Başsavcı Merrick B. Garland, eski Başkan Donald J. Trump’ı soruşturması için özel bir danışman atayarak, en azından teoride, meseleyi olabildiğince siyasetten izole etmeye çalışıyordu.
Bu düşünce, elbette, günü bile sürmedi. Birkaç saat içinde, yeni atanan özel danışman Jack Smith, Trump ekibi tarafından sıradan bir soruşturma yanlısı olarak eleştiri yağmuruna tutuldu.
Gerçek şu ki, özel bir avukat, Bay Trump veya onun en ateşli destekçileri tarafından asla güvenilir, bağımsız bir araştırmacı olarak kabul edilmeyecekti, ki bunu başsavcı kesinlikle biliyordu. Otuz yılı aşkın bir süredir federal savcı ve yargıç olarak görev yapan Bay Garland, yeni moda bir dünyada eski moda bir yöntemi uyguluyor ve artık öyle görünmese de geleneksel kuralların açık emirleri olduğunu düşündüğü şeyi izliyordu. siyasi an için yeterli.
Nitekim özel danışmanı kuran yönetmelik, Trump kadar ülke normlarının ve belki de kanunların dışında hareket eden bir başkanı hiç öngörmemişti.
Bay Smith’in özgeçmişi ve sicili ne kadar tarafsız olursa olsun, Bay Trump, 2024’te karşı karşıya gelmeyi planladığı adam olan Başkan Biden’ın ajanları tarafından haksız yere soruşturulduğunu iddia edecek. Bunu yaparak, Bay Trump itibarını sarsmayı hedefliyor. 6 Ocak 2021’de Kongre Binası’na yapılan saldırıyı kışkırtmadaki rolü veya görevden ayrıldığında aldığı hükümet belgelerini iade etmeyi reddetmesi nedeniyle kendisine karşı olası herhangi bir suçlama.
Bay Trump’a yönelik her iki suçlamada da Demokratlar Meclisi’nin danışmanı olarak görev yapan Joshua Matz, “Yoğun şekilde kutuplaşmış toplumumuzda, insanlar siyasi rakipleri hakkında en kötüsüne hemen inanıyorlar” dedi. “Sonuç olarak, siyasi açıdan hassas hiçbir soruşturma partizanlık suçlamalarından tamamen kaçamaz.”
Yine de, açık fikirli olanlara, özel bir avukat atanmasının “bölünmüş toplumumuzda bu soruşturmaların adil bir şekilde yürütüleceğine dair mümkün olan en açık sinyali verdiğini” savundu.
Tesadüfen, Bay Trump’ı eleştirenlerin çoğu, farklı nedenlerle de olsa, Bay Garland’ın kararından Cumhuriyetçiler kadar mutsuzdu. Özel bir avukatın eski başkanın destekçilerinin çoğunu soruşturmaların meşruluğuna ikna etmeyeceği göz önüne alındığında, onlar, onları Bay Smith’e teslim etmenin, meselelerin çözümünü yavaşlatabilecek hiçbir şey kazanamayacağını savundular.
Dahası, soruşturmaların şu anda aylar önce başladıklarından daha fazla bir çatışma olmadığını ve bu ileri aşamada, Adalet Bakanlığı’nın Senato tarafından onaylanan lideri olarak Bay Garland’ın liderlik edecek uygun figür olduğunu söylediler. soruşturma. Gerçekte, atamanın Bay Trump’ı sadece başka bir başkanlık kampanyasını ilan ederek soruşturmaların şartlarını değiştirmesine izin vererek ödüllendirdiğini söylediler.
Eleştiriyi öngören Adalet Bakanlığı yetkilileri, devir teslimin soruşturmaları yavaşlatmayacağı konusunda ısrar etti ve Bay Smith yaptığı açıklamada “benim gözetimim altında soruşturmaların hızının durmayacağını veya yavaşlamayacağını” söyledi.
