WASHINGTON — Cumhuriyetçiler ve Demokratlar, Meclis ırklarının büyük çoğunluğunu garanti altına almak için tasarlanmış yeni siyasi haritalar çizerken, rekabetçi kongre bölgelerinin sayısı en az otuz yıldaki en düşük seviyenin yakınına ve muhtemelen altına düşme yolunda ilerliyor. genel seçim başlamadan bitti.
New York Times’ın seçim verileri analizine göre, yeni sınırların üçte ikisi belirlendiğinde, haritacılar 2020 başkanlık seçim sonuçlarına göre rekabetçi olarak kabul edilen 435 sandalyeden 40’tan az sandalye çekme hızında. On yıl önce bu sayı 73 idi.
Savaş alanının tam boyutu hala ortaya çıkarken, Meclis koltukları için rekabetin keskin düşüşü, zaten bir yanlış bilgi belası ve seçimlere artan güvensizlik ile mücadele eden Amerikan siyasi sistemindeki son endişe verici işlev bozukluğu işaretidir. Genel seçimlerde rekabetin olmaması, partiler arasındaki ideolojik uçurumu genişleterek, mevzuatta sertleşen açmazlara ve seçmenlerin siyasi sürece yabancılaşmasına yol açabilir.
Ulusal Demokratik Yeniden Bölgeleme Komitesi başkanı olan eski Başsavcı Eric H. Holder Jr., “Rekabetçi koltukların azaltılması bir trajedi” dedi. “Sonunda tıkanıklık oluyor, hiçbir ilerleme kaydedemiyoruz ve sonunda yasama organlarımıza bakan ve hiçbir şeyin yapılmadığı hissine sahip bir nüfusla karşılaşıyoruz.” “Bu tıkanıklık, tüm bu süreç hakkında sinizme yol açıyor” diye ekledi.
Hem Cumhuriyetçiler hem de Demokratlar, güvenli koltuk sayısını artırmaktan sorumludur. On yıllar boyunca partiler, bir partiden seçmenlerin hakim olduğu bölgeler oluşturmak veya görevdekileri desteklemek için yeniden dağıtım sürecini ustaca kullandılar.
Bu yılki güvenli koltuklardan hangi partinin daha fazla yararlanacağı veya Başkan Biden’ın düşük onay puanlarının bölgeleri rekabetçi olarak kabul edilmeyen Demokratları tehlikeye atıp atmayacağı henüz belli değil. Cumhuriyetçiler, Demokratların iki katından fazla bölge için harita yapımını kontrol ediyor ve birçoğunu G.O.P.’de bırakıyor. Partinin, dört yıllık Demokratik kontrolden sonra büyük ölçüde elverişli sandalyeler alarak Meclis çoğunluğunu geri alabileceğine inanmak.
Ancak Demokratlar, güçlerini beklenenden daha agresif bir şekilde gerrymander için kullandılar. Örneğin New York’ta Demokratik Kontrollü Yasama Meclisi Çarşamba günü, partiye şu anda Cumhuriyetçiler tarafından tutulan üç kadar Meclis sandalyesini çevirme şansı veren bir haritayı onayladı.
Bu, Cumhuriyetçileri ve Demokratları esasen iki büyük bilinmeyenle birlikte bir beraberlik içinde bıraktı: Florida’nın giderek artan bir şekilde Cumhuriyetçi iç çatışmaların konusu olan 28 sandalyesi hala kararsız ve diğer eyaletlerdeki birkaç dava, milletvekillerini çizim tahtasına geri gönderebilir.
Partinin ana harita oluşturma organizasyonu olan Ulusal Cumhuriyetçi Yeniden Bölgeleme Vakfı’nın yönetici direktörü Adam Kincaid, “New York’taki Demokratlar, Meclis buna bağlıymış gibi gerrymandering yapıyor” dedi. “Cumhuriyetçi yasa koyucular, kontrole sahip oldukları yerlerde siyasi avantajlarını yasal olarak zorlamaktan korkmamalılar.”
