Sarkık başlıklar takmışlardı ve yanlarında bir dizi malzeme vardı: sebze suyu, acı biber, defne yaprağı, patates, arpacık soğanı, turp, sarımsak tozu, konserve fasulye, havuç ve daha fazlası – hepsi hevesli misafirleri tarafından bir arada satın alındı.
Tencereleri boşalınca daha çok güveç yaptılar.
Ama aşçı değillerdi. Ve bu pek de ciddi bir mutfak alıştırması değildi. Söylendiği gibi, Salı gecesi Brooklyn’deki Fermi Playground’a bir malzemeyle gelip 41 günlük yahniyi tatmak için çağrıya cevap veren düzinelerce kişi için tam bir taahhüttü.
23 yaşındaki Annie Rauwerda, 7 Haziran’da yavaş bir ocakta vegan güveç pişirmeye başladı ve o zamandan beri – 27 yaşındaki erkek arkadaşı David Shayne ve 23 yaşındaki yakın arkadaşı Hajin Yoo’nun yardımıyla durmadı. Bu sonsuz bir güveç; Frau Rauwerda ve arkadaşları tencereyi doldurmadan önce sadece az miktarda et suyu ve diğer malzemeler bırakarak çoğunu yerler. Bu döngüyü bir aydan fazla bir süredir tekrarlıyorlar ve bu aynı zamanda internette oldukça heyecan yaratıyor.
Başlangıçta, toplantılar veya “güveç yemekleri” küçük ve samimiydi. Bayan Rauwerda, özel güveç hakkında sohbet etmek için arkadaşlarını yaşadığı yer olan Bushwick’teki oyun alanına davet etti.
Ancak hiç bitmeyen çorba internette bir sansasyon haline geldikçe – Bayan Rauwerda proje için bir web sitesi oluşturdu ve bunu sosyal medyada tanıttı – kuyruklar uzadı ve porsiyonlar küçüldü. Son iki haftalık güveç gecesine 100’den fazla kişinin katılımıyla, tencere sayısı artırıldı ve bütün kaseyi özlemeyenlerin en azından bir tatmalarını sağlamak için shot boy Dixie fincanları sunuldu.
Sahne, aç gezginlerin bir tencereye büyük bir taş atıp “taş çorbasını” bir malzemeyle katkıda bulunmaya istekli köylülerle paylaşmayı teklif ettiği Avrupa halk masalını anımsatıyordu.
Frau Rauwerda, kirli gümüş düdüklü tencere ve siyah bir kazanın etrafında toplanmış kalabalığa seslenerek, “Gördüğünüz gibi, birkaç tencere var,” dedi. “Hepsi sonsuz güveçle kirlendi.”
Çoğu New York şehrinin dört bir yanından 20 yaşındakilerden oluşan cemaatin arkasında, bir orman spor salonuna “STEWWWWWW!” Yazan el yazısıyla yazılmış bir pankart asıldı.
Sonsuz çorba yeni bir fikir değil. Birinin neredeyse elli yıldır bir Tayland restoranında yemek pişirdiği bildirildi. Ağustos 2014’te bir şef olan David Santos, artık feshedilmiş Manhattan restoranında sattığı kendi sonsuz güvecini piyasaya sürdü.
Ve Bayan Rauwerda, Eintopf web sitesinde, 1981 tarihli bir Haberler makalesinde, serbest çalışan bir yazarın Avrupa’daki asırlık “ebedi” çorba hikayelerinden esinlenerek 21 yaşında bir pot-au-feu hazırladığını iddia ettiğini kaydetti.
Pennsylvania Eyalet Üniversitesi’nde bir gıda güvenliği uzmanı olan Martin Bucknavage’a göre, bu tür yahniler, patojenlerin gelişmeye başlayabileceği “tehlikeli sıcaklık bölgesi” üzerindeki yüksek sıcaklıklarda tutulursa güvenli bir şekilde hazırlanabilir.
Bayan Rauwerda, güvecin tadının bir joker olduğuna ve belirli bir günde izleyiciler tarafından sunulan malzemelere bağlı olduğuna dikkat çekiyor. Salı günü, tadım için sıraya girenlerin çoğu güvecin beklentilerini aştığını söyledi.
Bisikletiyle Manhattan’dan Bushwick’e giden 23 yaşındaki Gabriel Strauss, “Bence zengin, lezzetli ve nesnel olarak lezzetli bir şekilde gerçekten doyurucu” dedi. “Bunu bir restoranda satın alırdım.”
65 yaşındaki Maria Martinez, oyun alanındaki çöp kutularından yeniden kullanılabilir teneke ve şişeleri toplarken bedava güveçle karşılaştı. Yahninin sonsuza dek ortalıkta dolanacağı hakkında hiçbir fikri yoktu ve her şeyin bir restoran tanıtım etkinliği olduğunu varsaydı.
Bayan Martinez İspanyolca, “İyiydi,” dedi. “Acılı, bol sebzeli.”