Gerçekten de, bazı eski hükümet avukatları, Bay Smith’in atanmasının, Bay Garland’ın halihazırda temel bir eşik kararı vermiş olduğunun, yani kanıt varsa eski bir başkan ve başkan adayını kovuşturmaya istekli olduğunun sinyallerini vermiş olabileceğini söylediler. Aksi takdirde, bu teoriye göre, özel bir danışmana gerek kalmayacaktı.
Birkaç avukat, Bay Trump’ın karşı karşıya olduğu iki soruşturmadan, onun 6 Ocak saldırısına yol açan eylemlerine bakanın daha önemli meseleler içerdiğini ancak kanıtlaması daha zor olabileceğini söyledi. Hükümet belgelerini inceleyen daha dar ve daha az derin, ama belki de adaleti engelleme açısından daha net bir durum. Hatta Bay Trump’ın müttefiki olan bazı avukatlar, belgeler davasında ciddi bir kanuni tehlikeyle karşı karşıya olduğunu söylediler.
Bay Smith şimdi kanıtları değerlendirecek ve önerilerde bulunacak olsa da, her iki durumda da bir iddianame getirip getirmeme konusunda nihai kararı vermek Bay Garland’a düşecek.
Başsavcı Merrick Garland, Ekim ayında FBI direktörü Christopher Wray ile ayrıldı. Bay Garland, nihayetinde, Bay Trump’ın karıştığı soruşturmalardan herhangi birinde bir iddianame getirip getirmemeye karar verecek. Kredi… Doug Mills/New York Times
Bağımsız savcıların geçtiğimiz yarım yüzyıldaki tarihi, ulusun haydut başkanları veya diğer üst düzey yetkilileri hesaba katmak için hiçbir zaman kalıcı, siyasi olmayan bir yol bulamadığı işkence dolu bir tarihtir.
Watergate sırasında, Başkan Richard M. Nixon ilk olarak Adalet Bakanlığı tarafından atanan özel bir savcı olan Archibald Cox tarafından soruşturuldu. Ancak özel savcı nihayetinde başsavcı için çalıştığı için, Nixon’ın 1973’te Cumartesi Gecesi Katliamı olarak bilinen olayda Bay Cox’un kovulmasını emrederek gösterdiği gibi, gerçekten bağımsız değildi. Baskı altındaki Nixon, başkanın istifasına yol açan gizli kayıtları ortaya çıkaran inatçı bir savcı olan halefi Leon Jaworski’nin atanmasını kabul etti.
Kongre, geleceğin savcılarını Bay Cox’un kaderinden koruma umuduyla 1978’de daha özerk olacak bir subay olan bağımsız avukatı kurdu. Bir başsavcı, bir başkan veya başka bir üst düzey yetkili hakkında soruşturulacak güvenilir iddialar olduğuna karar verirse, üç yargıçtan oluşan bir heyet tarafından bağımsız bir avukat seçilirdi. Böyle bir savcının daha fazla serbestliği vardı, yasa gereği başkanın olası suçlanamayacağı suçları Kongre’ye bildirmekle yükümlüydü ve başsavcı tarafından yalnızca “haklı bir neden” veya sakatlık nedeniyle kovulabilirdi.
Taraflardan hiçbiri bağımsız avukat yapısından o kadar memnun olmadı ve bunun sonsuz soruşturmalara yol açan açık bir çek olduğuna ikna oldu. Cumhuriyetçiler, Başkan Ronald Reagan ve İran-kontra meselesini soruşturan bağımsız hukuk danışmanı Lawrence Walsh tarafından rahatsız edilirken, Whitewater soruşturması Başkan Bill Clinton’ın bir başkasıyla ilişkisi hakkında yeminli yalan söylediği için görevden alınmasına dönüşen Ken Starr, Demokratların hayal kırıklığına uğradı. eski Beyaz Saray stajyeri.
Bay Clinton’ın yönetiminin sonunda, onu veya üst düzey görevlilerini soruşturan yedi bağımsız avukat vardı ve yasanın 1999’da yürürlükten kalkmasına izin verildi. başsavcı ve bu nedenle çok uzağa gitme olasılığı daha düşüktür.
