WASHINGTON – Amerikan zorluklarının tarihi uzak bir on yılda yazıldığında, son iki olay çağın kamçı güçlerini yakalayabilir.
Çocuk yoksulluğu rekor seviyeye indi. Ve onu azaltmak için en çok şey yapan program ortadan kayboldu.
Bu geçici programın hikayesi – teknik olarak bir vergi kredisi genişlemesi, ancak daha açık bir şekilde çocuklu ailelerin çoğu için bir dizi aylık çek – her açıdan olağanüstüydü. Bir ülkeye uzun süredir dirençli bir ülkede garantili bir gelir, genişletilmiş çocuk vergisi kredisi, Demokrat Parti’nin çoğundan destek almak için bilinmezlikten ortaya çıktı, pandemi sırasında milyonlarca düşük ve orta gelirli aileye yardım etti ve çocuk yoksulluğunun neredeyse yarıya indirilmesine yardımcı oldu .
Sonra, Başkan Biden’ın onu koruma çabaları birleşik Cumhuriyetçi muhalefeti ve çok önemli bir Senato Demokratının kaçmasını çektiği için öldü. Eleştirmenler, çocuk başına 300 dolara varan aylık ödemeleri, işleri olup olmadığına bakılmaksızın nakit yardımı sağlayarak ebeveynleri çalışmaktan caydıracak pahalı bir sosyal yardım planı olarak nitelendirdi.
Kontroller bitti ama savaş bitmedi. Destekleyenler, yeni kanıtların, ödemelerin ebeveyn istihdamını azaltmadan zorlukları azalttığını ve çocukları beslediğini gösterdiğini söylüyor. Bazı Demokratlar, yıl sonu vergi anlaşmasının bir parçası olarak küçük ebeveyn gruplarına yapılan ödemeleri yeniden canlandırmayı umuyor ve Cumhuriyetçilerin Ocak ayında Meclis’in kontrolünü ele geçirmesine rağmen, tam programı eski haline getirmek Demokratların uzun vadeli hedefi olmaya devam ediyor.
Georgetown Üniversitesi Kamu Politikası Okulu’nun dekanı ve eski bir Obama yönetimi yetkilisi olan Maria Cancian, “Bunu alamamak ruhumu eziyordu, ancak vergi kredisi taahhüdü devam ediyor – kesinlikle” dedi. “Parayı ebeveynlerin eline geçirebileceğimizi ve gerçekten bir fark yaratabileceğimizi gösterdik.”
Şüpheciler, ödemelerin altı aylık süresinin, garantili nakitin çalışma teşviklerini zayıflatıp zayıflatmadığını test etmek için çok kısa olduğunu ve kısa vadeli faydaları destekçilerin söylediğinden daha az etkileyici bulduklarını savunuyorlar.
American Enterprise Institute’tan Michael Strain, “Maddi zorluklarda anlamlı bir azalma oldu, ancak azalma abartıldı” dedi. “’Çocuk yoksulluğunu yarıya indirin’ ifadesini duyduğunuzda beklediğinizden çok daha küçük.”
Her iki taraf da Pittsburgh’un dışındaki Pitcairn, Pa.’da üç çocuk yetiştiren Thomas Horton ve karısı Pamela Mudge’ın deneyimlerinden destek bulabilir.
38 yaşındaki Bay Horton ve genç bir oğlu, pandeminin başlangıcında Bayan Mudge işini kaybettikten sonra ailenin ana desteği haline gelen engellilik yardımı alıyor. Ayda 750 dolarlık vergi kredisi ödemeleri, nakit gelirlerini yaklaşık yüzde 50 artırdı ve onları yoksulluk sınırının üzerine çıkardı.
Yardımın çoğu faturalara giderken, Bay Horton çocuklara destek veren tutumlu normlardan iki kez koptu. Bunlardan biri, sınıf arkadaşlarının ikinci el kıyafetleriyle ilgili alaylarını susturmak için Walmart’a bir geziydi. Bir diğeri, ailenin ilk tatiliydi – bir eyalet parkında ödünç aldıkları bir çadır kurup s’mores yaptıkları tek bir gece. Eşimde ve çocuklarımda uzun zamandır görmediğim bir mutluluk gördüm” dedi. “Yılın babası gibi hissettim.”
