC Hall, yakınlarda pahalı bir restoran dışında yemek yenecek yer olmadığı için 1923’te ülkedeki ilk şirket kantinlerinden birini kurdu. (Kahve molasını başlatan da odur.)
1956’da Mr. Hall, bir şefler ordusu, muhteşem bir manzara ve şirketin logosu şeklinde 36 avize ile Crown Room’u açtı. O sırada “Tebrik kartları düşünceli olmayı temsil ediyor ve onları yaratanların sunabileceğimiz en iyi koşullar altında çalışması uygun” dedi.
Crown Room, çalışanların doğum günleri için pastalar, World Series partileri ve hediye paketleme gösterileri ile her zaman işin kalbi olmuştur. Gün için eve giden insanlar, kapıdan çıkarken aile için bir güveç veya köfte alabilirler.
Salgının zirve yaptığı dönemde, genel merkez kapalıyken mutfak, üretim tesislerinde insanları beslemek için hâlâ önceden paketlenmiş sandviçler ve salatalar yapıyordu. Yemek odası Nisan ayında yeniden açıldı. Kafeteryanın Teksas kekini özellikle seven bir şirket sözcüsü olan Paul Herdtner, “Hallmarkers, Crown Room’u yeniden açmaktan heyecan duydu” dedi.
Bu, kimsenin değiştirmek istemediği bir Hallmark kültürü parçasıdır, ancak gerçeklik gerçekliktir. Bugün kafeterya haftanın sadece üç günü açık.
sonuçlar Instagram’da Haberler Yemek Pişirme, Facebook, Youtube, tik tak ve Pinterest. Tarif önerileri, yemek pişirme ipuçları ve alışveriş ipuçları ile Haberler Cooking’ten düzenli güncellemeler alın.