Güneybatı Houston’ın başka yerlerinde, Bayan Lakshmi suya, bole, fufu, asun ve jollof’u deniyor, yam dövmekle uğraşıyor ve kırlangıçlara çorba kaşıklama sanatını uyguluyor.
Margaret Chibuzo’nun safari restoranının mutfağından, gospel şarkıcısı Stacy Egbo ile Egusi çorbasını paylaştığı yemek odasına yürür. Konuşmaları beni duygulandırdı: Geçmişle bağlantınız kalmadığında, sizi yemeği bir bağlantı olarak kullanmaya zorlayabilecek özlemi onlar da hissetmişlerdi.
2017 yazında, yeni evlendim ve Green Card’ımı yeni kazandım, evlat edindiğim ülkemi daha iyi tanımayı özlemiştim. Bir ses kayıt cihazı ile donatılmış olarak, kocamla birlikte elimden geldiğince çok Nijerya restoranında yemek yemek ve benim gibi yemeği ev fikriyle bağlantı kurmanın bir yolu olarak bulan başkalarıyla konuşmak için ülke çapında sürdüm. . Sonuç, bir yemek turundan çok kendi kültürümün yeniden keşfi ve burada Amerika Birleşik Devletleri’nde ne kadar kökleşmiş olduğunun bir ifşasıydı.
Newark ve Charlotte, Atlanta ve Albuquerque’de sadece Nijeryalılarla değil, aynı zamanda Liberyalı, Ganalı ve diğer Batı Afrikalı topluluklarla da karşılaştım. Her biri evimin yemeğiyle doluydu. İthalatçılar, çiftçiler, restorancılar ve tedarikçilerden oluşan ağ için kalbim gururla doldu. Malzemelere erişimi sağlayarak, ortak kültürümüzü uzaklarda korumaya yardımcı oldular.
Durduğumuz her şehirde farklı Egusi çorbası menüleri vardı ve her birinden keyif aldım. Bazıları yapraklı yeşilliklerle doluydu, diğerleri ise daha kalın ve kremalıydı. Bazılarına kırlangıçla, bazılarına buharda pişirilmiş pirinçle servis edildi. Her karışım rahatlatıcı bir manzaraydı, her kase zaman, yer ve anı hakkında bir hikaye, biraz farklı ya da biraz daha kişisel ama her zaman tanınabilir.
Margaret Chibuzo’nun safari restoranının mutfağından, gospel şarkıcısı Stacy Egbo ile Egusi çorbasını paylaştığı yemek odasına yürür. Konuşmaları beni duygulandırdı: Geçmişle bağlantınız kalmadığında, sizi yemeği bir bağlantı olarak kullanmaya zorlayabilecek özlemi onlar da hissetmişlerdi.
2017 yazında, yeni evlendim ve Green Card’ımı yeni kazandım, evlat edindiğim ülkemi daha iyi tanımayı özlemiştim. Bir ses kayıt cihazı ile donatılmış olarak, kocamla birlikte elimden geldiğince çok Nijerya restoranında yemek yemek ve benim gibi yemeği ev fikriyle bağlantı kurmanın bir yolu olarak bulan başkalarıyla konuşmak için ülke çapında sürdüm. . Sonuç, bir yemek turundan çok kendi kültürümün yeniden keşfi ve burada Amerika Birleşik Devletleri’nde ne kadar kökleşmiş olduğunun bir ifşasıydı.
Newark ve Charlotte, Atlanta ve Albuquerque’de sadece Nijeryalılarla değil, aynı zamanda Liberyalı, Ganalı ve diğer Batı Afrikalı topluluklarla da karşılaştım. Her biri evimin yemeğiyle doluydu. İthalatçılar, çiftçiler, restorancılar ve tedarikçilerden oluşan ağ için kalbim gururla doldu. Malzemelere erişimi sağlayarak, ortak kültürümüzü uzaklarda korumaya yardımcı oldular.
Durduğumuz her şehirde farklı Egusi çorbası menüleri vardı ve her birinden keyif aldım. Bazıları yapraklı yeşilliklerle doluydu, diğerleri ise daha kalın ve kremalıydı. Bazılarına kırlangıçla, bazılarına buharda pişirilmiş pirinçle servis edildi. Her karışım rahatlatıcı bir manzaraydı, her kase zaman, yer ve anı hakkında bir hikaye, biraz farklı ya da biraz daha kişisel ama her zaman tanınabilir.