New York’un yeni haritası Demokratları daha fazla koltuk kazanmaya hazırlamakla kalmıyor, aynı zamanda rekabetçi bölgeleri de ortadan kaldırıyor. 2020’de Bay Biden ve eski Başkan Donald J. Trump’ın yüzde beş puan içinde olduğu dört bölge vardı. Yeni haritada hiçbiri yok. Cumhuriyetçilerin çoğunlukta olduğu Staten Island’dan Brooklyn’deki Demokrat mahallelere kadar uzanan yeniden yapılandırılmış bölge bile, şimdi en azından kağıt üzerinde Demokratlar için dostane bir bölge.
Yeniden Bölgelendirmeyi ve Gerrymandering’i Anlayın
Son yeniden bölgelendirme döngüsü sırasında Demokratlar Meclisi’nin kampanya komitesine liderlik eden New York’un eski Temsilcisi Steve Israel, “Kongre üyesiyken, üyelerin çoğu genel seçimlerden endişe duyuyordu” dedi. “Şimdi birincil bir rakip için endişelenerek uyanıyorlar.”
2017’de Kongre’den ayrılan ve şu anda Long Island’da bir kitapçıya sahip olan Bay İsrail, Cumhuriyetçilerin kendisine silah kontrolü gibi Demokratik öncelikler için oy vermek istediklerini ancak partilerinin tabanından gelecek bir tepkiden korktuklarını söylediklerini hatırlattı. Bay İsrail, Meclis Demokratlarının Sosyal Güvenlik ve Medicare reformu gibi konuları ele almak istediğini, ancak bunu yapmanın partinin sol kanadından güçlü bir birincil zorluk çekeceğini anladığını söyledi.
Cumhuriyetçilerin Teksas’ın 38 kongre koltuğunun yaklaşık yüzde 65’ini kazanması bekleniyor. Kredi… Tamir Kalifa/Getty Images
Cumhuriyetçiler, yeniden bölgelere ayırmanın kader olmadığını savunuyorlar: Siyasi iklim önemlidir ve enflasyon, devam eden salgın hastalık veya diğer sorunlar seçmenleri Demokratik liderlik konusunda hırçınlaştırmaya devam ederse, daha fazla ırk rekabetçi hale gelecektir.
Ancak, bir parti için ezici bir çoğunlukla güvenli olmak için çekilen çok daha fazla sayıdaki bölge, sözde dalga seçimlerinde bile, kaç sandalyenin değişeceğini sınırlaması muhtemeldir.
2001 yeniden bölgelendirme döngüsü sırasında Meclis Cumhuriyetçilerinin kampanya kolunu yöneten eski Temsilci Tom Davis, “Partiler giderek daha fazla tek partili bölgelere katkıda bulunuyor ve seçmenleri denklemden çıkarıyor” dedi. “Kasım anayasal bir formalite haline geldi.”
Haritaların tamamlandığı ve mahkemeler tarafından çöpe atılmadığı 29 eyalette, Brennan Adalet Merkezi’nin verilerine göre, Bay Biden veya Bay Trump’ın yüzde beş veya daha az farkla kazandığı sadece 22 bölge var. enstitü.
2012 yeniden dağıtım döngüsünde bu noktada, önceki cumhurbaşkanlığı seçim sonuçlarına göre rekabetçi olarak tanımlanan 44 bölge vardı. 1992 seçimlerinde Bill Clinton ile George H.W. Bush, 108 kongre bölgesinde beş puan içindeydi.
Partilerin bir avantaj elde etmek için yeniden bölgelendirmeyi kullanma olgusu, cumhuriyetin kendisi kadar eskidir, ancak son yıllarda daha sofistike teknoloji ve seçmen davranışı hakkında daha ayrıntılı verilerle tırmanışa geçmiştir. Benzer siyasi görüşlere sahip Amerikalılar farklı alanlarda kümelendiler – Kırsal ve şehir dışı bölgelerde Cumhuriyetçiler, şehirlerde ve iç banliyölerde Demokratlar. Bu, birbirine bağlı, rekabetçi bölgeler çizmeyi zorlaştıran bir kalıptır.
Teksas gibi hiçbir eyalet ara seçimler öncesinde rekabeti bozmadı. 2020 seçimlerinde eyalette 12 rekabetçi bölge vardı. Yeniden dağıtımdan sonra, sadece bir tane var.
ABD Yeniden Dağıtımı Nasıl Çalışır?
