Ortaya çıkan Demokrat çoğunluğa giden yolda komik bir şey oldu. Yirmi yıl sonra, konuyla ilgili son derece etkili bir çalışmanın ortak yazarları, partilerinin yoldan saptığını kabul ediyor.
2002’de siyaset bilimci Ruy Teixeira ve gazeteci John B. Judis, o yıl o kadar popüler olan ve o yılki ara seçimlerde sandalye kazanacak kadar popüler olan George W. Bush’un başarısı karşısında umutsuz olan liberaller arasında bir akor vuran bir kitap yayınladılar. .
“Yükselen Demokratik Çoğunluk”, ülkede hızla yayılan demografik değişimi not aldı ve Demokrat Parti’nin yakın gelecekte Amerikan siyasetine egemen olmaya hazır olduğunu cesurca öngördü.
Teixeira ve Judis, “Önümüzdeki on yılda, bu seçmen bloğunun artmaya devam etmesi bekleniyor ve son eğilimlerden yola çıkarak, seçmenlerin neredeyse dörtte birini oluşturabilir” dedi. “Bu seçmenler sağlam bir şekilde Demokratik kalırlarsa, herhangi bir Demokrat aday için müthiş bir avantaj oluşturacaklar. Demokratlar, siyasi zenginliklerin utancından muzdarip olabilir. ”
Altı yıl sonra, Amerikan halkı, gökkuşağı koalisyonu tezini haklı çıkaran bir Afrikalı-Amerikalı başkan olan Barack Obama’yı seçti. Mayıs 2009 tarihli bir Time dergisi kapağında, Cumhuriyetçilerin demografik hesaplamasının nihayet geldiği hissini yakalayan “Tehlike Altındaki Türler” başlığının altında bir fil resmedildi.
Ancak Donald Trump’ın seçilmesiyle birlikte, yalnızca çok az kişinin varlığından haberdar olduğu beyaz işçi sınıfı seçmenlerini keşfetmekle kalmayıp, aynı zamanda herkesin beklediğinden daha fazla renkli seçmene de hitap eden Donald Trump’ın seçilmesiyle birlikte hızla çözüldü.
Şimdi, Başkan Biden anketlerde batarken, Teixeira kendini ünlü kitabının karikatürü olduğunu söylediği şeye karşı savaşırken buluyor. Substack bülteni The Liberal Patriot, Demokrat Parti’ye egemen olan “ırk-özcü” bir dogmayı benimsemekten korkmadan “herhangi bir sınır tanımayan, gerçekliğe dayalı analiz” sunuyor.
Teixeira, Demokratları yanlış yola soktuğuna inandığı parti stratejistleri konusunda tavizsiz ve kendi tarafında birçok kişiyi gücendirmekten çekinmiyor. Bülteni, fikirlerini söylemeye o kadar istekli olmayan benzer düşünen liberaller için bir tür samizdat haline geldi.
Kitabı, partisi ve henüz öğrenilmemiş dersler hakkında geniş kapsamlı bir röportajda bize “Tamamen kaybettiğimi düşünen bazı insanlar var” dedi. “Ama biraz ilerleme kaydettiğimizi hissediyorum. ”
Aşağıdaki alıntılar, uzunluk ve netlik için düzenlenmiştir:
Çeviride kaybolan pek çok nüans var, ancak birçok insanın kitabınızdan çıkardığı anlatı, Demokrat Parti’nin beyaz olmayan insanların, gençlerin, bu yeni seçmen kadrosunun kaçınılmaz büyümesinden faydalanacağıydı. o sırada partiye katılmaya ve Cumhuriyetçi Partiyi dikiz aynasına koymaya hazır görünüyordu. Ve anlatı o zamandan beri karmaşıklaştı, değil mi?
Eh, o zamanlar bile karmaşıktı. Söylediklerimizin boğmaca versiyonunun ne olduğunu oldukça özetlemişsiniz. bu sadece bölüm ne diyorduk. Demografik değişim kaçınılmaz olarak siyasi zemini değiştiriyordu. Demokratların bundan faydalanmasını kaçınılmaz kılmadı.