Ancak sonsuz bir güveçte tadın pek bir önemi yoktur.
Bayan Rauwerda, “İnsanların ezici farkındalığı, bunun güveçten çok toplanmayla ilgili olduğudur” dedi. “Kesinlikle birçok arkadaş edindim. Birçok insanın arkadaş edindiğini gördüm.”
Konsepti ilk kez koronavirüs pandemisinin ilk günlerinde duyduğunu ve bunun “eğlenceli bir fikir” olduğunu düşündüğünü söyledi.
Frau Rauwerda’nın tuhaflık konusunda bir becerisi var. Depths of Wikipedia adında popüler bir Instagram hesabı oluşturdu ve burada 1,2 milyon takipçi için belirsiz konulardaki Wikipedia girişlerini öne çıkardı. Şimdi günlerini Bushwick’teki dairesinde Wikipedia’da bir kitap yazarak ve tabii ki güveçle ilgilenerek geçiriyor.
Ama hiç bitmeyen bir güveç bile bir noktada bitmek zorundadır. Bayan Rauwerda, fişi çekmeden önce parkta bir toplantı daha düzenlemeyi planladığını söyledi.
Twitter’da ve başka yerlerde, topluluk yahnisinin yalnızca Bushwick gibi soylulaştırmayla eşanlamlı hale gelen bir mahallede gelişebilecek bir gösteri olduğuna dair söylentiler vardı.
Bayan Rauwerda, “Kesinlikle duyarlı olmak ve topluluğa aktif olarak zarar vermediğimden emin olmak istiyorum” dedi. “Ama eğer bu herkese açık bir etkinlikse ve herkes davetliyse, bunun genel olarak olumlu bir şey olduğunu düşünüyorum.”
29 yıldır Bushwick’te yaşayan Dominik Cumhuriyeti yerlisi 56 yaşındaki Josefina Hernandez, sokağın karşısındaki üçüncü kattaki dairesinden oyun parkındaki heyecanı fark etti.
Yolun aşağısında bir kafe işleten Bayan Hernandez, araştırmak için Salı günü oyun alanına gitti. Genç ve beyazlardan oluşan bir kalabalığı incelerken, Bushwick’in dönüşümünün kanıtlarını gördü. Ama başka bir şey daha gördü.
“Bunun eğlenceli olduğunu biliyorum, ama bu bir çorbadan daha fazlası,” dedi Bayan Hernandez, topluluk işbirliğinin gücünün bir örneği olarak bir topluluk çorbasına katkı sağlayan yabancıları gören. “Gördüğüm kadarıyla, sanki istersek dünyayı değiştirebiliriz.”
Tencereleri boşalınca daha çok güveç yaptılar.
Ama aşçı değillerdi. Ve bu pek de ciddi bir mutfak alıştırması değildi. Söylendiği gibi, Salı gecesi Brooklyn’deki Fermi Playground’a bir malzemeyle gelip 41 günlük yahniyi tatmak için çağrıya cevap veren düzinelerce kişi için tam bir taahhüttü.
23 yaşındaki Annie Rauwerda, 7 Haziran’da yavaş bir ocakta vegan güveç pişirmeye başladı ve o zamandan beri – 27 yaşındaki erkek arkadaşı David Shayne ve 23 yaşındaki yakın arkadaşı Hajin Yoo’nun yardımıyla durmadı. Bu sonsuz bir güveç; Frau Rauwerda ve arkadaşları tencereyi doldurmadan önce sadece az miktarda et suyu ve diğer malzemeler bırakarak çoğunu yerler. Bu döngüyü bir aydan fazla bir süredir tekrarlıyorlar ve bu aynı zamanda internette oldukça heyecan yaratıyor.
Başlangıçta, toplantılar veya “güveç yemekleri” küçük ve samimiydi. Bayan Rauwerda, özel güveç hakkında sohbet etmek için arkadaşlarını yaşadığı yer olan Bushwick’teki oyun alanına davet etti.
Ancak hiç bitmeyen çorba internette bir sansasyon haline geldikçe – Bayan Rauwerda proje için bir web sitesi oluşturdu ve bunu sosyal medyada tanıttı – kuyruklar uzadı ve porsiyonlar küçüldü. Son iki haftalık güveç gecesine 100’den fazla kişinin katılımıyla, tencere sayısı artırıldı ve bütün kaseyi özlemeyenlerin en azından bir tatmalarını sağlamak için shot boy Dixie fincanları sunuldu.
Sahne, aç gezginlerin bir tencereye büyük bir taş atıp “taş çorbasını” bir malzemeyle katkıda bulunmaya istekli köylülerle paylaşmayı teklif ettiği Avrupa halk masalını anımsatıyordu.
Frau Rauwerda, kirli gümüş düdüklü tencere ve siyah bir kazanın etrafında toplanmış kalabalığa seslenerek, “Gördüğünüz gibi, birkaç tencere var,” dedi. “Hepsi sonsuz güveçle kirlendi.”