Biden Başkanlığı
İşte cumhurbaşkanının ara seçimlerden sonraki duruşu.
“Günlük mücadeleye geri döndük” dedi.
Birçok ülke, çocuk yetiştirme masraflarını sübvanse etmek için nakit yardım sunmaktadır. Ancak tarihsel olarak bu fikir, yukarı doğru hareketliliğe olan inancın daha fazla hüküm sürdüğü ve ırksal bölünmelerin refah devletinin büyümesini yavaşlattığı Amerika Birleşik Devletleri’nde çok az ilgi gördü. 1990’larda, Demokrat bir başkan olan Bill Clinton, yoksul ailelere nakit yardım garantilerini kaldırdı.
Aile yardımına artan ilgi kısmen eşitsizlikle ilgili endişelerden kaynaklanmaktadır. Ayrıca, biçimlendirici yılların önemini gösteren bilimi ve devlet yardımının çocukların ilerlemesine yardımcı olduğunu bulan araştırmayı (etkili bir 2019 raporunda özetlenmiştir) yansıtır.
Beklenmedik bir güç bu gidişatı hızlandırdı: Cumhuriyet vergi indirimi. 2017 tarihli bir yasa, çocukların en fakir üçte birinin tam olarak yararlanmasını engelleyen kazanç gerekliliklerini korurken, değerini ikiye katlayarak ve yüksek gelirli aileleri kapsayacak şekilde genişleterek çocuk vergisi kredisini yükseltti.
Cumhuriyetçiler, vergi kredilerinin mantıksal olarak vergi mükelleflerinin lehine olduğunu savundu, ancak Demokratlar, yardıma en çok ihtiyacı olan çocukları dışlayan bir çocuk politikasında adaletsizlik gördüler. Ebeveyn istihdamına bakılmaksızın tüm yoksul ve orta sınıf aileleri sübvanse etmeye ve yardımı artırmaya çalıştılar.
Pandemi fırsat sundu. Bay Biden’ın geçen yıl kazandığı yardım, altı aylık ödemeyi (çocuk başına 250 ABD Doları veya 6 yaşın altındakiler için 300 ABD Doları) ve bu baharda ödenen ek altı ay için toplu ödemeyi içeriyordu. Taraftarlar, maliyetleri sınırlamak için geçici olarak tutulan programın iptal edilemeyecek kadar popüler olacağını ummuşlardı.
Başkan Biden’ın genişletilmiş çocuk vergisi kredisini koruma çabaları, birleşik Cumhuriyetçi muhalefetle ve çok önemli bir Senato Demokratının kaçmasıyla karşılaştı. Kredi… Doug Mills/New York Times
Nüfus sayımı verilerine göre, yaklaşık 100 milyar dolara mal olan kredinin bir yıllık genişletilmesi, çocuk yoksulluğunu yüzde 36 oranında azalttı. Çocuk yoksulluğundaki genel düşüş, emsalsiz bir yıllık düşüşle yüzde 46’ya ulaştı.
Tarım Bakanlığı’nın bildirdiğine göre, çocuklu haneler arasında gıda güvensizliği de rekor düşük seviyeye ulaştı. Araştırmalar tutarlı bir şekilde, çocukların ödemelerinin, çeşitli şekillerde tanımlanan gıda sıkıntısını bazı durumlarda yüzde 25 veya daha fazla azalttığını bulmuştur.
Urban Institute’ta araştırmacı olan Elaine Waxman, “Bu çok büyük bir etki – çok büyük” dedi. “İnsanlar açıkça yiyecek almak için parayı kullandılar, yoksa bu tür sayıları görmezdik.”
JP Morgan Chase Enstitüsü, ödemelerin banka bakiyelerini artırdığını ve acil durumlar için bir tampon oluşturduğunu tespit etti. Columbia Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, New Yorklular arasındaki zorluk seviyesinin verinin olduğu beş yıl içinde en düşük seviyede olduğunu buldu.