Ve bu ham demografik temelde bile, ülkede doğal bir halk oyu Demokratik çoğunluğunun olması çılgınca değil. Ancak bu siyasi güce dönüşmez. Bu çoğunluğun siyasi iktidarı elde etmesi ve kullanması için beyaz işçi sınıfının önemli bir bölümünü elinizde tutmanız gerektiğini özellikle söyledik – ve bu büyük ölçüde göz ardı ediliyor -. Ülke değişiyordu ama değişmiyordu bu hızlı.
Beklemediğimiz ikinci şey, Demokrat Parti’deki profesyonel sınıf hegemonyasının nihai etkisiydi – Demokratları sosyokültürel meselelerde o kadar sola kaydıracak ki, Demokrat Parti’yi işçi sınıfı için önemli ölçüde çekici kılmayacaktı. seçmenler.
Demokratlar için büyük bir sorumluluk, çünkü partiyi yönetenler, düşünce kuruluşlarını yönetenler, savunma grupları, vakıflar, çalışanlar, hepsi bir dereceye kadar aynı ilahiden şarkı söylüyorlar. Özellikle genç üyeler, bu liberal kültürel balonun içinde yaşıyorlar.
Buna bir örnek verebilir misiniz?
Emin. 2020 Demokratik ön seçimlerine geri dönün. Ortalama seçmeni, özellikle de sizin ortalama işçi sınıfı seçmeninizi yabancılaştıran şeylerin, balonun dışındaki insanlara nasıl görünebileceğine dair görünürde ikinci bir düşünce olmaksızın, neşeyle duyurulması dikkate değerdi. Açık sınırlar gibi şeyler; Temel olarak, sınırı suç olmaktan çıkaralım. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki göçmenlik ve kamuoyu hakkında bir şeyler bilen herkes, bunun iyi olmayacağının farkındadır.
Muhtemelen Demokratlar, “Evet, göçmenlere karşı insancıl olmaya inanıyoruz. Ayrıca sınır güvenliğine inanıyoruz ve bunu uygulayacağız. ” Bilirsiniz, eski Obama oyun kitabından bir sayfa alın. Obama, partinin şimdi unutmak için ısrar ettiği bu konulardan bazılarında pek çok şeyi doğru yaptı.
Kitlesel hapsetme hakkında çok şeyiniz vardı ama suçla ilgili neredeyse hiçbir şey yoktu. Demokratlar şimdi bu suça karşı nispeten yumuşak olma profiline uyuyorlar, insanları uygun olduğunda hapse atmaktan çok hapse atmamakla ilgileniyorlar. Bu onları gerçekten incitiyor.
George Floyd cinayetinin ardından, ırk üzerindeki bu profesyonel sınıf hegemonyasının yoğunluğunda, parti içindeki ve çevresindeki insanlar için beyaz üstünlüğü hakkında konuşmanın tamamen rutin hale geldiği noktaya kadar belirgin, neredeyse bükülme noktası vardı. sistemik ırkçılık, Amerika nasıl her zaman karanlık bir ülke oldu ve hala da, hiçbir ilerleme kaydetmedik, beyaz olan herkesin ırkçılığından kurtulmak için yapması gereken işler var.
“Fox News Fallacy” olarak adlandırdığınız bir şey hakkında yazıyorsunuz ve bunun olduğunu söylüyorsunuz. “Demokratları gerçek sorunlara karşı kör ediyor. ”
Temel fikir, bu eleştirilerden biri ortaya çıktığında – Demokratlar, müfredata ve öğretmen eğitimine ırk-özcü ideolojinin girmesine izin veriyorlar gibi – ilk tepki onu reddetmek ve bunun sadece seçmenlere ırkçı bir köpek düdüğü olduğunu söylemektir. Ülkenin değişmesinden o kadar da mutlu değilim.
Aynı şey suç için de geçerli. Kim suça karşı sert olmak ister ki? Pek çok Siyahi hapse atmak isteyenler dışında, hiç kimse suça karşı sert olmayı isteyemez; oysa aslında, bu, ırklar arasındaki insanlar için ve özellikle fakir Siyah ve Hispanik topluluklar için büyük bir endişe meselesidir. Suçla ilgili endişelerin ve suçlulara karşı sert olma arzusunun, bağnaz, gerici bir siyaset türünün bir yansıması olduğu fikri tamamen gülünçtür.
