Ancak Bay Mousa tek bir rakama odaklandı: 3.892. New York'lu bir bakkalın bekleme listesindeki konumu buydu.
Şehirdeki binlerce seyyar gıda satıcısı gibi Mousa Bey de helal tabak dolu arabası için izin alamıyor. Uzun süredir devam eden bir sınır, izin sayısını 5.100 ile sınırlandırırken, 2021'deki yasa on yıl boyunca yılda 445 yeni izne izin vermeye başladı. Şu ana kadar belediye 71 yeni ruhsat verdi.
Şehrin sağlık departmanına göre Ocak ayı itibarıyla yaklaşık 9.500 kişi bekleme listesindeydi. Bir sözcü, yasanın yürürlüğe girmesinden bu yana 1.074 başvurunun onaylandığını, ancak başvuranların çoğunun süreci henüz tamamlamadığını söyledi.
Bay Mousa beklerken kendisinin ve iş ortağının ehliyetlerini Bronx'lu bir taksi şoföründen kiralamak için her iki yılda bir nakit olarak 18.000 dolar ödeyeceklerini söyledi; Bay Mousa'ya göre bu sürücü ehliyeti onlarca yıl önce birkaç yüz dolara almıştı. Bay Mousa, bu tür anlaşmaların, düzenlemelere uyan birçok satıcının para cezalarından ve alışveriş sepetlerine el konulmasından kaçınmanın tek yolu olduğunu söyledi.
Bay Mousa bu yaz aynı fiyatta pazarlık yapmayı umuyor ancak izin sahibinin bu fiyatı artırmaya çalışmasını bekliyor.
“Ne yapabilirim?” Bay Mousa şunu ekledi: “İhtiyacım olan şey onda var.”
Bu, 1980'lerde Mısırlı bir göçmen dalgasının gelmesinden sonra şehri kasıp kavuran tavuk ve pirinç formülü – sarı pirinç ve yan salata ile birlikte yoğun şekilde baharatlanmış kemiksiz tavuk yığını -.
Kendisi de Mısırlı olan 30 yaşındaki Bay Mousa, yemeğin fiyatını 2020'den bu yana yüzde 67 artırdı. Bir yılı aşkın süredir işletmeyi kapattığını ve yemek dağıtım şoförü olarak çalıştığını söyledi.
Sepeti çalıştırmak, onay için aylık 750 ABD Doları tutarındaki tasarruftan başlayarak düzinelerce harcamanın izlenmesini içerir. Öğrencilerin yanı sıra ofis ve inşaat işçilerine de ihtiyaç duyan şirket, sabah 8:30'dan sabah 4:30'a kadar 10 saatlik iki vardiya halinde çalışıyor. Kışın, Bay Mousa ve iki aşçı (günlük 150 dolar ödüyorlar) çarşamba ve pazar günleri çalışıyorlar; Paskalya'dan sonra her gün çalışıyorlar.
Bay Mousa ayrıca, arabayı ve malzemeleri depolamak için Red Hook, Brooklyn'deki bir garaj ve ortak mutfakta yer almak üzere ayda 450 dolar ödüyor. Bir işçinin arabayı temizlemesi için günde 30 dolar ve Aşağı Manhattan'a gidip gelmesi için bir sürücüye 65 dolar harcıyor.
Pişirmenin çoğu 1,5 x 3 metrelik metal arabada gerçekleşir. 2.000 dolarlık bir jeneratör küçük bir buzdolabına güç veriyor; Düz üst ızgara ve fritöz, günlük 25 dolarlık propan deposu kullanıyor. 18 dolarlık bir torba basmati pirinci genellikle gıda komisyonu çalışanları tarafından pişiriliyor.
Mousa, soğuk aylarda şirketin günde 500 dolar kazanabileceğini söyledi; bu net bir kayıp, ancak satışların günlük 700 ila 1.400 dolar arasında değiştiği yaza kadar hayatta kalmaya yetiyor. Satışların üçte ikisini oluşturan pilavlı tavuk en popüler yemektir.
Baltimore County Maryland Üniversitesi'nden emekli profesör John Rennie Short, New York'un gıda satıcısı izinlerine üst sınır uygulayan tek büyük Amerikan şehri olduğunu söyledi. Ama bu değişebilir.
Aralık ayında Belediye Meclisi üyeleri, her yıl verilen yeni izin sayısını 445'ten 1.500'e çıkaracak ve beş yıl sonra tavanı kaldıracak bir yasa tasarısı sundu.
Bir savunuculuk grubu olan Sokak Satıcısı Projesi'nin genel müdürü Mohamed Attia, değişikliklerin dönüştürücü olacağını söyledi.
Karşıtlar ise üst sınırın kaldırılmasının aşırı kalabalığa ve güvenlik sorunlarına yol açabileceğini söylüyor.
Belediye başkanının sözcüsü, şehrin mevzuatı gözden geçirdiğini söyledi.
Eşi ve bebeğiyle birlikte Jersey City, New Jersey'de yaşayan Bay Mousa için meşru bir izin, ona önemli miktarda para tasarrufu sağlayabilir. Ayrıca yakınlarda ödünç alınan izinleri kullanan iki arabası olduğunu söyledi.
Belki emekliliğine hızlı bir başlangıç yapmaya yetecek kadar tasarruf. “50 yaşıma geldiğimde gölde balık tutacağım” dedi.
Yapımcısı Eden Weingart, Andrew Hinderaker ve Dagny Salas. gelişimi Gabriel Gianordoli Ve Aliza Saygılarımla.