“Açıkça söylemek gerekirse. Columbia’s Center on Poverty and Social Policy’de analist olan ve yakın tarihli araştırmaların bir incelemesini yayınlayan Megan A. Curran, çocuk vergisi kredisi gerçekten iyi bir şeydi” dedi. “Bunlar, tek bir politikadan şimdiye kadar gördüğümüz en etkileyici sonuçlardan bazıları.”
Ancak bazı zorluklar büyük ölçüde etkilenmemiş görünüyordu. Birden fazla çalışma, belki de konut ödemelerinin yüksek olması nedeniyle, ebeveynlerin kirayı ödeme kabiliyeti üzerinde çok az veya hiç etkisi olmadığını buldu. Taraftarlar, kredinin eğitim veya zenginleştirme harcamalarını artıracağını umarken, soruyu doğrudan soran bir çalışma, bunu yapmadığını buldu. Ve ebeveyn depresyonu veya stresi üzerinde çok az etkisi oldu, belki de ödemelerin süresi yerleşik sorunları çözmek için çok erken sona erdiğinden.
“Kanıtlar eşit değil.” Urban Institute’ta birden fazla çalışmanın yürütülmesine yardımcı olan bir araştırmacı olan Elaine Maag dedi. “Ancak birinin hayatının her alanında gelişme görmemiş olmamız, bazı açılardan yardımcı olan bir programı desteklemememiz gerektiği anlamına gelmez. İnsanların hayatlarının daha kolay olacağını düşünmüştüm ve onlar da öyleydi.”
Ödemelerin ebeveynlerin çalışma kararları üzerindeki etkisi büyük ilgi gördü. Bir çalışma, yardımın, yalnızca en az eğitimli ebeveynler arasında olmasına rağmen, istihdamda yüzde iki puanlık bir düşüşle aynı zamana denk geldiğini buldu. Ancak en az altı çalışma, ebeveyn istihdamında herhangi bir değişiklik bulmadı, ancak bir düşüşün tamamen ortaya çıkması muhtemelen altı aydan uzun sürecek.
Destekleyenler, yeni kanıtların geçici ödemelerin zorlukları azalttığını ve ebeveyn istihdamını azaltmadan çocukları beslediğini gösterdiğini söylüyor. Kredi… The New York Times için Stefani Reynolds
Daha incelikli bir soru, ebeveynlerin çalışma saatlerinin azaltılmasının çocuklara fayda sağlayıp sağlayamayacağıdır. Kanıtlar az olsa da, Pittsburgh hemşire yardımcısı Louwanda Douglas, ödemelerin ailesiyle daha fazla zaman geçirmesini sağladığını söyledi.
Programdan önce, 44 yaşındaki Bayan Douglas, kızlarını – 12 yaşındaki Londyn ve 7 yaşındaki Leslie – amigoluk derslerine göndermek için gece kapıcısı olarak ikinci bir işte çalıştı. Vergi kredisi genişlemesinden ayda 500 dolar alarak gece işini bıraktı ve kızları antrenmanlara götürdü. “Çocuklarım her zaman orada olmamı ister – çok mutlu görünüyorlardı” dedi.
Vergi kredisinden ödemeler sona erdiğinde, Bayan Douglas tek bir işte çalışmaya devam etti (hasta bir anneyle vakit geçirmek için) ve Londyn, maliyeti nedeniyle sınıfı kısmen terk etti.
American Enterprise Institute’tan Scott Winship, geçen yılki programın öngörücü değerinin çok az olduğunu, çünkü koşulların kısa süreli ödemeler, diğer geçici yardım biçimleri ve virüs tarafından çarpıtılmış bir iş piyasası ile çok alışılmadık olduğunu savunuyor. “Bir pandeminin ortasında altı aylık bir programı incelemek size pek fazla bilgi vermiyor” dedi.