<saat/>
Kart 1 / 8
Yeniden dağıtım nedir? Kongre ve eyalet yasama bölgelerinin sınırlarının yeniden çizilmesidir. Nüfustaki değişiklikleri yansıtmak için nüfus sayımından sonra her 10 yılda bir olur.
Bu yıl neden önemli? Temsilciler Meclisi’nde son derece ince bir Demokratik marjla, birkaç kilit eyalette haritaların yeniden çizilmesi, 2022’de Kongre’nin kontrolünü belirleyebilir.
Nasıl çalışır? Sayım, her eyaletin Kongre’de kaç sandalye alacağını belirler. Harita oluşturucular daha sonra, Meclis’te eşit temsili sağlamak için bir eyaletin tüm bölgelerinin kabaca aynı sayıda sakine sahip olmasını sağlamak için çalışır.
Yeni haritaları kim çiziyor? Her durumun kendi süreci vardır. On bir eyalet, harita oluşturmayı bir dış panele bırakıyor. Ancak çoğu – 39 eyalette – eyalet milletvekillerinin Kongre için yeni haritalar çizmesi gerekiyor.
Eyalet yasa koyucuları kendi bölgelerini çizebilseler, önyargılı olmayacaklar mı? Evet. Partizan harita oluşturucular, seçmenleri siyasi bir hedefi ilerletecek şekilde kümelemek için genellikle bölge hatlarını (kurnazca veya aleni bir şekilde) hareket ettirir. Buna gerrymandering denir.
Gerrymandering nedir? Bir tarafa avantaj sağlamak için bölge haritalarının kasıtlı olarak bozulmasına atıfta bulunur. Tüm ilçeler kabaca aynı nüfusa sahip olsa da, haritacılar partizan bir eğilim yaratmak için öznel kararlar verebilirler.
Gerrymandering yasal mı? Evet ve hayır. 2019’da Yüksek Mahkeme, federal mahkemelerin partizan gerrymanders’ı engellemede hiçbir rolü olmadığına karar verdi. Ancak mahkeme, Oy Hakları Yasası’nın ırksal veya etnik gerrymandering’i yasaklayan kısımlarını olduğu gibi bıraktı.
Yeniden dağıtım ve gerrymandering hakkında daha fazla bilgi edinmek ister misiniz? Times muhabirleri en acil sorularınızı burada yanıtlıyor.
Bay Trump 2020’de Teksas’ta oyların yüzde 52’sini kazanmış olsa da, Cumhuriyetçilerin eyaletteki 38 kongre sandalyesinin 24’ünün kabaca yüzde 65’ini kazanması bekleniyor. (Teksas, 2020 nüfus sayımından sonra yeniden paylaştırmada iki sandalye kazandı.)
Yeniden bölgelendirmeyi kontrol eden Teksas eyaleti yasa koyucuları, Temsilciler Dan Crenshaw, Beth Van Duyne ve Michael McCaul dahil olmak üzere görevdeki Cumhuriyetçileri desteklediler, ancak bunu yaparken, Temsilciler Colin Allred ve Lizzie Fletcher gibi Demokratlar için daha güvenli bölgeler çizdiler.
Teksas Demokrat Partisi başkanı Gilberto Hinojosa, “Kongre sandalyelerini almanın bizim için daha zor olacağı gerçeği büyük bir endişe kaynağı” dedi. “Bu, rakiplerle yarışmanın önemli olmadığını düşündüğümüz anlamına gelmiyor, sadece daha zor olacağı bir gerçek.”
Oregon’dan 18 dönemlik bir Demokrat olan Temsilci Peter DeFazio, bölgesi artık “başka bir Demokrat tarafından kazanılabilir” olduğu için emekli olmaya karar verdi. Kredi… The New York Times için Stefani Reynolds
Demokratlar ellerinden gelenin aynısını yaptılar. Oregon yasa koyucuları, eyaletin rekabetçi Dördüncü Bölgesini aldı ve partilerini güçlü bir şekilde destekleyen bir koltuğa dönüştürdü.
Değişiklik o kadar dramatikti ki, 18 dönem Demokrat olan Temsilci Peter DeFazio geçen yıl gazetecilere verdiği demeçte, bölge artık “başka bir Demokrat tarafından kazanılabilir” olduğu için emekli olmayı seçtiğini söyledi.
Bay DeFazio’nun bölgesini yeniden çizmek Oregon Cumhuriyetçilerini öfkelendirdi.
