Thieboudienne, Batı Afrika mutfakları arasında özel bir yere sahiptir. Bu tek kapta pirinç şaheseri genellikle Senegal’in ulusal yemeği olarak anılır, ancak varlığı ve popülaritesi ülke sınırlarının ötesine uzanır. Onun etkisi güçlüdür.
Batı Afrika’nın diğer harika tek kaptaki pirinç yemeklerinin çoğu – Ganalı waakye, Gambiya benachin ve Nijeryalı jollof, birkaçını saymak gerekirse – Wolof dilinde pirinç anlamına gelen kelimeden (ceeb veya ceeb) adını alan thieboudienne’nin (CHE-boo JEN olarak telaffuz edilir) doğrudan torunlarıdır. thiebb) ve balık (jën).
Jollof pirincinin özellikle diasporadaki popülaritesi, ne kadar çabuk hazırlandığından, esasen thieboudienne’nin hızlandırılmış bir versiyonundan kaynaklanmaktadır. Ancak harika bir Thieboudienne tüm kısayollara meydan okur. Harika bir Thieboudienne neredeyse tüm gün süren bir olaydır.
Senegalli şef ve San Francisco’daki küçük işletme sahibi Nafy Ba Flatley, “Bu, domates suyunda pişirilmiş pirincin divası” dedi.
Thieboudienne, benim “süreç tarifi” olarak adlandırmayı sevdiğim şeydir çünkü her adım, bitmiş yemek için çok önemlidir. Benim damak tadıma göre, katmanlı lezzetleriyle harika bir pilav, çözülmesi gereken bir bulmaca gibidir. Kaşık dolusu kaşıkları kaşıklamak yeterli değil, ancak bunu sık sık yapıyorum. Onun yaratımında kullanılan otları, baharatları, et sularını ve kilerdeki temel malzemeleri bir araya getirmeye çalışıyorum. Bir yemeğin sürecini, basit malzemelerden duyularıma kadar incelikli bir isyana nasıl dönüştüğünü ortaya çıkarmayı seviyorum ve bu yüzden Thieboudienne’i seviyorum.
İlk olarak Senegal’in kuzeybatı kıyı bölgesindeki Saint-Louis’te geliştirilen ve deniz ürünlerinin bol olduğu Thieboudienne, tenceredeki her malzemeyi kutluyor.
Bitki bakımından zengin rof, balıklara parfüm ve tat verir (Chioff veya thiof, Atlantik beyaz orfoz); Nokoss (soğan, biber, biber ve taze domates karışımı) zengin domates suyunu koyulaştırır. Sonuçta yumuşak pirinç üzerine yerleştirilmiş yumuşak sebzeler ve balıklar ortaya çıkıyor. Her şey xońe veya xoñe ile süslenir; bu çıtır pirinç taneleri, ısıya yakınlığı nedeniyle tencerenin dibine yapışır. Bayan Flatley, “Bunun peşini bırakmayacağız” dedi. “Tamamen kazınması gerekiyor!”
Thieboudienne, sofistike karmaşıklığa ulaşmak için lezzet geliştirme tekniğinde emin bir el gerektirir. Bu yaklaşım diğer birçok harika Batı Afrika yemeğine de uygulanabilir. Kısayol oluşturulamaz.
Bayan Flatley, Saint-Louis’de özellikle unutulmaz thieboudienne yapan şefler hakkında “Zaman ayırıyorlar” dedi. “Sabah 9’da yemek pişirmeye başlıyorlar, biz de saat 13.00’e kadar yemeğe oturmuyoruz. Onu bu kadar özel kılan da bu.”
San Francisco’daki mutfağında iki saatini alıyor. Bir noktaya kadar değişiklik yapacaktır: Karnabahar lahananın yerini alabilir, ancak saksısında manyok ve bamya gerekir.
Thieboudienne’i pişirme deneyimi de ortak olabilir. Birçok şef, komşularıyla malzeme alışverişinde bulunur ve yemeğin tadını birlikte bir ziyafet gibi çıkarır.
Tarif test sürecimin sonuna doğru meslektaşım Mia Leimkuhler ile Montreal’deki mutfağında çalıştım. Yerel balıkçıdan taze levrek parçaları, bir torba kırık pirinç ve yerel bakkaldan bir kavanoz domates salçası buldu. Yaz sonu pazarından havuç, yeşil fasulye, lahana ve kırmızı biberlerden oluşan bir seçki getirdim. Arka planda televizyonda zorlu bir tenis maçı oynanırken biz doğradık, doğradık ve pişirdik. Oyun hazırlıklarımıza canlı bir aciliyet kazandırdı ve sonunda son derece tatmin edici bir aile yemeğine oturduk.