Ancak diğerleri, 60 milyondan fazla çocuğu içeren gerçek dünya testinin, genellikle politikaları şekillendiren küçük deneylerden daha titiz olduğunu söylüyor. Ödemeler başlar başlamaz sıkıntıların azaldığını ve ödemeler biter bitmez arttığını bulan Michigan Üniversitesi’nden bir araştırmacı olan H. Luke Shaefer, “Genellikle sahip olduğumuz türden kanıtların dünyalar ötesinde,” dedi.
Geçen yıl, Bay Biden’ın ödemeleri sürdürmeye yönelik uzun girişimi, programın maliyetlerini eleştiren ve yardımın çalışan ebeveynlerle sınırlandırılması gerektiğini söyleyen bir Batı Virginia Demokratı olan Senatör Joe Manchin III’ü ikna edemedi.
Batı Virjinya Demokrat Senatörü Joe Manchin III, genişletilmiş kredinin maliyetlerini eleştirdi. Kredi… Doug Mills/New York Times
Popülaritesine dair iddialara rağmen, program çok az siyasi tepkiyle sona erdi ve enflasyonist harcamalarla suçlanan Demokratlar, kongre kampanyalarında program hakkında çok az şey söylediler. Kredi önceki durumuna geri döndü: yüksek gelirli aileleri içeren ancak en alttaki üçte birlik dilimdekilere tam olarak ulaşamayan yıllık 2.000 dolarlık bir yardım.
Virginia Üniversitesi’nden siyaset bilimcisi Sidney M. Milkis, protestoların olmamasının yoksulların siyasi yabancılaşmasını gösterdiğini söyleyen, hem politikacılar hem de yararlanıcılar arasında “sağır edici bir sessizlik oldu” dedi. “En çok etkilenen insanlar oy vermek için isteksiz hissediyorlar.”
Uzun süredir güvenlik ağı programlarının savunucusu olan Brookings Enstitüsü’nden Robert Greenstein, Kongre’yi bu yıl sona erecek bir kurumlar vergisi muafiyetini koruma karşılığında bazı ebeveynlere yapılan ödemeleri eski haline getirmeye çağırdı. “Faydaları kanıtlanmış, ancak ileride küçük bir olumsuz etki olabileceği fikri sadece spekülasyon” dedi.
Ancak önde gelen Demokratlardan en az biri, ilericilerin gelir garantilerine fazla odaklandıkları konusunda uyardı. Yine Brookings’den Isabel V. Sawhill, yardımın çalışan ebeveynlere (fasılalı işçileri de içerecektir) ve orta gelirli ailelere ayrılması gerektiği konusunda Bay Manchin ile hemfikir olduğunu söyledi.
Daha geniş bir programın, eğitim ve sağlık devası gibi düşük gelirli ailelerin ihtiyaç duyduğu diğer hizmetlere yapılan harcamaları sıkıştırabileceği konusunda uyardı. “Sana o tür bir paraya bir Cadillac anaokulu ya da çocuk deva sistemi yapabilirim,” dedi.
Krediyi destekleyenler, Amerika Birleşik Devletleri’nin birçok gelişmiş ülkeden daha yüksek çocuk yoksulluğu oranlarına sahip olduğundan (her ulusun medyan gelirinin yarısı olarak tanımlanan yoksullukla) sık sık yakınıyorlar. Columbia Üniversitesi’ne bağlı bir araştırmacı olan Zachary Parolin, genişletilmiş kredinin Amerikan sıralamasını 53 ülke arasında 40. sıradan 21. sıraya, Bulgaristan yerine Almanya’nın yanında bir yere yükselttiğini buldu.
Ödemeler kesilince şaşkına döndü. “İlkenin bundan kurtulmanın bir yolu olmadığına dair bir teorim vardı” dedi. “Yanılmışım – gitti.”
Çocuk yoksulluğu rekor seviyeye indi. Ve onu azaltmak için en çok şey yapan program ortadan kayboldu.