Ancak Bay Trump’ın Rusya’yla bağ kurma kampanyasını soruşturan özel hukuk danışmanı Robert S. Mueller III’ün deneyimi, birçokları için bu yapının zayıflığının da altını çizdi. Bir özel hukuk müşaviri sadece başsavcıya rapor verdiğinden, meşru eyleme karar vermek yine cumhurbaşkanının atadığı kişiye düşüyor.
Adalet Bakanlığı’nın bir başkanın görevdeyken yargılanamayacağına dair uzun süredir devam eden görüşü nedeniyle – suçlamalarla karşı karşıya kalan ve mahkemede asla test edilmeyen iki başkanın, Nixon ve Bay Clinton’ın hazırladığı bir karar – Bay Mueller, Bay Mueller’in Bay Trump, nihai raporu başkanın yaptığına dair kanıtlar içermesine rağmen adaleti engellemeyi taahhüt etmişti.
Ayrıca, bir özel savcı soruşturmasının sonuçlarının kamuoyuna açıklanması ve hatta Kongre’ye sunulması bile gerekli değildir. Rusya davasında, Başsavcı William P. Barr, Bay Mueller’in raporunun düzeltilmiş bir versiyonunu kamuoyuna açıklamayı kabul etti, ancak bu raporun içeriğini Bay Trump’ın lehine olacak şekilde çerçeveledikten ve herhangi bir engelleme davası olmadığını ilan ettikten sonra, ulumalara neden olan hareketler Demokratlardan protesto.
Henüz bir cumhurbaşkanı veya başka bir önemli figürü soruşturmanın rasyonel ve bağımsız bir yolu olarak geniş çapta kabul gören bir yapı yoksa, Mueller davası, siyaseti kovuşturmalardan ayırmanın ne kadar zor olacağını gösterdi. Eski bir FBI direktörü ve dürüst bir tetikçi olarak kusursuz bir üne sahip ömür boyu Cumhuriyetçi olan Bay Mueller bile, itibarının Bay Trump ve yandaşlarının acımasız saldırılarıyla gölgelendiğini gördü.
Kasım 2017’de, Bay Mueller özel danışman olarak yaklaşık altı ay geçirdikten sonra, The Washington Post ve ABC News tarafından yapılan ankete katılan Amerikalıların yüzde 58’i onun performansını onaylarken, yüzde 28’i onaylamadı, bu da 30 puanlık net bir onay. Şubat 2019’da, Bay Barr’a raporunu göndermeden kısa bir süre önce, 17 puanlık net onay için onay derecesi yüzde 51’e düşmüş ve onaylamama oranı yüzde 34’e yükselmişti.
Anket, özellikle, Bay Trump’ın Cumhuriyetçileri Bay Mueller’e güvenilmemesi gerektiğine ikna etmede önemli bir başarı elde ettiğini gösterdi. Özel danışmanın Demokratlar arasındaki onay derecesi, görev süresi boyunca esasen aynı kalırken, onu onaylamayan Cumhuriyetçiler yüzde 44’ten yüzde 69’a çıktı.
Bu başarıyı yeniden yakalamayı uman Bay Trump ve müttefikleri, atanmasından birkaç saat sonra saldırı hatlarını Bay Smith’e karşı düzenliyorlardı. Bay Smith kariyerli bir savcı olmasına rağmen, Trump ekibi onun yolsuzluktan hüküm giymiş bir Cumhuriyetçi olan Virginia’dan eski Vali Bob McDonnell aleyhindeki davasına odaklandı.
Yüksek Mahkeme, Bay Smith’in yolsuzluk yasasına ilişkin geniş yorumunu reddederek oybirliğiyle mahkumiyeti bozdu, ancak bu meşru bir argümandı, savcının önyargı iddiası değildi.
Yine de, Bay Mueller gibi, Bay Smith de artık Mar-a-Lago’nun hedefi olacak. Siyasetin dışında kalmakla suçlanan bir adam için, kendisini siyasetin derinliklerinde bulacaktır.