Eyalet Meclisi’nin yeniden bölgelendirme komitesinin eski Cumhuriyetçi eş başkanı olan Oregon eyalet temsilcisi Shelly Boshart Davis, “Rekabetçi bölgeler hepimize fayda sağlıyor” dedi. “Sürekli kendini dışlanmış hisseden seçmenlerin ‘Sesimin duyulduğunu hissetmiyorum’ dediğini duyuyoruz.”
Rekabet eksikliğinin istenmeyen sonuçları vardır. Kongre düzeyinde rekabetçi bir yarış olmadan, yerel partiler para akışından ve örgütlenmeden mahrum kalır. Vali veya Senato adayları, yerel düzeydeki enerji ve faaliyet üzerinde geri adım atabilmekten fayda görmezler.
Teksas’ta Demokrat bir aktivist olan Matt Angle, “Eyalet çapında koşan herkes, vagonu tamamen kendisi çekmek zorunda çünkü yerel olarak devam eden rekabetçi yarışlarınız yok” dedi.
Rekabetçi bir bölgeyi ortadan kaldırmanın tam etkisini görmek bazen yıllar alabilir.
On yıl önce, Kuzey Carolina Cumhuriyetçileri, eyaletin batı ucunda bir savaş alanı bölgesini aldı ve liberal Asheville kentinin bir parçasını keserek, onu John McCain’in 2008 başkanlık seçimlerinde 18 puan kazanacağı bir bölgeye dönüştürdü. Görevdeki merkezci Demokrat Heath Shuler, kazanma şansının çok az olduğu bir bölgede yeniden seçilmek yerine emekli oldu.
Yerine, Bay Trump’ın son Beyaz Saray genelkurmay başkanı ve Bay Trump’ın 2020 başkanlık seçimini devirme kampanyasında merkezi bir figür olmadan önce sağcı House Freedom Caucus’un kurucu üyesi olan Mark Meadows aldı. seçim.
New York Times’ın seçim verileri analizine göre, yeni sınırların üçte ikisi belirlendiğinde, haritacılar 2020 başkanlık seçim sonuçlarına göre rekabetçi olarak kabul edilen 435 sandalyeden 40’tan az sandalye çekme hızında. On yıl önce bu sayı 73 idi.
Savaş alanının tam boyutu hala ortaya çıkarken, Meclis koltukları için rekabetin keskin düşüşü, zaten bir yanlış bilgi belası ve seçimlere artan güvensizlik ile mücadele eden Amerikan siyasi sistemindeki son endişe verici işlev bozukluğu işaretidir. Genel seçimlerde rekabetin olmaması, partiler arasındaki ideolojik uçurumu genişleterek, mevzuatta sertleşen açmazlara ve seçmenlerin siyasi sürece yabancılaşmasına yol açabilir.
Ulusal Demokratik Yeniden Bölgeleme Komitesi başkanı olan eski Başsavcı Eric H. Holder Jr., “Rekabetçi koltukların azaltılması bir trajedi” dedi. “Sonunda tıkanıklık oluyor, hiçbir ilerleme kaydedemiyoruz ve sonunda yasama organlarımıza bakan ve hiçbir şeyin yapılmadığı hissine sahip bir nüfusla karşılaşıyoruz.” “Bu tıkanıklık, tüm bu süreç hakkında sinizme yol açıyor” diye ekledi.
Hem Cumhuriyetçiler hem de Demokratlar, güvenli koltuk sayısını artırmaktan sorumludur. On yıllar boyunca partiler, bir partiden seçmenlerin hakim olduğu bölgeler oluşturmak veya görevdekileri desteklemek için yeniden dağıtım sürecini ustaca kullandılar.
Bu yılki güvenli koltuklardan hangi partinin daha fazla yararlanacağı veya Başkan Biden’ın düşük onay puanlarının bölgeleri rekabetçi olarak kabul edilmeyen Demokratları tehlikeye atıp atmayacağı henüz belli değil. Cumhuriyetçiler, Demokratların iki katından fazla bölge için harita yapımını kontrol ediyor ve birçoğunu G.O.P.’de bırakıyor. Partinin, dört yıllık Demokratik kontrolden sonra büyük ölçüde elverişli sandalyeler alarak Meclis çoğunluğunu geri alabileceğine inanmak.