Demokrat Parti’nin birçok yönden temeli, pek çok konuda oldukça muhafazakar olan daha yaşlı Siyah seçmenlerdir. Ve bunlar Joe Biden’ı seçen insanlar.
Sağ. Ve bunun egemen liberal Demokratik söylem tarafından tamamen göz ardı edilmesi, benim için tamamen şaşırtıcı. Demokrat Parti’nin tabanını oluşturan Siyah seçmenlerin İbrahim X. Kendi veya BLM liderleri gibi düşündüklerine gerçekten inanıyorlar mı? deliler mi? Demek istediğim, Siyah topluluk içindeki insanların dünya görüşleri arasında muazzam bir çeşitlilik olduğunu nasıl anlamazlar? Sınıfa göre değişirler, yaşa göre değişirler, her şekilde değişirler. Ve sözde sistemik ırkçılığın yüzeysel yönlerine karşı bu haçlı seferine katıldıkları fikri, gerçekten umursadıkları şey bu, gerçekten hayal ürünü.
Demokrat Parti’nin ne yapmasını önerirsiniz?
Kolay olmayacak. Üretken olmaya çalışıyorsunuz, Seçim Sayımı Yasasını ve ilgili reformları yaptırmaya çalışıyorsunuz. Joe Manchin’in desteğiyle Kongre aracılığıyla bir çeşit Build Back Better şeyi elde etmeye çalışıyorsunuz ya da onu popüler parçalara bölüyor ve onlardan kurtulmaya çalışıyorsunuz. İnsanları etkili olduğunuza ve yönetebileceğinize ikna etmek için yapmanız gereken şeyler bunlar.
İkincisi, ülkeyi normale döndürmek için ne yapmadıysan onu yap. Bu pandeminin sonuna hızla yaklaşıyoruz. Bir Demokrat ülkeyi yeniden açmaya hazır olmalıdır. Sadece insanların mutlu olmasını ve her şeyin normale dönmesini istediğiniz mesajını göndermelisiniz.
Burada herhangi bir seçimle ilgili olan üçüncü bir şey: Destek seviyelerindeki tavanı kaldırmaya çalışmak zorundalar ki bu bence parti içinde bazı çizgilerin çizilmesini gerektirecek, burada “Hayır, hayır, inanıyoruz ki suça karşı sert olmak. Polise para vermenin kesinlikle iğrenç bir fikir olduğunu düşünüyoruz. ”
Kazanmalısın ve kazandığında seni seçen insanlar için bir şeyler yapmalısın. Bundan daha karmaşık değil.
Ne okumalı
Başkan Biden, Washington’daki Jeni’s Splendid Ice Creams’i ziyareti sırasında küçük işletmelerde alışverişi teşvik etti. Kredi. . . Sarahbeth Maney/The New York Times
Evin içinden geliyor
Pew Araştırma Merkezi’nin son anketine göre, Başkan Biden’ın onay puanındaki son erozyon kendi partisi içinde gerçekleşiyor.
Son altı ay içinde, Biden’ın iş onayı Demokratlar ve Demokrat eğilimli bağımsızlar arasında yüzde 20 puan düşerek yüzde 88’den yüzde 68’e düştü. Demokratların sadece yüzde 29’u, Mart ayından bu yana yüzde 18 puanlık bir düşüşle ülkede işlerin gidişatından memnun olduklarını söylüyor.
Pew, Biden’ın özellikle bir grupta zemin kaybettiğini tespit etti: Artık Siyah yetişkinlerin yalnızca yüzde 60’ı onun iş performansını onaylıyor. Bu, Eylül ayında yüzde 67’den düştü.
Eksik olduğunu düşündüğünüz bir şey var mı? Daha fazlasını görmek istediğin bir şey var mı? Sizden haber almak isteriz. Bize e-posta gönderin onpolitics@nytimes. com .
2002’de siyaset bilimci Ruy Teixeira ve gazeteci John B. Judis, o yıl o kadar popüler olan ve o yılki ara seçimlerde sandalye kazanacak kadar popüler olan George W. Bush’un başarısı karşısında umutsuz olan liberaller arasında bir akor vuran bir kitap yayınladılar. .