Bu geçici programın hikayesi – teknik olarak bir vergi kredisi genişlemesi, ancak daha açık bir şekilde çocuklu ailelerin çoğu için bir dizi aylık çek – her açıdan olağanüstüydü. Bir ülkeye uzun süredir dirençli bir ülkede garantili bir gelir, genişletilmiş çocuk vergisi kredisi, Demokrat Parti’nin çoğundan destek almak için bilinmezlikten ortaya çıktı, pandemi sırasında milyonlarca düşük ve orta gelirli aileye yardım etti ve çocuk yoksulluğunun neredeyse yarıya indirilmesine yardımcı oldu .
Sonra, Başkan Biden’ın onu koruma çabaları birleşik Cumhuriyetçi muhalefeti ve çok önemli bir Senato Demokratının kaçmasını çektiği için öldü. Eleştirmenler, çocuk başına 300 dolara varan aylık ödemeleri, işleri olup olmadığına bakılmaksızın nakit yardımı sağlayarak ebeveynleri çalışmaktan caydıracak pahalı bir sosyal yardım planı olarak nitelendirdi.
Kontroller bitti ama savaş bitmedi. Destekleyenler, yeni kanıtların, ödemelerin ebeveyn istihdamını azaltmadan zorlukları azalttığını ve çocukları beslediğini gösterdiğini söylüyor. Bazı Demokratlar, yıl sonu vergi anlaşmasının bir parçası olarak küçük ebeveyn gruplarına yapılan ödemeleri yeniden canlandırmayı umuyor ve Cumhuriyetçilerin Ocak ayında Meclis’in kontrolünü ele geçirmesine rağmen, tam programı eski haline getirmek Demokratların uzun vadeli hedefi olmaya devam ediyor.
Georgetown Üniversitesi Kamu Politikası Okulu’nun dekanı ve eski bir Obama yönetimi yetkilisi olan Maria Cancian, “Bunu alamamak ruhumu eziyordu, ancak vergi kredisi taahhüdü devam ediyor – kesinlikle” dedi. “Parayı ebeveynlerin eline geçirebileceğimizi ve gerçekten bir fark yaratabileceğimizi gösterdik.”
Şüpheciler, ödemelerin altı aylık süresinin, garantili nakitin çalışma teşviklerini zayıflatıp zayıflatmadığını test etmek için çok kısa olduğunu ve kısa vadeli faydaları destekçilerin söylediğinden daha az etkileyici bulduklarını savunuyorlar.
American Enterprise Institute’tan Michael Strain, “Maddi zorluklarda anlamlı bir azalma oldu, ancak azalma abartıldı” dedi. “’Çocuk yoksulluğunu yarıya indirin’ ifadesini duyduğunuzda beklediğinizden çok daha küçük.”
Her iki taraf da Pittsburgh’un dışındaki Pitcairn, Pa.’da üç çocuk yetiştiren Thomas Horton ve karısı Pamela Mudge’ın deneyimlerinden destek bulabilir.
38 yaşındaki Bay Horton ve genç bir oğlu, pandeminin başlangıcında Bayan Mudge işini kaybettikten sonra ailenin ana desteği haline gelen engellilik yardımı alıyor. Ayda 750 dolarlık vergi kredisi ödemeleri, nakit gelirlerini yaklaşık yüzde 50 artırdı ve onları yoksulluk sınırının üzerine çıkardı.
Yardımın çoğu faturalara giderken, Bay Horton çocuklara destek veren tutumlu normlardan iki kez koptu. Bunlardan biri, sınıf arkadaşlarının ikinci el kıyafetleriyle ilgili alaylarını susturmak için Walmart’a bir geziydi. Bir diğeri, ailenin ilk tatiliydi – bir eyalet parkında ödünç aldıkları bir çadır kurup s’mores yaptıkları tek bir gece. Eşimde ve çocuklarımda uzun zamandır görmediğim bir mutluluk gördüm” dedi. “Yılın babası gibi hissettim.”
Biden Başkanlığı
İşte cumhurbaşkanının ara seçimlerden sonraki duruşu.
- Zoru başarmak, üstesinden gelmek :Başkan Biden, 20 yılda herhangi bir başkanın en iyi ara sınavlarına sahipti, ancak yine de Cumhuriyetçilerin kontrolündeki bir Meclis’in ayıltıcı gerçeğiyle karşı karşıya.