Bayan Flatley, “Thieboudienne kraliçedir” dedi ve ekledi: “Bu ruhun gıdası.”
Batı Afrika’nın diğer harika tek kaptaki pirinç yemeklerinin çoğu – Ganalı waakye, Gambiya benachin ve Nijeryalı jollof, birkaçını saymak gerekirse – Wolof dilinde pirinç anlamına gelen kelimeden (ceeb veya ceeb) adını alan thieboudienne’nin (CHE-boo JEN olarak telaffuz edilir) doğrudan torunlarıdır. thiebb) ve balık (jën).
Jollof pirincinin özellikle diasporadaki popülaritesi, ne kadar çabuk hazırlandığından, esasen thieboudienne’nin hızlandırılmış bir versiyonundan kaynaklanmaktadır. Ancak harika bir Thieboudienne tüm kısayollara meydan okur. Harika bir Thieboudienne neredeyse tüm gün süren bir olaydır.
Senegalli şef ve San Francisco’daki küçük işletme sahibi Nafy Ba Flatley, “Bu, domates suyunda pişirilmiş pirincin divası” dedi.
Thieboudienne, benim “süreç tarifi” olarak adlandırmayı sevdiğim şeydir çünkü her adım, bitmiş yemek için çok önemlidir. Benim damak tadıma göre, katmanlı lezzetleriyle harika bir pilav, çözülmesi gereken bir bulmaca gibidir. Kaşık dolusu kaşıkları kaşıklamak yeterli değil, ancak bunu sık sık yapıyorum. Onun yaratımında kullanılan otları, baharatları, et sularını ve kilerdeki temel malzemeleri bir araya getirmeye çalışıyorum. Bir yemeğin sürecini, basit malzemelerden duyularıma kadar incelikli bir isyana nasıl dönüştüğünü ortaya çıkarmayı seviyorum ve bu yüzden Thieboudienne’i seviyorum.
İlk olarak Senegal’in kuzeybatı kıyı bölgesindeki Saint-Louis’te geliştirilen ve deniz ürünlerinin bol olduğu Thieboudienne, tenceredeki her malzemeyi kutluyor.
Bitki bakımından zengin rof, balıklara parfüm ve tat verir (Chioff veya thiof, Atlantik beyaz orfoz); Nokoss (soğan, biber, biber ve taze domates karışımı) zengin domates suyunu koyulaştırır. Sonuçta yumuşak pirinç üzerine yerleştirilmiş yumuşak sebzeler ve balıklar ortaya çıkıyor. Her şey xońe veya xoñe ile süslenir; bu çıtır pirinç taneleri, ısıya yakınlığı nedeniyle tencerenin dibine yapışır. Bayan Flatley, “Bunun peşini bırakmayacağız” dedi. “Tamamen kazınması gerekiyor!”
Thieboudienne, sofistike karmaşıklığa ulaşmak için lezzet geliştirme tekniğinde emin bir el gerektirir. Bu yaklaşım diğer birçok harika Batı Afrika yemeğine de uygulanabilir. Kısayol oluşturulamaz.
Bayan Flatley, Saint-Louis’de özellikle unutulmaz thieboudienne yapan şefler hakkında “Zaman ayırıyorlar” dedi. “Sabah 9’da yemek pişirmeye başlıyorlar, biz de saat 13.00’e kadar yemeğe oturmuyoruz. Onu bu kadar özel kılan da bu.”
San Francisco’daki mutfağında iki saatini alıyor. Bir noktaya kadar değişiklik yapacaktır: Karnabahar lahananın yerini alabilir, ancak saksısında manyok ve bamya gerekir.
Thieboudienne’i pişirme deneyimi de ortak olabilir. Birçok şef, komşularıyla malzeme alışverişinde bulunur ve yemeğin tadını birlikte bir ziyafet gibi çıkarır.
Tarif test sürecimin sonuna doğru meslektaşım Mia Leimkuhler ile Montreal’deki mutfağında çalıştım. Yerel balıkçıdan taze levrek parçaları, bir torba kırık pirinç ve yerel bakkaldan bir kavanoz domates salçası buldu. Yaz sonu pazarından havuç, yeşil fasulye, lahana ve kırmızı biberlerden oluşan bir seçki getirdim. Arka planda televizyonda zorlu bir tenis maçı oynanırken biz doğradık, doğradık ve pişirdik. Oyun hazırlıklarımıza canlı bir aciliyet kazandırdı ve sonunda son derece tatmin edici bir aile yemeğine oturduk.
Bayan Flatley, “Thieboudienne kraliçedir” dedi ve ekledi: “Bu ruhun gıdası.”