Çoğu New York şehrinin dört bir yanından 20 yaşındakilerden oluşan cemaatin arkasında, bir orman spor salonuna “STEWWWWWW!” Yazan el yazısıyla yazılmış bir pankart asıldı.
Sonsuz çorba yeni bir fikir değil. Birinin neredeyse elli yıldır bir Tayland restoranında yemek pişirdiği bildirildi. Ağustos 2014’te bir şef olan David Santos, artık feshedilmiş Manhattan restoranında sattığı kendi sonsuz güvecini piyasaya sürdü.
Ve Bayan Rauwerda, Eintopf web sitesinde, 1981 tarihli bir Haberler makalesinde, serbest çalışan bir yazarın Avrupa’daki asırlık “ebedi” çorba hikayelerinden esinlenerek 21 yaşında bir pot-au-feu hazırladığını iddia ettiğini kaydetti.
Pennsylvania Eyalet Üniversitesi’nde bir gıda güvenliği uzmanı olan Martin Bucknavage’a göre, bu tür yahniler, patojenlerin gelişmeye başlayabileceği “tehlikeli sıcaklık bölgesi” üzerindeki yüksek sıcaklıklarda tutulursa güvenli bir şekilde hazırlanabilir.
Bayan Rauwerda, güvecin tadının bir joker olduğuna ve belirli bir günde izleyiciler tarafından sunulan malzemelere bağlı olduğuna dikkat çekiyor. Salı günü, tadım için sıraya girenlerin çoğu güvecin beklentilerini aştığını söyledi.
Bisikletiyle Manhattan’dan Bushwick’e giden 23 yaşındaki Gabriel Strauss, “Bence zengin, lezzetli ve nesnel olarak lezzetli bir şekilde gerçekten doyurucu” dedi. “Bunu bir restoranda satın alırdım.”
65 yaşındaki Maria Martinez, oyun alanındaki çöp kutularından yeniden kullanılabilir teneke ve şişeleri toplarken bedava güveçle karşılaştı. Yahninin sonsuza dek ortalıkta dolanacağı hakkında hiçbir fikri yoktu ve her şeyin bir restoran tanıtım etkinliği olduğunu varsaydı.
Bayan Martinez İspanyolca, “İyiydi,” dedi. “Acılı, bol sebzeli.”
Ancak sonsuz bir güveçte tadın pek bir önemi yoktur.
Bayan Rauwerda, “İnsanların ezici farkındalığı, bunun güveçten çok toplanmayla ilgili olduğudur” dedi. “Kesinlikle birçok arkadaş edindim. Birçok insanın arkadaş edindiğini gördüm.”
Konsepti ilk kez koronavirüs pandemisinin ilk günlerinde duyduğunu ve bunun “eğlenceli bir fikir” olduğunu düşündüğünü söyledi.
Frau Rauwerda’nın tuhaflık konusunda bir becerisi var. Depths of Wikipedia adında popüler bir Instagram hesabı oluşturdu ve burada 1,2 milyon takipçi için belirsiz konulardaki Wikipedia girişlerini öne çıkardı. Şimdi günlerini Bushwick’teki dairesinde Wikipedia’da bir kitap yazarak ve tabii ki güveçle ilgilenerek geçiriyor.
Ama hiç bitmeyen bir güveç bile bir noktada bitmek zorundadır. Bayan Rauwerda, fişi çekmeden önce parkta bir toplantı daha düzenlemeyi planladığını söyledi.
Twitter’da ve başka yerlerde, topluluk yahnisinin yalnızca Bushwick gibi soylulaştırmayla eşanlamlı hale gelen bir mahallede gelişebilecek bir gösteri olduğuna dair söylentiler vardı.
Bayan Rauwerda, “Kesinlikle duyarlı olmak ve topluluğa aktif olarak zarar vermediğimden emin olmak istiyorum” dedi. “Ama eğer bu herkese açık bir etkinlikse ve herkes davetliyse, bunun genel olarak olumlu bir şey olduğunu düşünüyorum.”
29 yıldır Bushwick’te yaşayan Dominik Cumhuriyeti yerlisi 56 yaşındaki Josefina Hernandez, sokağın karşısındaki üçüncü kattaki dairesinden oyun parkındaki heyecanı fark etti.
Yolun aşağısında bir kafe işleten Bayan Hernandez, araştırmak için Salı günü oyun alanına gitti. Genç ve beyazlardan oluşan bir kalabalığı incelerken, Bushwick’in dönüşümünün kanıtlarını gördü. Ama başka bir şey daha gördü.
“Bunun eğlenceli olduğunu biliyorum, ama bu bir çorbadan daha fazlası,” dedi Bayan Hernandez, topluluk işbirliğinin gücünün bir örneği olarak bir topluluk çorbasına katkı sağlayan yabancıları gören. “Gördüğüm kadarıyla, sanki istersek dünyayı değiştirebiliriz.”