Ancak Demokratlar, güçlerini beklenenden daha agresif bir şekilde gerrymander için kullandılar. Örneğin New York’ta Demokratik Kontrollü Yasama Meclisi Çarşamba günü, partiye şu anda Cumhuriyetçiler tarafından tutulan üç kadar Meclis sandalyesini çevirme şansı veren bir haritayı onayladı.
Bu, Cumhuriyetçileri ve Demokratları esasen iki büyük bilinmeyenle birlikte bir beraberlik içinde bıraktı: Florida’nın giderek artan bir şekilde Cumhuriyetçi iç çatışmaların konusu olan 28 sandalyesi hala kararsız ve diğer eyaletlerdeki birkaç dava, milletvekillerini çizim tahtasına geri gönderebilir.
Partinin ana harita oluşturma organizasyonu olan Ulusal Cumhuriyetçi Yeniden Bölgeleme Vakfı’nın yönetici direktörü Adam Kincaid, “New York’taki Demokratlar, Meclis buna bağlıymış gibi gerrymandering yapıyor” dedi. “Cumhuriyetçi yasa koyucular, kontrole sahip oldukları yerlerde siyasi avantajlarını yasal olarak zorlamaktan korkmamalılar.”
New York’un yeni haritası Demokratları daha fazla koltuk kazanmaya hazırlamakla kalmıyor, aynı zamanda rekabetçi bölgeleri de ortadan kaldırıyor. 2020’de Bay Biden ve eski Başkan Donald J. Trump’ın yüzde beş puan içinde olduğu dört bölge vardı. Yeni haritada hiçbiri yok. Cumhuriyetçilerin çoğunlukta olduğu Staten Island’dan Brooklyn’deki Demokrat mahallelere kadar uzanan yeniden yapılandırılmış bölge bile, şimdi en azından kağıt üzerinde Demokratlar için dostane bir bölge.
Yeniden Bölgelendirmeyi ve Gerrymandering’i Anlayın
- Yeniden Kısıtlama, Açıklama: Amerikan siyasetini yeniden şekillendiren süreçle ilgili en acil sorularınızın yanıtları.
- Gerrymandering’i anlayın: Partinizi iktidara getirebilir misiniz? Bu hayali durumda kendi semtlerinizi çizmeye çalışın.
- New York: Demokratların eyaletin kongre haritasını agresif bir şekilde yeniden yapılandırması, ülkedeki en önemli sonuçlardan biridir.
- Teksas: Cumhuriyetçiler Teksas’ı daha da kırmızı yapmak istiyor. Önerdikleri haritaların eyaletin Meclis bölgelerini daha da ileri götürmesinin dört yolu burada.
Son yeniden bölgelendirme döngüsü sırasında Demokratlar Meclisi’nin kampanya komitesine liderlik eden New York’un eski Temsilcisi Steve Israel, “Kongre üyesiyken, üyelerin çoğu genel seçimlerden endişe duyuyordu” dedi. “Şimdi birincil bir rakip için endişelenerek uyanıyorlar.”
2017’de Kongre’den ayrılan ve şu anda Long Island’da bir kitapçıya sahip olan Bay İsrail, Cumhuriyetçilerin kendisine silah kontrolü gibi Demokratik öncelikler için oy vermek istediklerini ancak partilerinin tabanından gelecek bir tepkiden korktuklarını söylediklerini hatırlattı. Bay İsrail, Meclis Demokratlarının Sosyal Güvenlik ve Medicare reformu gibi konuları ele almak istediğini, ancak bunu yapmanın partinin sol kanadından güçlü bir birincil zorluk çekeceğini anladığını söyledi.
Cumhuriyetçilerin Teksas’ın 38 kongre koltuğunun yaklaşık yüzde 65’ini kazanması bekleniyor. Kredi… Tamir Kalifa/Getty Images
Cumhuriyetçiler, yeniden bölgelere ayırmanın kader olmadığını savunuyorlar: Siyasi iklim önemlidir ve enflasyon, devam eden salgın hastalık veya diğer sorunlar seçmenleri Demokratik liderlik konusunda hırçınlaştırmaya devam ederse, daha fazla ırk rekabetçi hale gelecektir.
