Atlas Üniversitesinde, Toomey & Associates Inc. Lideri ve STAR Enstitüsü Beslenme Kliniği Klinik Danışmanı Dr. Kay Toomey ve Colorado Denver Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatri Kısmı Öğretim Üyesi Dr. Erin Sundseth Ross’un sunumuyla SOS Beslenme Yaklaşımı Sertifika Programı düzenlendi. Atlas Üniversitesi ve DİLGEM işbirliğiyle, interdisipliner bir bakış açısıyla düzenlenen eğitimlerde Beslenme Meseleleri, Beslenme Terapisi Seçenekleri, Motor Marifet Edinimi, Duyusal Marifet Edinimi, Beslenme Meselelerinin Kıymetlendirilmesi eğitimleri verildi. Eğitimlerin akabinde Sıhhat Bilimleri Fakültesi Lisan ve Konuşma Terapisi Kısmının, uygulama araştırma merkezi ve laboratuvarlarını gezen Dr. Toomey ve Dr. Ross dünyanın epey az üniversitelerinde bu biçimde imkanlar olduğunu ve bu üniversitedeki gençlerin epey şanslı olduğunu söz ettiler.
Öğrenilebilecek en karmaşık insan davranışı: Beslenme.
“SOS Beslenme Yaklaşımı” eğitim programına ve akademik çalışmalarına dair açıklamalarda bulunan Dr. Kay Toomey bu programı, bilhassa 6 ay ve 5 yaş ortası çocukların erken tanılanması üzerine ağırlaşan ve çocuklardaki (0-18 yaş aralığı) beslenme ve büyüme meselelerinin kıymetlendirilmesi ve terapisi için geliştirilmiş disiplinlerarası bir yaklaşım olarak tanımladı. Toomey SOS içerisinde, beslenme ve büyüme problemleri olan çocukların değerlendirilip faal biçimde yönlendirilebilmeleri için duruş, duyu, motor, davranış/öğrenme, sıhhat ve beslenme ile ilgili her bahis derinlemesine ve bütünleşik bir anlayışla ele alındığını tabir etti.
Yaklaşık 30 yıldır beslenme sorunu yaşayan çocuklarla çalışan ve beslenme denilince akla gelen birinci isimlerden olan Dr. Kay Toomey; bu alanda çalışmaya nasıl karar verdiğini ve SOS Beslenme yaklaşımına dair tüm bilgileri aktarırken, beslenme konusunda çalışan profesyonellerin insan bedenini ve zihnini hayli uygun anlamak zorunda olduğunu söz etti. Kay Toomey şöyle konuştu:
Öğrenilebilecek en karmaşık insan davranışı: Beslenme.
“Çocuklar niye yemek yemez?”
“Çocuk psikolojisi eğitimi aldım ve 1980’lerin ortalarında Gastrostomi Tüpü yerleştirilmiş bir çocuğu değerlendirmem istendiğinde bir hastanede çalışıyordum. Tıbbi Takım, bu çocuğun beslenme problemlerine ebeveynlerin niye olduğuna inanıyordu ve benden aileye yönelik bir müdahale uygulamam istendi. Bu çocuk ve ailesi hakkındaki değerlendirmelerimin bir kesimi olarak, ebeveynlerin şahane olduğunu ve her insanın onlardan yapmasını istediği her şeyi yaptığını keşfettim. Lakin, çocukları, ebeveynlere çocuklarını beslemeleri söylenen yiyecekleri yeme marifetine sahip değildi. Bu olayın bir kararı olarak, çocuklar yemek yemediğinde ebeveynlerin niye suçladığını öğrenmekle ilgilenmeye başladım. Bu, araştırmanın gösterdiği şey ebeveynlerin olayların yalnızca %3-8’inde beslenme sıkıntılarının sebebi olduğunu keşfetmeme niye oldu.
Öğrenilebilecek en karmaşık insan davranışı: Beslenme.
“Beslenmenin, öğrenilebilecek en karmaşık insan davranışı olduğunu öğrendim”
Ayrıyeten beslenmenin, rastgele birimizin yapmayı öğreneceği en karmaşık insan davranışı olduğunu ve beslenme sorunu olan bir çocuğun kapsamlı ve yanlışsız bir biçimde değerlendirilmesinin, insan fonksiyonlarının 7 farklı alanının değerlendirilmesini gerektirdiğini de öğrendim. Etrafa / aileye bakmak bu 7 alandan yalnızca biridir. Bu olay, beni beslenme kuvvetliğü çeken çocukları pahalandırmak ve tedavi etmek için disiplinler ortası bir program geliştirmeye motive etti. Beslenme kuvvetliğü çeken çocuklara ve ailelerine mümkün olan en destekleyici yollarla yardım etmeye epey kararlıyım. Ne ebeveynleri ne de çocukları zorluklarından dolayı suçlamaya inanıyorum. Ailelerinin muhtaçlık duyduğu değişiklikleri yapmalarına yardımcı olmak için çocuklarla ve aileleriyle birleşmemiz gerektiğine inanıyorum.