Bu düşünce, elbette, günü bile sürmedi. Birkaç saat içinde, yeni atanan özel danışman Jack Smith, Trump ekibi tarafından sıradan bir soruşturma yanlısı olarak eleştiri yağmuruna tutuldu.
Gerçek şu ki, özel bir avukat, Bay Trump veya onun en ateşli destekçileri tarafından asla güvenilir, bağımsız bir araştırmacı olarak kabul edilmeyecekti, ki bunu başsavcı kesinlikle biliyordu. Otuz yılı aşkın bir süredir federal savcı ve yargıç olarak görev yapan Bay Garland, yeni moda bir dünyada eski moda bir yöntemi uyguluyor ve artık öyle görünmese de geleneksel kuralların açık emirleri olduğunu düşündüğü şeyi izliyordu. siyasi an için yeterli.
Nitekim özel danışmanı kuran yönetmelik, Trump kadar ülke normlarının ve belki de kanunların dışında hareket eden bir başkanı hiç öngörmemişti.
Bay Smith’in özgeçmişi ve sicili ne kadar tarafsız olursa olsun, Bay Trump, 2024’te karşı karşıya gelmeyi planladığı adam olan Başkan Biden’ın ajanları tarafından haksız yere soruşturulduğunu iddia edecek. Bunu yaparak, Bay Trump itibarını sarsmayı hedefliyor. 6 Ocak 2021’de Kongre Binası’na yapılan saldırıyı kışkırtmadaki rolü veya görevden ayrıldığında aldığı hükümet belgelerini iade etmeyi reddetmesi nedeniyle kendisine karşı olası herhangi bir suçlama.
Bay Trump’a yönelik her iki suçlamada da Demokratlar Meclisi’nin danışmanı olarak görev yapan Joshua Matz, “Yoğun şekilde kutuplaşmış toplumumuzda, insanlar siyasi rakipleri hakkında en kötüsüne hemen inanıyorlar” dedi. “Sonuç olarak, siyasi açıdan hassas hiçbir soruşturma partizanlık suçlamalarından tamamen kaçamaz.”
Yine de, açık fikirli olanlara, özel bir avukat atanmasının “bölünmüş toplumumuzda bu soruşturmaların adil bir şekilde yürütüleceğine dair mümkün olan en açık sinyali verdiğini” savundu.
Tesadüfen, Bay Trump’ı eleştirenlerin çoğu, farklı nedenlerle de olsa, Bay Garland’ın kararından Cumhuriyetçiler kadar mutsuzdu. Özel bir avukatın eski başkanın destekçilerinin çoğunu soruşturmaların meşruluğuna ikna etmeyeceği göz önüne alındığında, onlar, onları Bay Smith’e teslim etmenin, meselelerin çözümünü yavaşlatabilecek hiçbir şey kazanamayacağını savundular.
Dahası, soruşturmaların şu anda aylar önce başladıklarından daha fazla bir çatışma olmadığını ve bu ileri aşamada, Adalet Bakanlığı’nın Senato tarafından onaylanan lideri olarak Bay Garland’ın liderlik edecek uygun figür olduğunu söylediler. soruşturma. Gerçekte, atamanın Bay Trump’ı sadece başka bir başkanlık kampanyasını ilan ederek soruşturmaların şartlarını değiştirmesine izin vererek ödüllendirdiğini söylediler.
Eleştiriyi öngören Adalet Bakanlığı yetkilileri, devir teslimin soruşturmaları yavaşlatmayacağı konusunda ısrar etti ve Bay Smith yaptığı açıklamada “benim gözetimim altında soruşturmaların hızının durmayacağını veya yavaşlamayacağını” söyledi.