Şehirdeki binlerce seyyar gıda satıcısı gibi Mousa Bey de helal tabak dolu arabası için izin alamıyor. Uzun süredir devam eden bir sınır, izin sayısını 5.100 ile sınırlandırırken, 2021'deki yasa on yıl boyunca yılda 445 yeni izne izin vermeye başladı. Şu ana kadar belediye 71 yeni ruhsat verdi.
Şehrin sağlık departmanına göre Ocak ayı itibarıyla yaklaşık 9.500 kişi bekleme listesindeydi. Bir sözcü, yasanın yürürlüğe girmesinden bu yana 1.074 başvurunun onaylandığını, ancak başvuranların çoğunun süreci henüz tamamlamadığını söyledi.
Bay Mousa beklerken kendisinin ve iş ortağının ehliyetlerini Bronx'lu bir taksi şoföründen kiralamak için her iki yılda bir nakit olarak 18.000 dolar ödeyeceklerini söyledi; Bay Mousa'ya göre bu sürücü ehliyeti onlarca yıl önce birkaç yüz dolara almıştı. Bay Mousa, bu tür anlaşmaların, düzenlemelere uyan birçok satıcının para cezalarından ve alışveriş sepetlerine el konulmasından kaçınmanın tek yolu olduğunu söyledi.
Bay Mousa bu yaz aynı fiyatta pazarlık yapmayı umuyor ancak izin sahibinin bu fiyatı artırmaya çalışmasını bekliyor.
“Ne yapabilirim?” Bay Mousa şunu ekledi: “İhtiyacım olan şey onda var.”
Bu, 1980'lerde Mısırlı bir göçmen dalgasının gelmesinden sonra şehri kasıp kavuran tavuk ve pirinç formülü – sarı pirinç ve yan salata ile birlikte yoğun şekilde baharatlanmış kemiksiz tavuk yığını -.
Kendisi de Mısırlı olan 30 yaşındaki Bay Mousa, yemeğin fiyatını 2020'den bu yana yüzde 67 artırdı. Bir yılı aşkın süredir işletmeyi kapattığını ve yemek dağıtım şoförü olarak çalıştığını söyledi.
Sepeti çalıştırmak, onay için aylık 750 ABD Doları tutarındaki tasarruftan başlayarak düzinelerce harcamanın izlenmesini içerir. Öğrencilerin yanı sıra ofis ve inşaat işçilerine de ihtiyaç duyan şirket, sabah 8:30'dan sabah 4:30'a kadar 10 saatlik iki vardiya halinde çalışıyor. Kışın, Bay Mousa ve iki aşçı (günlük 150 dolar ödüyorlar) çarşamba ve pazar günleri çalışıyorlar; Paskalya'dan sonra her gün çalışıyorlar.
Bay Mousa ayrıca, arabayı ve malzemeleri depolamak için Red Hook, Brooklyn'deki bir garaj ve ortak mutfakta yer almak üzere ayda 450 dolar ödüyor. Bir işçinin arabayı temizlemesi için günde 30 dolar ve Aşağı Manhattan'a gidip gelmesi için bir sürücüye 65 dolar harcıyor.
Pişirmenin çoğu 1,5 x 3 metrelik metal arabada gerçekleşir. 2.000 dolarlık bir jeneratör küçük bir buzdolabına güç veriyor; Düz üst ızgara ve fritöz, günlük 25 dolarlık propan deposu kullanıyor. 18 dolarlık bir torba basmati pirinci genellikle gıda komisyonu çalışanları tarafından pişiriliyor.
Mousa, soğuk aylarda şirketin günde 500 dolar kazanabileceğini söyledi; bu net bir kayıp, ancak satışların günlük 700 ila 1.400 dolar arasında değiştiği yaza kadar hayatta kalmaya yetiyor. Satışların üçte ikisini oluşturan pilavlı tavuk en popüler yemektir.
Baltimore County Maryland Üniversitesi'nden emekli profesör John Rennie Short, New York'un gıda satıcısı izinlerine üst sınır uygulayan tek büyük Amerikan şehri olduğunu söyledi. Ama bu değişebilir.
Aralık ayında Belediye Meclisi üyeleri, her yıl verilen yeni izin sayısını 445'ten 1.500'e çıkaracak ve beş yıl sonra tavanı kaldıracak bir yasa tasarısı sundu.
Bir savunuculuk grubu olan Sokak Satıcısı Projesi'nin genel müdürü Mohamed Attia, değişikliklerin dönüştürücü olacağını söyledi.
Karşıtlar ise üst sınırın kaldırılmasının aşırı kalabalığa ve güvenlik sorunlarına yol açabileceğini söylüyor.
Belediye başkanının sözcüsü, şehrin mevzuatı gözden geçirdiğini söyledi.
Eşi ve bebeğiyle birlikte Jersey City, New Jersey'de yaşayan Bay Mousa için meşru bir izin, ona önemli miktarda para tasarrufu sağlayabilir. Ayrıca yakınlarda ödünç alınan izinleri kullanan iki arabası olduğunu söyledi.
Belki emekliliğine hızlı bir başlangıç yapmaya yetecek kadar tasarruf. “50 yaşıma geldiğimde gölde balık tutacağım” dedi.
Yapımcısı Eden Weingart, Andrew Hinderaker ve Dagny Salas. gelişimi Gabriel Gianordoli Ve Aliza Saygılarımla.