“Yükselen Demokratik Çoğunluk”, ülkede hızla yayılan demografik değişimi not aldı ve Demokrat Parti’nin yakın gelecekte Amerikan siyasetine egemen olmaya hazır olduğunu cesurca öngördü.
Teixeira ve Judis, “Önümüzdeki on yılda, bu seçmen bloğunun artmaya devam etmesi bekleniyor ve son eğilimlerden yola çıkarak, seçmenlerin neredeyse dörtte birini oluşturabilir” dedi. “Bu seçmenler sağlam bir şekilde Demokratik kalırlarsa, herhangi bir Demokrat aday için müthiş bir avantaj oluşturacaklar. Demokratlar, siyasi zenginliklerin utancından muzdarip olabilir. ”
Altı yıl sonra, Amerikan halkı, gökkuşağı koalisyonu tezini haklı çıkaran bir Afrikalı-Amerikalı başkan olan Barack Obama’yı seçti. Mayıs 2009 tarihli bir Time dergisi kapağında, Cumhuriyetçilerin demografik hesaplamasının nihayet geldiği hissini yakalayan “Tehlike Altındaki Türler” başlığının altında bir fil resmedildi.
Ancak Donald Trump’ın seçilmesiyle birlikte, yalnızca çok az kişinin varlığından haberdar olduğu beyaz işçi sınıfı seçmenlerini keşfetmekle kalmayıp, aynı zamanda herkesin beklediğinden daha fazla renkli seçmene de hitap eden Donald Trump’ın seçilmesiyle birlikte hızla çözüldü.
Şimdi, Başkan Biden anketlerde batarken, Teixeira kendini ünlü kitabının karikatürü olduğunu söylediği şeye karşı savaşırken buluyor. Substack bülteni The Liberal Patriot, Demokrat Parti’ye egemen olan “ırk-özcü” bir dogmayı benimsemekten korkmadan “herhangi bir sınır tanımayan, gerçekliğe dayalı analiz” sunuyor.
Teixeira, Demokratları yanlış yola soktuğuna inandığı parti stratejistleri konusunda tavizsiz ve kendi tarafında birçok kişiyi gücendirmekten çekinmiyor. Bülteni, fikirlerini söylemeye o kadar istekli olmayan benzer düşünen liberaller için bir tür samizdat haline geldi.
Kitabı, partisi ve henüz öğrenilmemiş dersler hakkında geniş kapsamlı bir röportajda bize “Tamamen kaybettiğimi düşünen bazı insanlar var” dedi. “Ama biraz ilerleme kaydettiğimizi hissediyorum. ”
Aşağıdaki alıntılar, uzunluk ve netlik için düzenlenmiştir:
Çeviride kaybolan pek çok nüans var, ancak birçok insanın kitabınızdan çıkardığı anlatı, Demokrat Parti’nin beyaz olmayan insanların, gençlerin, bu yeni seçmen kadrosunun kaçınılmaz büyümesinden faydalanacağıydı. o sırada partiye katılmaya ve Cumhuriyetçi Partiyi dikiz aynasına koymaya hazır görünüyordu. Ve anlatı o zamandan beri karmaşıklaştı, değil mi?
Eh, o zamanlar bile karmaşıktı. Söylediklerimizin boğmaca versiyonunun ne olduğunu oldukça özetlemişsiniz. bu sadece bölüm ne diyorduk. Demografik değişim kaçınılmaz olarak siyasi zemini değiştiriyordu. Demokratların bundan faydalanmasını kaçınılmaz kılmadı.
Ve bu ham demografik temelde bile, ülkede doğal bir halk oyu Demokratik çoğunluğunun olması çılgınca değil. Ancak bu siyasi güce dönüşmez. Bu çoğunluğun siyasi iktidarı elde etmesi ve kullanması için beyaz işçi sınıfının önemli bir bölümünü elinizde tutmanız gerektiğini özellikle söyledik – ve bu büyük ölçüde göz ardı ediliyor -. Ülke değişiyordu ama değişmiyordu bu hızlı.