Gerçekten de, bazı eski hükümet avukatları, Bay Smith’in atanmasının, Bay Garland’ın halihazırda temel bir eşik kararı vermiş olduğunun, yani kanıt varsa eski bir başkan ve başkan adayını kovuşturmaya istekli olduğunun sinyallerini vermiş olabileceğini söylediler. Aksi takdirde, bu teoriye göre, özel bir danışmana gerek kalmayacaktı.
Birkaç avukat, Bay Trump’ın karşı karşıya olduğu iki soruşturmadan, onun 6 Ocak saldırısına yol açan eylemlerine bakanın daha önemli meseleler içerdiğini ancak kanıtlaması daha zor olabileceğini söyledi. Hükümet belgelerini inceleyen daha dar ve daha az derin, ama belki de adaleti engelleme açısından daha net bir durum. Hatta Bay Trump’ın müttefiki olan bazı avukatlar, belgeler davasında ciddi bir kanuni tehlikeyle karşı karşıya olduğunu söylediler.
Bay Smith şimdi kanıtları değerlendirecek ve önerilerde bulunacak olsa da, her iki durumda da bir iddianame getirip getirmeme konusunda nihai kararı vermek Bay Garland’a düşecek.
Başsavcı Merrick Garland, Ekim ayında FBI direktörü Christopher Wray ile ayrıldı. Bay Garland, nihayetinde, Bay Trump’ın karıştığı soruşturmalardan herhangi birinde bir iddianame getirip getirmemeye karar verecek. Kredi… Doug Mills/New York Times
Bağımsız savcıların geçtiğimiz yarım yüzyıldaki tarihi, ulusun haydut başkanları veya diğer üst düzey yetkilileri hesaba katmak için hiçbir zaman kalıcı, siyasi olmayan bir yol bulamadığı işkence dolu bir tarihtir.
Watergate sırasında, Başkan Richard M. Nixon ilk olarak Adalet Bakanlığı tarafından atanan özel bir savcı olan Archibald Cox tarafından soruşturuldu. Ancak özel savcı nihayetinde başsavcı için çalıştığı için, Nixon’ın 1973’te Cumartesi Gecesi Katliamı olarak bilinen olayda Bay Cox’un kovulmasını emrederek gösterdiği gibi, gerçekten bağımsız değildi. Baskı altındaki Nixon, başkanın istifasına yol açan gizli kayıtları ortaya çıkaran inatçı bir savcı olan halefi Leon Jaworski’nin atanmasını kabul etti.
Kongre, geleceğin savcılarını Bay Cox’un kaderinden koruma umuduyla 1978’de daha özerk olacak bir subay olan bağımsız avukatı kurdu. Bir başsavcı, bir başkan veya başka bir üst düzey yetkili hakkında soruşturulacak güvenilir iddialar olduğuna karar verirse, üç yargıçtan oluşan bir heyet tarafından bağımsız bir avukat seçilirdi. Böyle bir savcının daha fazla serbestliği vardı, yasa gereği başkanın olası suçlanamayacağı suçları Kongre’ye bildirmekle yükümlüydü ve başsavcı tarafından yalnızca “haklı bir neden” veya sakatlık nedeniyle kovulabilirdi.
Taraflardan hiçbiri bağımsız avukat yapısından o kadar memnun olmadı ve bunun sonsuz soruşturmalara yol açan açık bir çek olduğuna ikna oldu. Cumhuriyetçiler, Başkan Ronald Reagan ve İran-kontra meselesini soruşturan bağımsız hukuk danışmanı Lawrence Walsh tarafından rahatsız edilirken, Whitewater soruşturması Başkan Bill Clinton’ın bir başkasıyla ilişkisi hakkında yeminli yalan söylediği için görevden alınmasına dönüşen Ken Starr, Demokratların hayal kırıklığına uğradı. eski Beyaz Saray stajyeri.
Bay Clinton’ın yönetiminin sonunda, onu veya üst düzey görevlilerini soruşturan yedi bağımsız avukat vardı ve yasanın 1999’da yürürlükten kalkmasına izin verildi. başsavcı ve bu nedenle çok uzağa gitme olasılığı daha düşüktür.