“Bir çocuk yemek yemiyorsa bedeninde yanlış giden bir şeyler vardır”
Ebeveynler ile beslenme profesyonellerin bir ortada olmaları gerektiğine inandığımız için odağımızı beslenme kuvvetliklerine ve bu sıkıntıları daha kapsamlı, olumlu ve destekleyici bir biçimde nasıl çözeceğimize kaydırdık. “Yeme Basamakları”, çocukların daha geniş bir yelpazede daha besleyici yiyecekleri yemeyi öğrenmelerine yardımcı olmak için profesyonellere ve ebeveynlere yol gösterdi. Beslenme problemlerinde Duyusal İşlemleme hususlarının rolünün anlaşılması ve Gelişimsel Besin Çeşitliliği, bir çocuk yemek yemediği vakit bunun bedenlerinde bir şeylerin gerçek biçimde çalışmamasından kaynaklandığını göstermeyi ve doğrulamayı sağladı. Beslenme meseleleri büsbütün çocukların (veya ebeveynlerinin) zihniyle alakalı değil. Çalışmalarımız kararında profesyoneller beslenme problemlerinin büsbütün çocukların vücutlarıyla alakalı olduğunu anladılar.
SOS Yaklaşımını’nın gelişim kıssası:
SOS Beslenme Yaklaşımı programı 1980’lerin sonunda / 1990’ların başında Denver, Colorado’daki Çocuk Hastanesinde oluşturduğum multidisipliner bir konsorsiyumla başladı. Yemek yemeyen ve / yahut büyümeyen çocuklarla çalışan 7 farklı departmanın temsilcileri yılda bir defa bir ortaya geldi. Bu konsorsiyumdan birer Tabip, Lisan Konuşma Terapisti, Ergoterapist, Diyetisyen ve Psikologtan oluşan multidisipliner bir Beslenme Kıymetlendirme Takımı oluşturduk. Çok kısa vakitte, değerlendirdiğimiz çocukları tedavi için multidisipliner bir yol geliştirmemiz gerektiğini anladık. SOS Beslenme Yaklaşımı programı, kadro olarak birlikte çalışmamızın bir kararı olarak oluşturuldu. yıllar ortasında, programımız disiplinler ortası bir kıymetlendirme ve tedavi sistemine dönüştü.
Öğrenilebilecek en karmaşık insan davranışı: Beslenme.
“SOS Beslenme Yaklaşımı” eğitim programına ve akademik çalışmalarına dair açıklamalarda bulunan Dr. Kay Toomey bu programı, bilhassa 6 ay ve 5 yaş ortası çocukların erken tanılanması üzerine ağırlaşan ve çocuklardaki (0-18 yaş aralığı) beslenme ve büyüme meselelerinin kıymetlendirilmesi ve terapisi için geliştirilmiş disiplinlerarası bir yaklaşım olarak tanımladı. Toomey SOS içerisinde, beslenme ve büyüme problemleri olan çocukların değerlendirilip faal biçimde yönlendirilebilmeleri için duruş, duyu, motor, davranış/öğrenme, sıhhat ve beslenme ile ilgili her bahis derinlemesine ve bütünleşik bir anlayışla ele alındığını tabir etti.
Yaklaşık 30 yıldır beslenme sorunu yaşayan çocuklarla çalışan ve beslenme denilince akla gelen birinci isimlerden olan Dr. Kay Toomey; bu alanda çalışmaya nasıl karar verdiğini ve SOS Beslenme yaklaşımına dair tüm bilgileri aktarırken, beslenme konusunda çalışan profesyonellerin insan bedenini ve zihnini hayli uygun anlamak zorunda olduğunu söz etti. Kay Toomey şöyle konuştu:
Öğrenilebilecek en karmaşık insan davranışı: Beslenme.
“Çocuklar niye yemek yemez?”