- 2024 Soruları:Bay Biden, beklenenden daha iyi geçen ara sınavlardan sonra kendini canlı hissediyor, ancak 80 yaşına geldiğinde, bazı Demokratları rahatsız eden yeniden aday olup olmayacağına dair bir kararla karşı karşıya.
- ‘Trump Projesi’:Donald J. Trump’ın resmi olarak yeniden başkanlığa aday olduğunu açıklamasıyla, Bay Biden ve danışmanları saldırıya geçmeyi planlıyor.
- Yasama Gündemi : Times, Bay Biden’ın büyük yasama zaferlerinin ve engellenen hırslarının her ayrıntısını analiz etti. İşte bulduklarımız.
“Günlük mücadeleye geri döndük” dedi.
Birçok ülke, çocuk yetiştirme masraflarını sübvanse etmek için nakit yardım sunmaktadır. Ancak tarihsel olarak bu fikir, yukarı doğru hareketliliğe olan inancın daha fazla hüküm sürdüğü ve ırksal bölünmelerin refah devletinin büyümesini yavaşlattığı Amerika Birleşik Devletleri’nde çok az ilgi gördü. 1990’larda, Demokrat bir başkan olan Bill Clinton, yoksul ailelere nakit yardım garantilerini kaldırdı.
Aile yardımına artan ilgi kısmen eşitsizlikle ilgili endişelerden kaynaklanmaktadır. Ayrıca, biçimlendirici yılların önemini gösteren bilimi ve devlet yardımının çocukların ilerlemesine yardımcı olduğunu bulan araştırmayı (etkili bir 2019 raporunda özetlenmiştir) yansıtır.
Beklenmedik bir güç bu gidişatı hızlandırdı: Cumhuriyet vergi indirimi. 2017 tarihli bir yasa, çocukların en fakir üçte birinin tam olarak yararlanmasını engelleyen kazanç gerekliliklerini korurken, değerini ikiye katlayarak ve yüksek gelirli aileleri kapsayacak şekilde genişleterek çocuk vergisi kredisini yükseltti.
Cumhuriyetçiler, vergi kredilerinin mantıksal olarak vergi mükelleflerinin lehine olduğunu savundu, ancak Demokratlar, yardıma en çok ihtiyacı olan çocukları dışlayan bir çocuk politikasında adaletsizlik gördüler. Ebeveyn istihdamına bakılmaksızın tüm yoksul ve orta sınıf aileleri sübvanse etmeye ve yardımı artırmaya çalıştılar.
Pandemi fırsat sundu. Bay Biden’ın geçen yıl kazandığı yardım, altı aylık ödemeyi (çocuk başına 250 ABD Doları veya 6 yaşın altındakiler için 300 ABD Doları) ve bu baharda ödenen ek altı ay için toplu ödemeyi içeriyordu. Taraftarlar, maliyetleri sınırlamak için geçici olarak tutulan programın iptal edilemeyecek kadar popüler olacağını ummuşlardı.
Başkan Biden’ın genişletilmiş çocuk vergisi kredisini koruma çabaları, birleşik Cumhuriyetçi muhalefetle ve çok önemli bir Senato Demokratının kaçmasıyla karşılaştı. Kredi… Doug Mills/New York Times
Nüfus sayımı verilerine göre, yaklaşık 100 milyar dolara mal olan kredinin bir yıllık genişletilmesi, çocuk yoksulluğunu yüzde 36 oranında azalttı. Çocuk yoksulluğundaki genel düşüş, emsalsiz bir yıllık düşüşle yüzde 46’ya ulaştı.
Tarım Bakanlığı’nın bildirdiğine göre, çocuklu haneler arasında gıda güvensizliği de rekor düşük seviyeye ulaştı. Araştırmalar tutarlı bir şekilde, çocukların ödemelerinin, çeşitli şekillerde tanımlanan gıda sıkıntısını bazı durumlarda yüzde 25 veya daha fazla azalttığını bulmuştur.