Ancak, bir parti için ezici bir çoğunlukla güvenli olmak için çekilen çok daha fazla sayıdaki bölge, sözde dalga seçimlerinde bile, kaç sandalyenin değişeceğini sınırlaması muhtemeldir.
2001 yeniden bölgelendirme döngüsü sırasında Meclis Cumhuriyetçilerinin kampanya kolunu yöneten eski Temsilci Tom Davis, “Partiler giderek daha fazla tek partili bölgelere katkıda bulunuyor ve seçmenleri denklemden çıkarıyor” dedi. “Kasım anayasal bir formalite haline geldi.”
Haritaların tamamlandığı ve mahkemeler tarafından çöpe atılmadığı 29 eyalette, Brennan Adalet Merkezi’nin verilerine göre, Bay Biden veya Bay Trump’ın yüzde beş veya daha az farkla kazandığı sadece 22 bölge var. enstitü.
2012 yeniden dağıtım döngüsünde bu noktada, önceki cumhurbaşkanlığı seçim sonuçlarına göre rekabetçi olarak tanımlanan 44 bölge vardı. 1992 seçimlerinde Bill Clinton ile George H.W. Bush, 108 kongre bölgesinde beş puan içindeydi.
Partilerin bir avantaj elde etmek için yeniden bölgelendirmeyi kullanma olgusu, cumhuriyetin kendisi kadar eskidir, ancak son yıllarda daha sofistike teknoloji ve seçmen davranışı hakkında daha ayrıntılı verilerle tırmanışa geçmiştir. Benzer siyasi görüşlere sahip Amerikalılar farklı alanlarda kümelendiler – Kırsal ve şehir dışı bölgelerde Cumhuriyetçiler, şehirlerde ve iç banliyölerde Demokratlar. Bu, birbirine bağlı, rekabetçi bölgeler çizmeyi zorlaştıran bir kalıptır.
Teksas gibi hiçbir eyalet ara seçimler öncesinde rekabeti bozmadı. 2020 seçimlerinde eyalette 12 rekabetçi bölge vardı. Yeniden dağıtımdan sonra, sadece bir tane var.
ABD Yeniden Dağıtımı Nasıl Çalışır?
<saat/>
Kart 1 / 8
Yeniden dağıtım nedir? Kongre ve eyalet yasama bölgelerinin sınırlarının yeniden çizilmesidir. Nüfustaki değişiklikleri yansıtmak için nüfus sayımından sonra her 10 yılda bir olur.
Bu yıl neden önemli? Temsilciler Meclisi’nde son derece ince bir Demokratik marjla, birkaç kilit eyalette haritaların yeniden çizilmesi, 2022’de Kongre’nin kontrolünü belirleyebilir.
Nasıl çalışır? Sayım, her eyaletin Kongre’de kaç sandalye alacağını belirler. Harita oluşturucular daha sonra, Meclis’te eşit temsili sağlamak için bir eyaletin tüm bölgelerinin kabaca aynı sayıda sakine sahip olmasını sağlamak için çalışır.
Yeni haritaları kim çiziyor? Her durumun kendi süreci vardır. On bir eyalet, harita oluşturmayı bir dış panele bırakıyor. Ancak çoğu – 39 eyalette – eyalet milletvekillerinin Kongre için yeni haritalar çizmesi gerekiyor.
Eyalet yasa koyucuları kendi bölgelerini çizebilseler, önyargılı olmayacaklar mı? Evet. Partizan harita oluşturucular, seçmenleri siyasi bir hedefi ilerletecek şekilde kümelemek için genellikle bölge hatlarını (kurnazca veya aleni bir şekilde) hareket ettirir. Buna gerrymandering denir.
Gerrymandering nedir? Bir tarafa avantaj sağlamak için bölge haritalarının kasıtlı olarak bozulmasına atıfta bulunur. Tüm ilçeler kabaca aynı nüfusa sahip olsa da, haritacılar partizan bir eğilim yaratmak için öznel kararlar verebilirler.
Gerrymandering yasal mı? Evet ve hayır. 2019’da Yüksek Mahkeme, federal mahkemelerin partizan gerrymanders’ı engellemede hiçbir rolü olmadığına karar verdi. Ancak mahkeme, Oy Hakları Yasası’nın ırksal veya etnik gerrymandering’i yasaklayan kısımlarını olduğu gibi bıraktı.