“Çocuk psikolojisi eğitimi aldım ve 1980’lerin ortalarında Gastrostomi Tüpü yerleştirilmiş bir çocuğu değerlendirmem istendiğinde bir hastanede çalışıyordum. Tıbbi Takım, bu çocuğun beslenme problemlerine ebeveynlerin niye olduğuna inanıyordu ve benden aileye yönelik bir müdahale uygulamam istendi. Bu çocuk ve ailesi hakkındaki değerlendirmelerimin bir kesimi olarak, ebeveynlerin şahane olduğunu ve her insanın onlardan yapmasını istediği her şeyi yaptığını keşfettim. Lakin, çocukları, ebeveynlere çocuklarını beslemeleri söylenen yiyecekleri yeme marifetine sahip değildi. Bu olayın bir kararı olarak, çocuklar yemek yemediğinde ebeveynlerin niye suçladığını öğrenmekle ilgilenmeye başladım. Bu, araştırmanın gösterdiği şey ebeveynlerin olayların yalnızca %3-8’inde beslenme sıkıntılarının sebebi olduğunu keşfetmeme niye oldu.
Öğrenilebilecek en karmaşık insan davranışı: Beslenme.
“Beslenmenin, öğrenilebilecek en karmaşık insan davranışı olduğunu öğrendim”
Ayrıyeten beslenmenin, rastgele birimizin yapmayı öğreneceği en karmaşık insan davranışı olduğunu ve beslenme sorunu olan bir çocuğun kapsamlı ve yanlışsız bir biçimde değerlendirilmesinin, insan fonksiyonlarının 7 farklı alanının değerlendirilmesini gerektirdiğini de öğrendim. Etrafa / aileye bakmak bu 7 alandan yalnızca biridir. Bu olay, beni beslenme kuvvetliğü çeken çocukları pahalandırmak ve tedavi etmek için disiplinler ortası bir program geliştirmeye motive etti. Beslenme kuvvetliğü çeken çocuklara ve ailelerine mümkün olan en destekleyici yollarla yardım etmeye epey kararlıyım. Ne ebeveynleri ne de çocukları zorluklarından dolayı suçlamaya inanıyorum. Ailelerinin muhtaçlık duyduğu değişiklikleri yapmalarına yardımcı olmak için çocuklarla ve aileleriyle birleşmemiz gerektiğine inanıyorum.
“Bir çocuk yemek yemiyorsa bedeninde yanlış giden bir şeyler vardır”
Ebeveynler ile beslenme profesyonellerin bir ortada olmaları gerektiğine inandığımız için odağımızı beslenme kuvvetliklerine ve bu sıkıntıları daha kapsamlı, olumlu ve destekleyici bir biçimde nasıl çözeceğimize kaydırdık. “Yeme Basamakları”, çocukların daha geniş bir yelpazede daha besleyici yiyecekleri yemeyi öğrenmelerine yardımcı olmak için profesyonellere ve ebeveynlere yol gösterdi. Beslenme problemlerinde Duyusal İşlemleme hususlarının rolünün anlaşılması ve Gelişimsel Besin Çeşitliliği, bir çocuk yemek yemediği vakit bunun bedenlerinde bir şeylerin gerçek biçimde çalışmamasından kaynaklandığını göstermeyi ve doğrulamayı sağladı. Beslenme meseleleri büsbütün çocukların (veya ebeveynlerinin) zihniyle alakalı değil. Çalışmalarımız kararında profesyoneller beslenme problemlerinin büsbütün çocukların vücutlarıyla alakalı olduğunu anladılar.
SOS Yaklaşımını’nın gelişim kıssası:
SOS Beslenme Yaklaşımı programı 1980’lerin sonunda / 1990’ların başında Denver, Colorado’daki Çocuk Hastanesinde oluşturduğum multidisipliner bir konsorsiyumla başladı. Yemek yemeyen ve / yahut büyümeyen çocuklarla çalışan 7 farklı departmanın temsilcileri yılda bir defa bir ortaya geldi. Bu konsorsiyumdan birer Tabip, Lisan Konuşma Terapisti, Ergoterapist, Diyetisyen ve Psikologtan oluşan multidisipliner bir Beslenme Kıymetlendirme Takımı oluşturduk. Çok kısa vakitte, değerlendirdiğimiz çocukları tedavi için multidisipliner bir yol geliştirmemiz gerektiğini anladık. SOS Beslenme Yaklaşımı programı, kadro olarak birlikte çalışmamızın bir kararı olarak oluşturuldu. yıllar ortasında, programımız disiplinler ortası bir kıymetlendirme ve tedavi sistemine dönüştü.