Yemeğin kanonik olarak Vietnamca olmasına rağmen, küresel kökenleri var: Bánh Mì’den ilk kez 19. yüzyılın başlarında Vietnam’da bahsedildi, ancak 19. yüzyılda Fransız sömürgeciler tarafından baget ülkeye tanıtılana kadar sandviçin popülerliği kazanmadı. kendi başına popülerlik. Birinci Dünya Savaşı sırasında buğday ithalatındaki kesinti, Vietnamlı aşçıları pirinç unu denemelerine yöneltti ve ekmek yerel halk için daha erişilebilir hale geldi. 1950’lerde bánh mì, Fransız zevklerinden uzaklaştı ve bugün her yerde bulunan belirgin Vietnam varyasyonlarına doğru ilerledi. Vietnam diasporasının küresel bir varlık haline geldiği 1970’lerden bu yana Bánh Mì da çoğaldı. Vietnamlı toplulukların olduğu yerde Bánh Mì da vardır.
Bir dakika oldu ama ilk lokmalarımı Houston’daki Third Ward’daki küçük bir kafede, tek ekmek kızartma makinesinde çalışan bir anne-oğul-teyze ekibinin hazırladığı küçük bir kafede yedim. Dükkan artık kapandı ama sonsuza kadar yas tutulacak ve arzum azalmadı. Aslında her yeni şehirde mutlaka tekrarladığım birkaç yemekten biri.
Amsterdam’a geldiğimde kızarmış ekmek olmayan bir sandviç istediğimde, kanalın kenarındaki serin bir köşede küçük bir Vietnam restoranına rastladım; orada şef, ekmeğimi çöküşü yansıtan bir şekilde ağzına kadar ezmeyle kaplamayı garantiledi. Bu yılın başlarında Seattle’da erkek arkadaşım ve ben, pazar günleri halka ücretsiz yerel yemekler sunan ChuMinh Tofu ve Vegan Deli’ye oturduk. Banh mì’si bir senfoni gibi çıtır çıtırdı ve ona muhtemelen şimdiye kadar tattığım en iyi biberli gevrek eşlik ediyordu. Ve sadece birkaç hafta önce Tokyo’daki Bánh Mì Bá Ba’da yol kenarındaki taburelerden birinde sandviç yemek, sevgili bir arkadaşımın verandasında oturuyormuş gibi hissettirdi.
Ancak ne zaman Houston’da olsam, benim için en erişilebilir zevklerden biri, birçok banh mi’nin mutlu varlığıdır: Harris ve Fort Bend ilçelerinde bu sandviçleri sunan bir menüye rastlamadan çok fazla blok sürmek zordur. Her yer kendi müşterilerine hitap ediyor, ancak doğal olarak topluluk için üçüncü yer olma rollerini kabul ediyorlar. Bir dakika oturabilirsin. Uzatmak. Lezzetli bir sandviç yiyin. Bir süre etrafta dolaşın. Birkaç yudum kahve iç. Günün geri kalanına doğru yola çıkın.
Domuz eti bu tarifin yıldızıdır. Kısa bir marine işleminin ardından et ızgarada pişirilir ve ardından salatalık, mayonez, tereyağı ve bir tutam otlarla birlikte sıcak bir baget içerisine doldurulur. İdeal olarak, bir Vietnam fırınından veya bánh mi dükkanından baget ve tereyağı alın. Ve yerinde biraz pasta almaktan asla zarar gelmez. Ancak domuz omzuna daha fazlasını koymak her zaman işe yarar; Artıklar gelecek vaat ediyor Bánh Mì.
Bir dakika oldu ama ilk lokmalarımı Houston’daki Third Ward’daki küçük bir kafede, tek ekmek kızartma makinesinde çalışan bir anne-oğul-teyze ekibinin hazırladığı küçük bir kafede yedim. Dükkan artık kapandı ama sonsuza kadar yas tutulacak ve arzum azalmadı. Aslında her yeni şehirde mutlaka tekrarladığım birkaç yemekten biri.
Amsterdam’a geldiğimde kızarmış ekmek olmayan bir sandviç istediğimde, kanalın kenarındaki serin bir köşede küçük bir Vietnam restoranına rastladım; orada şef, ekmeğimi çöküşü yansıtan bir şekilde ağzına kadar ezmeyle kaplamayı garantiledi. Bu yılın başlarında Seattle’da erkek arkadaşım ve ben, pazar günleri halka ücretsiz yerel yemekler sunan ChuMinh Tofu ve Vegan Deli’ye oturduk. Banh mì’si bir senfoni gibi çıtır çıtırdı ve ona muhtemelen şimdiye kadar tattığım en iyi biberli gevrek eşlik ediyordu. Ve sadece birkaç hafta önce Tokyo’daki Bánh Mì Bá Ba’da yol kenarındaki taburelerden birinde sandviç yemek, sevgili bir arkadaşımın verandasında oturuyormuş gibi hissettirdi.
Ancak ne zaman Houston’da olsam, benim için en erişilebilir zevklerden biri, birçok banh mi’nin mutlu varlığıdır: Harris ve Fort Bend ilçelerinde bu sandviçleri sunan bir menüye rastlamadan çok fazla blok sürmek zordur. Her yer kendi müşterilerine hitap ediyor, ancak doğal olarak topluluk için üçüncü yer olma rollerini kabul ediyorlar. Bir dakika oturabilirsin. Uzatmak. Lezzetli bir sandviç yiyin. Bir süre etrafta dolaşın. Birkaç yudum kahve iç. Günün geri kalanına doğru yola çıkın.
Domuz eti bu tarifin yıldızıdır. Kısa bir marine işleminin ardından et ızgarada pişirilir ve ardından salatalık, mayonez, tereyağı ve bir tutam otlarla birlikte sıcak bir baget içerisine doldurulur. İdeal olarak, bir Vietnam fırınından veya bánh mi dükkanından baget ve tereyağı alın. Ve yerinde biraz pasta almaktan asla zarar gelmez. Ancak domuz omzuna daha fazlasını koymak her zaman işe yarar; Artıklar gelecek vaat ediyor Bánh Mì.