Yeniden dağıtım ve gerrymandering hakkında daha fazla bilgi edinmek ister misiniz? Times muhabirleri en acil sorularınızı burada yanıtlıyor.
Bay Trump 2020’de Teksas’ta oyların yüzde 52’sini kazanmış olsa da, Cumhuriyetçilerin eyaletteki 38 kongre sandalyesinin 24’ünün kabaca yüzde 65’ini kazanması bekleniyor. (Teksas, 2020 nüfus sayımından sonra yeniden paylaştırmada iki sandalye kazandı.)
Yeniden bölgelendirmeyi kontrol eden Teksas eyaleti yasa koyucuları, Temsilciler Dan Crenshaw, Beth Van Duyne ve Michael McCaul dahil olmak üzere görevdeki Cumhuriyetçileri desteklediler, ancak bunu yaparken, Temsilciler Colin Allred ve Lizzie Fletcher gibi Demokratlar için daha güvenli bölgeler çizdiler.
Teksas Demokrat Partisi başkanı Gilberto Hinojosa, “Kongre sandalyelerini almanın bizim için daha zor olacağı gerçeği büyük bir endişe kaynağı” dedi. “Bu, rakiplerle yarışmanın önemli olmadığını düşündüğümüz anlamına gelmiyor, sadece daha zor olacağı bir gerçek.”
Oregon’dan 18 dönemlik bir Demokrat olan Temsilci Peter DeFazio, bölgesi artık “başka bir Demokrat tarafından kazanılabilir” olduğu için emekli olmaya karar verdi. Kredi… The New York Times için Stefani Reynolds
Demokratlar ellerinden gelenin aynısını yaptılar. Oregon yasa koyucuları, eyaletin rekabetçi Dördüncü Bölgesini aldı ve partilerini güçlü bir şekilde destekleyen bir koltuğa dönüştürdü.
Değişiklik o kadar dramatikti ki, 18 dönem Demokrat olan Temsilci Peter DeFazio geçen yıl gazetecilere verdiği demeçte, bölge artık “başka bir Demokrat tarafından kazanılabilir” olduğu için emekli olmayı seçtiğini söyledi.
Bay DeFazio’nun bölgesini yeniden çizmek Oregon Cumhuriyetçilerini öfkelendirdi.
Eyalet Meclisi’nin yeniden bölgelendirme komitesinin eski Cumhuriyetçi eş başkanı olan Oregon eyalet temsilcisi Shelly Boshart Davis, “Rekabetçi bölgeler hepimize fayda sağlıyor” dedi. “Sürekli kendini dışlanmış hisseden seçmenlerin ‘Sesimin duyulduğunu hissetmiyorum’ dediğini duyuyoruz.”
Rekabet eksikliğinin istenmeyen sonuçları vardır. Kongre düzeyinde rekabetçi bir yarış olmadan, yerel partiler para akışından ve örgütlenmeden mahrum kalır. Vali veya Senato adayları, yerel düzeydeki enerji ve faaliyet üzerinde geri adım atabilmekten fayda görmezler.
Teksas’ta Demokrat bir aktivist olan Matt Angle, “Eyalet çapında koşan herkes, vagonu tamamen kendisi çekmek zorunda çünkü yerel olarak devam eden rekabetçi yarışlarınız yok” dedi.
Rekabetçi bir bölgeyi ortadan kaldırmanın tam etkisini görmek bazen yıllar alabilir.
On yıl önce, Kuzey Carolina Cumhuriyetçileri, eyaletin batı ucunda bir savaş alanı bölgesini aldı ve liberal Asheville kentinin bir parçasını keserek, onu John McCain’in 2008 başkanlık seçimlerinde 18 puan kazanacağı bir bölgeye dönüştürdü. Görevdeki merkezci Demokrat Heath Shuler, kazanma şansının çok az olduğu bir bölgede yeniden seçilmek yerine emekli oldu.
Yerine, Bay Trump’ın son Beyaz Saray genelkurmay başkanı ve Bay Trump’ın 2020 başkanlık seçimini devirme kampanyasında merkezi bir figür olmadan önce sağcı House Freedom Caucus’un kurucu üyesi olan Mark Meadows aldı. seçim.