Urban Institute’ta araştırmacı olan Elaine Waxman, “Bu çok büyük bir etki – çok büyük” dedi. “İnsanlar açıkça yiyecek almak için parayı kullandılar, yoksa bu tür sayıları görmezdik.”
JP Morgan Chase Enstitüsü, ödemelerin banka bakiyelerini artırdığını ve acil durumlar için bir tampon oluşturduğunu tespit etti. Columbia Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, New Yorklular arasındaki zorluk seviyesinin verinin olduğu beş yıl içinde en düşük seviyede olduğunu buldu.
“Açıkça söylemek gerekirse. Columbia’s Center on Poverty and Social Policy’de analist olan ve yakın tarihli araştırmaların bir incelemesini yayınlayan Megan A. Curran, çocuk vergisi kredisi gerçekten iyi bir şeydi” dedi. “Bunlar, tek bir politikadan şimdiye kadar gördüğümüz en etkileyici sonuçlardan bazıları.”
Ancak bazı zorluklar büyük ölçüde etkilenmemiş görünüyordu. Birden fazla çalışma, belki de konut ödemelerinin yüksek olması nedeniyle, ebeveynlerin kirayı ödeme kabiliyeti üzerinde çok az veya hiç etkisi olmadığını buldu. Taraftarlar, kredinin eğitim veya zenginleştirme harcamalarını artıracağını umarken, soruyu doğrudan soran bir çalışma, bunu yapmadığını buldu. Ve ebeveyn depresyonu veya stresi üzerinde çok az etkisi oldu, belki de ödemelerin süresi yerleşik sorunları çözmek için çok erken sona erdiğinden.
“Kanıtlar eşit değil.” Urban Institute’ta birden fazla çalışmanın yürütülmesine yardımcı olan bir araştırmacı olan Elaine Maag dedi. “Ancak birinin hayatının her alanında gelişme görmemiş olmamız, bazı açılardan yardımcı olan bir programı desteklemememiz gerektiği anlamına gelmez. İnsanların hayatlarının daha kolay olacağını düşünmüştüm ve onlar da öyleydi.”
Ödemelerin ebeveynlerin çalışma kararları üzerindeki etkisi büyük ilgi gördü. Bir çalışma, yardımın, yalnızca en az eğitimli ebeveynler arasında olmasına rağmen, istihdamda yüzde iki puanlık bir düşüşle aynı zamana denk geldiğini buldu. Ancak en az altı çalışma, ebeveyn istihdamında herhangi bir değişiklik bulmadı, ancak bir düşüşün tamamen ortaya çıkması muhtemelen altı aydan uzun sürecek.
Destekleyenler, yeni kanıtların geçici ödemelerin zorlukları azalttığını ve ebeveyn istihdamını azaltmadan çocukları beslediğini gösterdiğini söylüyor. Kredi… The New York Times için Stefani Reynolds
Daha incelikli bir soru, ebeveynlerin çalışma saatlerinin azaltılmasının çocuklara fayda sağlayıp sağlayamayacağıdır. Kanıtlar az olsa da, Pittsburgh hemşire yardımcısı Louwanda Douglas, ödemelerin ailesiyle daha fazla zaman geçirmesini sağladığını söyledi.
Programdan önce, 44 yaşındaki Bayan Douglas, kızlarını – 12 yaşındaki Londyn ve 7 yaşındaki Leslie – amigoluk derslerine göndermek için gece kapıcısı olarak ikinci bir işte çalıştı. Vergi kredisi genişlemesinden ayda 500 dolar alarak gece işini bıraktı ve kızları antrenmanlara götürdü. “Çocuklarım her zaman orada olmamı ister – çok mutlu görünüyorlardı” dedi.
Vergi kredisinden ödemeler sona erdiğinde, Bayan Douglas tek bir işte çalışmaya devam etti (hasta bir anneyle vakit geçirmek için) ve Londyn, maliyeti nedeniyle sınıfı kısmen terk etti.