Beklemediğimiz ikinci şey, Demokrat Parti’deki profesyonel sınıf hegemonyasının nihai etkisiydi – Demokratları sosyokültürel meselelerde o kadar sola kaydıracak ki, Demokrat Parti’yi işçi sınıfı için önemli ölçüde çekici kılmayacaktı. seçmenler.
Demokratlar için büyük bir sorumluluk, çünkü partiyi yönetenler, düşünce kuruluşlarını yönetenler, savunma grupları, vakıflar, çalışanlar, hepsi bir dereceye kadar aynı ilahiden şarkı söylüyorlar. Özellikle genç üyeler, bu liberal kültürel balonun içinde yaşıyorlar.
Buna bir örnek verebilir misiniz?
Emin. 2020 Demokratik ön seçimlerine geri dönün. Ortalama seçmeni, özellikle de sizin ortalama işçi sınıfı seçmeninizi yabancılaştıran şeylerin, balonun dışındaki insanlara nasıl görünebileceğine dair görünürde ikinci bir düşünce olmaksızın, neşeyle duyurulması dikkate değerdi. Açık sınırlar gibi şeyler; Temel olarak, sınırı suç olmaktan çıkaralım. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki göçmenlik ve kamuoyu hakkında bir şeyler bilen herkes, bunun iyi olmayacağının farkındadır.
Muhtemelen Demokratlar, “Evet, göçmenlere karşı insancıl olmaya inanıyoruz. Ayrıca sınır güvenliğine inanıyoruz ve bunu uygulayacağız. ” Bilirsiniz, eski Obama oyun kitabından bir sayfa alın. Obama, partinin şimdi unutmak için ısrar ettiği bu konulardan bazılarında pek çok şeyi doğru yaptı.
Kitlesel hapsetme hakkında çok şeyiniz vardı ama suçla ilgili neredeyse hiçbir şey yoktu. Demokratlar şimdi bu suça karşı nispeten yumuşak olma profiline uyuyorlar, insanları uygun olduğunda hapse atmaktan çok hapse atmamakla ilgileniyorlar. Bu onları gerçekten incitiyor.
George Floyd cinayetinin ardından, ırk üzerindeki bu profesyonel sınıf hegemonyasının yoğunluğunda, parti içindeki ve çevresindeki insanlar için beyaz üstünlüğü hakkında konuşmanın tamamen rutin hale geldiği noktaya kadar belirgin, neredeyse bükülme noktası vardı. sistemik ırkçılık, Amerika nasıl her zaman karanlık bir ülke oldu ve hala da, hiçbir ilerleme kaydetmedik, beyaz olan herkesin ırkçılığından kurtulmak için yapması gereken işler var.
“Fox News Fallacy” olarak adlandırdığınız bir şey hakkında yazıyorsunuz ve bunun olduğunu söylüyorsunuz. “Demokratları gerçek sorunlara karşı kör ediyor. ”
Temel fikir, bu eleştirilerden biri ortaya çıktığında – Demokratlar, müfredata ve öğretmen eğitimine ırk-özcü ideolojinin girmesine izin veriyorlar gibi – ilk tepki onu reddetmek ve bunun sadece seçmenlere ırkçı bir köpek düdüğü olduğunu söylemektir. Ülkenin değişmesinden o kadar da mutlu değilim.
Aynı şey suç için de geçerli. Kim suça karşı sert olmak ister ki? Pek çok Siyahi hapse atmak isteyenler dışında, hiç kimse suça karşı sert olmayı isteyemez; oysa aslında, bu, ırklar arasındaki insanlar için ve özellikle fakir Siyah ve Hispanik topluluklar için büyük bir endişe meselesidir. Suçla ilgili endişelerin ve suçlulara karşı sert olma arzusunun, bağnaz, gerici bir siyaset türünün bir yansıması olduğu fikri tamamen gülünçtür.
Demokrat Parti’nin birçok yönden temeli, pek çok konuda oldukça muhafazakar olan daha yaşlı Siyah seçmenlerdir. Ve bunlar Joe Biden’ı seçen insanlar.
