Belki de soğuk bir hafta içi sabahı yemek, özellikle de Paris’te yenecek yemek hakkında konuşmak için planlanandan daha az tatmin edici bir Zoom toplantısı yoktur. Harika bir restoranda toplanamadık çünkü toplanan insanlar kıtalara dağılmış şefler ve yazarlardı, bazıları mutfaklarından dışarı fırladı, diğerleri çocuklarını bıraktıktan sonra aradılar. Bir zamanlar hepimizin bildiği çılgın hayat birçok yönden geri döndü. Ve bu nedenle, yeni ve eski, Fransız ve başka yerler için bu heyecan verici avla beslenen Paris’in mutfak sahnesi, hem yerel halk hem de turistler arasında bir saplantı haline geldi.
New York için oluşturduğumuz benzer bir listede olduğu gibi – ve önemli ve unutulmaz destinasyonları, binaları, iç mekanları, sanatı, modayı ve kitapları ortaya çıkaran devam eden T 25 serimizin bir parçası olarak – hemen şimdi çağrılan temel Paris yemeklerini istedik. Ziyaretçileri ve sakinleri göz önünde bulundurarak, pasta şefi Dominique Ansel; yemek kitabı yazarı Dorie Greenspan; 11. bölgede Mokonuts ve Mokoloco restoranlarını işleten çift Moko Hirayama ve Omar Koreitem; ve New York’taki La Mercerie’nin Fransız şefi Marie-Aude Rose (bekleyebileceğiniz gibi, eşi şef Daniel Rose tarafından yönetilen Amerika ve Fransa’daki çeşitli işletmelerde de yer alıyor). Her birinden gastronomik tapınaklardaki tam öğünlerden evlerinde tesadüfen karşılaştıkları hamur işlerine ve sokak yemeklerine kadar değişen yaklaşık 10 aday göstermelerini önceden istemiştim; Amaç, hem klasik olarak zengin seçenekleri hem de daha yeni, uluslararası etkilenmiş seçenekleri dahil etmekti. Ve hiçbiri panelistlerimizin kurumları tarafından aday gösterilemedi (gerçi pek çok değerli yarışmacı olacaktı).
Şaşırtıcı bir şekilde, belki de değil, hiç kimse bir baget veya kruvasan seçmedi. Bu daha uzun listelerde yalnızca iki örtüşme vardı: Folderol adlı bir cave à vin’in ortak sahibi olan hevesli bir şef olan Jessica Yang’ın dondurması ve Pierre Hermé’nin Ispahan makaronları. büyükbabalar çağdaş Fransız tatlıları. Bunları – ve diğer birkaç tatlıyı – bir sonraki tura hızla geçirdik, ardından o gün saatler geçirdik ve birkaç takip görüşmesinde hak ettiğimizi düşündüğümüz diğer her şeyi tartıştık: bistro yemekleri ve 21. yüzyıl permütasyonları; asil deniz ürünleri; lüks pastane; Yakın zamanda sınırları aşan, özellikle İtalya’dan Avrupa’nın gözdeleri; ve Paris’i bugünkü haline getiren Afrika, Asya ve Orta Doğu’dan gelen göçmenlerin etkilendiği ve onlar tarafından yapılan diğer öğeler.