American Enterprise Institute’tan Scott Winship, geçen yılki programın öngörücü değerinin çok az olduğunu, çünkü koşulların kısa süreli ödemeler, diğer geçici yardım biçimleri ve virüs tarafından çarpıtılmış bir iş piyasası ile çok alışılmadık olduğunu savunuyor. “Bir pandeminin ortasında altı aylık bir programı incelemek size pek fazla bilgi vermiyor” dedi.
Ancak diğerleri, 60 milyondan fazla çocuğu içeren gerçek dünya testinin, genellikle politikaları şekillendiren küçük deneylerden daha titiz olduğunu söylüyor. Ödemeler başlar başlamaz sıkıntıların azaldığını ve ödemeler biter bitmez arttığını bulan Michigan Üniversitesi’nden bir araştırmacı olan H. Luke Shaefer, “Genellikle sahip olduğumuz türden kanıtların dünyalar ötesinde,” dedi.
Geçen yıl, Bay Biden’ın ödemeleri sürdürmeye yönelik uzun girişimi, programın maliyetlerini eleştiren ve yardımın çalışan ebeveynlerle sınırlandırılması gerektiğini söyleyen bir Batı Virginia Demokratı olan Senatör Joe Manchin III’ü ikna edemedi.
Batı Virjinya Demokrat Senatörü Joe Manchin III, genişletilmiş kredinin maliyetlerini eleştirdi. Kredi… Doug Mills/New York Times
Popülaritesine dair iddialara rağmen, program çok az siyasi tepkiyle sona erdi ve enflasyonist harcamalarla suçlanan Demokratlar, kongre kampanyalarında program hakkında çok az şey söylediler. Kredi önceki durumuna geri döndü: yüksek gelirli aileleri içeren ancak en alttaki üçte birlik dilimdekilere tam olarak ulaşamayan yıllık 2.000 dolarlık bir yardım.
Virginia Üniversitesi’nden siyaset bilimcisi Sidney M. Milkis, protestoların olmamasının yoksulların siyasi yabancılaşmasını gösterdiğini söyleyen, hem politikacılar hem de yararlanıcılar arasında “sağır edici bir sessizlik oldu” dedi. “En çok etkilenen insanlar oy vermek için isteksiz hissediyorlar.”
Uzun süredir güvenlik ağı programlarının savunucusu olan Brookings Enstitüsü’nden Robert Greenstein, Kongre’yi bu yıl sona erecek bir kurumlar vergisi muafiyetini koruma karşılığında bazı ebeveynlere yapılan ödemeleri eski haline getirmeye çağırdı. “Faydaları kanıtlanmış, ancak ileride küçük bir olumsuz etki olabileceği fikri sadece spekülasyon” dedi.
Ancak önde gelen Demokratlardan en az biri, ilericilerin gelir garantilerine fazla odaklandıkları konusunda uyardı. Yine Brookings’den Isabel V. Sawhill, yardımın çalışan ebeveynlere (fasılalı işçileri de içerecektir) ve orta gelirli ailelere ayrılması gerektiği konusunda Bay Manchin ile hemfikir olduğunu söyledi.
Daha geniş bir programın, eğitim ve sağlık devası gibi düşük gelirli ailelerin ihtiyaç duyduğu diğer hizmetlere yapılan harcamaları sıkıştırabileceği konusunda uyardı. “Sana o tür bir paraya bir Cadillac anaokulu ya da çocuk deva sistemi yapabilirim,” dedi.
Krediyi destekleyenler, Amerika Birleşik Devletleri’nin birçok gelişmiş ülkeden daha yüksek çocuk yoksulluğu oranlarına sahip olduğundan (her ulusun medyan gelirinin yarısı olarak tanımlanan yoksullukla) sık sık yakınıyorlar. Columbia Üniversitesi’ne bağlı bir araştırmacı olan Zachary Parolin, genişletilmiş kredinin Amerikan sıralamasını 53 ülke arasında 40. sıradan 21. sıraya, Bulgaristan yerine Almanya’nın yanında bir yere yükselttiğini buldu.
Ödemeler kesilince şaşkına döndü. “İlkenin bundan kurtulmanın bir yolu olmadığına dair bir teorim vardı” dedi. “Yanılmışım – gitti.”