Ancak Bay Trump’ın Rusya’yla bağ kurma kampanyasını soruşturan özel hukuk danışmanı Robert S. Mueller III’ün deneyimi, birçokları için bu yapının zayıflığının da altını çizdi. Bir özel hukuk müşaviri sadece başsavcıya rapor verdiğinden, meşru eyleme karar vermek yine cumhurbaşkanının atadığı kişiye düşüyor.
Adalet Bakanlığı’nın bir başkanın görevdeyken yargılanamayacağına dair uzun süredir devam eden görüşü nedeniyle – suçlamalarla karşı karşıya kalan ve mahkemede asla test edilmeyen iki başkanın, Nixon ve Bay Clinton’ın hazırladığı bir karar – Bay Mueller, Bay Mueller’in Bay Trump, nihai raporu başkanın yaptığına dair kanıtlar içermesine rağmen adaleti engellemeyi taahhüt etmişti.
Ayrıca, bir özel savcı soruşturmasının sonuçlarının kamuoyuna açıklanması ve hatta Kongre’ye sunulması bile gerekli değildir. Rusya davasında, Başsavcı William P. Barr, Bay Mueller’in raporunun düzeltilmiş bir versiyonunu kamuoyuna açıklamayı kabul etti, ancak bu raporun içeriğini Bay Trump’ın lehine olacak şekilde çerçeveledikten ve herhangi bir engelleme davası olmadığını ilan ettikten sonra, ulumalara neden olan hareketler Demokratlardan protesto.
Henüz bir cumhurbaşkanı veya başka bir önemli figürü soruşturmanın rasyonel ve bağımsız bir yolu olarak geniş çapta kabul gören bir yapı yoksa, Mueller davası, siyaseti kovuşturmalardan ayırmanın ne kadar zor olacağını gösterdi. Eski bir FBI direktörü ve dürüst bir tetikçi olarak kusursuz bir üne sahip ömür boyu Cumhuriyetçi olan Bay Mueller bile, itibarının Bay Trump ve yandaşlarının acımasız saldırılarıyla gölgelendiğini gördü.
Kasım 2017’de, Bay Mueller özel danışman olarak yaklaşık altı ay geçirdikten sonra, The Washington Post ve ABC News tarafından yapılan ankete katılan Amerikalıların yüzde 58’i onun performansını onaylarken, yüzde 28’i onaylamadı, bu da 30 puanlık net bir onay. Şubat 2019’da, Bay Barr’a raporunu göndermeden kısa bir süre önce, 17 puanlık net onay için onay derecesi yüzde 51’e düşmüş ve onaylamama oranı yüzde 34’e yükselmişti.
Anket, özellikle, Bay Trump’ın Cumhuriyetçileri Bay Mueller’e güvenilmemesi gerektiğine ikna etmede önemli bir başarı elde ettiğini gösterdi. Özel danışmanın Demokratlar arasındaki onay derecesi, görev süresi boyunca esasen aynı kalırken, onu onaylamayan Cumhuriyetçiler yüzde 44’ten yüzde 69’a çıktı.
Bu başarıyı yeniden yakalamayı uman Bay Trump ve müttefikleri, atanmasından birkaç saat sonra saldırı hatlarını Bay Smith’e karşı düzenliyorlardı. Bay Smith kariyerli bir savcı olmasına rağmen, Trump ekibi onun yolsuzluktan hüküm giymiş bir Cumhuriyetçi olan Virginia’dan eski Vali Bob McDonnell aleyhindeki davasına odaklandı.
Yüksek Mahkeme, Bay Smith’in yolsuzluk yasasına ilişkin geniş yorumunu reddederek oybirliğiyle mahkumiyeti bozdu, ancak bu meşru bir argümandı, savcının önyargı iddiası değildi.
Yine de, Bay Mueller gibi, Bay Smith de artık Mar-a-Lago’nun hedefi olacak. Siyasetin dışında kalmakla suçlanan bir adam için, kendisini siyasetin derinliklerinde bulacaktır.