Aşağıda sırasız alfabetik sırayla görünen ve çoğu bölgeyi kapsayan son liste beklediğimiz gibi değil, daha önce karşılaştığımız sayısız Paris yemek sıralamasına da benzemiyor. Rezerve edilmesi imkansız (ve inanılmaz derecede pahalı) sabit fiyatlar gibisi yoktur, ancak Dır-dir Filipinler dışında bulabileceğiniz en iyi kızarmış tavuk. Tabii ki, çoğunlukla chou farci ve steak au poivre gibi şeyleri modernize etmek için olsa da, birkaç popüler şarap barı ve bistro noktası kesim yaptı. Ancak bu liste, tüm listeler gibi özneldir: Birkaç gri Ocak sabahındaki panelistlerimizin zevklerini ve hassasiyetlerini yansıtır. Her şeyden önce, harika yemeklerin – özellikle Paris’te, özellikle şimdi – aynı anda hem ileriye hem de geriye baktığı gerçeğine değiniyor: orada yemek yemeyi (ve orada nerede yenileceğini tartışmayı) bu kadar lezzetli bir şekilde serbest bırakan şey budur. — Kurt Soller
New York için oluşturduğumuz benzer bir listede olduğu gibi – ve önemli ve unutulmaz destinasyonları, binaları, iç mekanları, sanatı, modayı ve kitapları ortaya çıkaran devam eden T 25 serimizin bir parçası olarak – hemen şimdi çağrılan temel Paris yemeklerini istedik. Ziyaretçileri ve sakinleri göz önünde bulundurarak, pasta şefi Dominique Ansel; yemek kitabı yazarı Dorie Greenspan; 11. bölgede Mokonuts ve Mokoloco restoranlarını işleten çift Moko Hirayama ve Omar Koreitem; ve New York’taki La Mercerie’nin Fransız şefi Marie-Aude Rose (bekleyebileceğiniz gibi, eşi şef Daniel Rose tarafından yönetilen Amerika ve Fransa’daki çeşitli işletmelerde de yer alıyor). Her birinden gastronomik tapınaklardaki tam öğünlerden evlerinde tesadüfen karşılaştıkları hamur işlerine ve sokak yemeklerine kadar değişen yaklaşık 10 aday göstermelerini önceden istemiştim; Amaç, hem klasik olarak zengin seçenekleri hem de daha yeni, uluslararası etkilenmiş seçenekleri dahil etmekti. Ve hiçbiri panelistlerimizin kurumları tarafından aday gösterilemedi (gerçi pek çok değerli yarışmacı olacaktı).
Şaşırtıcı bir şekilde, belki de değil, hiç kimse bir baget veya kruvasan seçmedi. Bu daha uzun listelerde yalnızca iki örtüşme vardı: Folderol adlı bir cave à vin’in ortak sahibi olan hevesli bir şef olan Jessica Yang’ın dondurması ve Pierre Hermé’nin Ispahan makaronları. büyükbabalar çağdaş Fransız tatlıları. Bunları – ve diğer birkaç tatlıyı – bir sonraki tura hızla geçirdik, ardından o gün saatler geçirdik ve birkaç takip görüşmesinde hak ettiğimizi düşündüğümüz diğer her şeyi tartıştık: bistro yemekleri ve 21. yüzyıl permütasyonları; asil deniz ürünleri; lüks pastane; Yakın zamanda sınırları aşan, özellikle İtalya’dan Avrupa’nın gözdeleri; ve Paris’i bugünkü haline getiren Afrika, Asya ve Orta Doğu’dan gelen göçmenlerin etkilendiği ve onlar tarafından yapılan diğer öğeler.
Aşağıda sırasız alfabetik sırayla görünen ve çoğu bölgeyi kapsayan son liste beklediğimiz gibi değil, daha önce karşılaştığımız sayısız Paris yemek sıralamasına da benzemiyor. Rezerve edilmesi imkansız (ve inanılmaz derecede pahalı) sabit fiyatlar gibisi yoktur, ancak Dır-dir Filipinler dışında bulabileceğiniz en iyi kızarmış tavuk. Tabii ki, çoğunlukla chou farci ve steak au poivre gibi şeyleri modernize etmek için olsa da, birkaç popüler şarap barı ve bistro noktası kesim yaptı. Ancak bu liste, tüm listeler gibi özneldir: Birkaç gri Ocak sabahındaki panelistlerimizin zevklerini ve hassasiyetlerini yansıtır. Her şeyden önce, harika yemeklerin – özellikle Paris’te, özellikle şimdi – aynı anda hem ileriye hem de geriye baktığı gerçeğine değiniyor: orada yemek yemeyi (ve orada nerede yenileceğini tartışmayı) bu kadar lezzetli bir şekilde serbest bırakan şey budur. — Kurt Soller