Sağ. Ve bunun egemen liberal Demokratik söylem tarafından tamamen göz ardı edilmesi, benim için tamamen şaşırtıcı. Demokrat Parti’nin tabanını oluşturan Siyah seçmenlerin İbrahim X. Kendi veya BLM liderleri gibi düşündüklerine gerçekten inanıyorlar mı? deliler mi? Demek istediğim, Siyah topluluk içindeki insanların dünya görüşleri arasında muazzam bir çeşitlilik olduğunu nasıl anlamazlar? Sınıfa göre değişirler, yaşa göre değişirler, her şekilde değişirler. Ve sözde sistemik ırkçılığın yüzeysel yönlerine karşı bu haçlı seferine katıldıkları fikri, gerçekten umursadıkları şey bu, gerçekten hayal ürünü.
Demokrat Parti’nin ne yapmasını önerirsiniz?
Kolay olmayacak. Üretken olmaya çalışıyorsunuz, Seçim Sayımı Yasasını ve ilgili reformları yaptırmaya çalışıyorsunuz. Joe Manchin’in desteğiyle Kongre aracılığıyla bir çeşit Build Back Better şeyi elde etmeye çalışıyorsunuz ya da onu popüler parçalara bölüyor ve onlardan kurtulmaya çalışıyorsunuz. İnsanları etkili olduğunuza ve yönetebileceğinize ikna etmek için yapmanız gereken şeyler bunlar.
İkincisi, ülkeyi normale döndürmek için ne yapmadıysan onu yap. Bu pandeminin sonuna hızla yaklaşıyoruz. Bir Demokrat ülkeyi yeniden açmaya hazır olmalıdır. Sadece insanların mutlu olmasını ve her şeyin normale dönmesini istediğiniz mesajını göndermelisiniz.
Burada herhangi bir seçimle ilgili olan üçüncü bir şey: Destek seviyelerindeki tavanı kaldırmaya çalışmak zorundalar ki bu bence parti içinde bazı çizgilerin çizilmesini gerektirecek, burada “Hayır, hayır, inanıyoruz ki suça karşı sert olmak. Polise para vermenin kesinlikle iğrenç bir fikir olduğunu düşünüyoruz. ”
Kazanmalısın ve kazandığında seni seçen insanlar için bir şeyler yapmalısın. Bundan daha karmaşık değil.
Ne okumalı
Demokratlar, seçmenlerin pandemiden bıktığına ve Başkan Biden’ın onu ele alışından hayal kırıklığına uğradığına dair uyarı işaretleri arttıkça koronavirüs hakkında yeni bir mesaj arıyorlar.
Amerikalı yetkililer, David E. Sanger’in tanımladığı gibi, Avrupa için ek alternatif enerji kaynakları bulmak için çabalıyorlar.
Neil MacFarquhar, Michigan Valisi Gretchen Whitmer’ı kaçırmayı planlamakla suçlanan silahlı adamların “yayılan” kovuşturmasını inceliyor.
Başkan Biden, Washington’daki Jeni’s Splendid Ice Creams’i ziyareti sırasında küçük işletmelerde alışverişi teşvik etti. Kredi. . . Sarahbeth Maney/The New York Times
Evin içinden geliyor
Pew Araştırma Merkezi’nin son anketine göre, Başkan Biden’ın onay puanındaki son erozyon kendi partisi içinde gerçekleşiyor.
Son altı ay içinde, Biden’ın iş onayı Demokratlar ve Demokrat eğilimli bağımsızlar arasında yüzde 20 puan düşerek yüzde 88’den yüzde 68’e düştü. Demokratların sadece yüzde 29’u, Mart ayından bu yana yüzde 18 puanlık bir düşüşle ülkede işlerin gidişatından memnun olduklarını söylüyor.
Pew, Biden’ın özellikle bir grupta zemin kaybettiğini tespit etti: Artık Siyah yetişkinlerin yalnızca yüzde 60’ı onun iş performansını onaylıyor. Bu, Eylül ayında yüzde 67’den düştü.
Eksik olduğunu düşündüğünüz bir şey var mı? Daha fazlasını görmek istediğin bir şey var mı? Sizden haber almak isteriz. Bize e-posta gönderin onpolitics@nytimes. com .