Bu nihai iç oyun. Ancak Meclis ve Senato’daki liderlik pozisyonları için seçim sonrası yarış, Amerika’nın iki ana siyasi partisinin kazançlarını ve kayıplarını nasıl değerlendirdiğinin en açıklayıcı göstergelerinden biridir. Yarışlar büyük ölçüde kapalı kapılar ardında yürütülüyor ve sıralama ve oylamaların çoğu aylar boyunca gerçekleşti.
Cumhuriyetçi tarafta, liderlik savaşları yine de bize, 8 Kasım’da liderlerinin beklediğinden çok daha kötü bir performans sergileyen bir partide yaşanan hayal kırıklıklarına ve iç tartışmalara dair ipuçları veren bir mercek.
Mecliste, Cumhuriyetçiler statükoyu onayladılar. 188’e karşı 31 oyla, Temsilci Kevin McCarthy’yi Kaliforniyalı arkadaşı Temsilci Nancy Pelosi’nin yerine konuşmacı olarak aday gösterdiler. Ayrıca Louisiana’dan Temsilciler Steve Scalise ve New York’tan Elise Stefanik’i Cumhuriyet konferansında 2 ve 3 numaralı işlere iade ettiler.
Tek gerçek drama, 4 numaralı iş olan kırbaç yarışıydı. Son iki seçimde Temsilciler Meclisi Cumhuriyetçilerinin kampanya komitesini yöneten Minnesota Temsilcisi Tom Emmer, Cumhuriyetçi Çalışma Komitesi lideri Indiana Temsilcisi Jim Banks ve Georgia Temsilcisi Drew Ferguson’u az farkla kazandı.
Ancak McCarthy’nin, yeni Kongre’nin kurulduğu tarihten itibaren Ocak ayında konuşmacının tokmağını kazanması için 218 oya ihtiyacı olacak. Şimdi ve o zaman arasında çok şey olabilir ve eski eş başkanı Arizona Temsilcisi Andy Biggs’in McCarthy’ye karşı yarıştığı aşırı sağcı Freedom Caucus, McCarthy’yi terletmeyi amaçladığını belirtti.
Önümüzdeki birkaç hafta boyunca McCarthy’nin görevi, muhalefetini ezmek ya da tavizlerle satın almak olacak. Bu arada, Salı gecesi beklenen üçüncü başkanlık seçimini açıklamasının ardından Donald Trump’ın siyasi arenaya dönüşüyle uğraşmak zorunda kalacak. Trump’ın yakın çevresinin bir üyesi olan Jason Miller geçtiğimiz günlerde, eski başkanın tam desteğini istiyorsa, McCarthy’nin “Başkan Trump’ı desteklediğini çok daha açıklayıcı olması gerektiğini” söyledi.
Cumhuriyetçilerin çoğunluğu geri alma fırsatını kıl payı kaçırdığı Senato tarafında, sağ kanatta Senatör Mitch McConnell ve müttefikleri tarafından alınan kampanya harcama kararları hakkında bazı şikayetler var. Ve Florida Senatörü Rick Scott Salı günü “statükonun bozulduğunu ve büyük bir değişime ihtiyaç olduğunu” savunarak bir meydan okuma duyurusunda bulunurken, McConnell’in lider olarak geri dönme yolu, McCarthy’ninkinden çok daha yumuşak görünüyor.
2022 Ara Seçimlerinin Sonuçlarını Anlayın
Kart 1/7
Ne biliyoruz. 2022 ara sınavlarında kırmızı bir dalga için koşullar olgunlaşmış gibi görünüyordu, ancak sonunda Cumhuriyetçiler, olasılık dışı, hala kararsız bir seçime yol açan kırmızı bir dalgadan fazlasını üretmedi. Sonuçların şu ana kadar bize söyledikleri:
Biden olasılıkları yendi. Başkan Biden, 20 yılda herhangi bir başkanın en iyi ara sınavlarına sahipti, seleflerinin katlandığı kayıplardan kaçındı ve Demokratların Senato üzerindeki dar hakimiyetini sürdürdü, bu da ona Meclis’i kazanmaları halinde Cumhuriyetçilere karşı kritik bir korkuluk sağlıyor.
AKP bir hesaplaşmayla karşı karşıya. Mecliste zayıf bir Cumhuriyetçi çoğunluk muhtemel görünüyor, ancak zayıf bir ara sınav gösterisi, partinin neyin yanlış gittiğiyle boğuşmasına neden oluyor: GOP’u aşağı çekenler kötü adaylar mı, kötü mesajlar mı yoksa seçim çapası mıydı, Donald J. Trump?
Trump ateş altında. Bay Trump, kendi seçtiği adaylar tarafından bir dizi kaybın ardından GOP içinden olağandışı halk saldırılarıyla karşı karşıya kaldı. Ayrıca, üçüncü bir Beyaz Saray adaylığı ilan etmesinden önce partiyi eski başkandan uzaklaştırma çabalarının işaretleri de var.
Kürtaj önemliydi. Roe v. Wade’in düşüşünden bu yana yapılan ilk büyük seçimde, Demokratlar kırmızı bir dalgayı durdurmak için konuyu ele alırken kürtaj hakları patlak verdi. Kürtajla ilgili soruların oy pusulasında yer aldığı beş eyaletin hepsinde, seçmenler erişimi korumayı veya daha fazla kısıtlamayı reddetmeyi seçti.
Seçmenler, seçimi reddedenleri reddetti. Kritik bir savaş alanında en yüksek seçim yetkilisi olmaya çalışan her 2020 seçim inkarcısı, bu yıl sandıklarda kaybetti. Seçmenler, oylamayı kısıtlama ve seçim sürecini elden geçirme sözü veren aşırı partizanları kesin olarak reddetti.
Moderasyon kazandı. Savaş alanı eyaletlerinde ve hareketli bölgelerde, seçmenler sağdan ve soldan aşırılık yanlılarından uzak durdu. Cumhuriyetçiler, GOP’un kabul edilemez derecede aşırı hale geldiğine inandıklarını açıkça belirten Amerikalılardan özellikle kapsamlı bir azarlama aldılar.
Neler olup bittiğini anlamak için, The New York Times’ın Washington baş muhabiri ve kongre sahnesinin keskin bir gözlemcisi olan Carl Hulse ile sohbet ettim:
Ocak ayında iktidara geldiklerinde Cumhuriyetçiler çok zayıf bir çoğunluğa sahip olacak. Açıkçası, bu, Temsilci Kevin McCarthy’ye konuşmacı olmaya çalışırken daha az manevra alanı veriyor. Daha önce – 2015’te – tokmak için gitti ve geri çekilmek zorunda kaldı. Bu sefer ona yardımcı olabilecek ne öğrendi veya neyi farklı yapıyor?
McCarthy, 2015 yılında Bingazi duruşmalarının amacının Hillary Clinton’ın popülaritesini düşürmek olduğunu kabul ederek yaptığı aptalca bir yorumla kısmen yıkıldı. Bu tür bir gaf meslektaşlarını tedirgin etti ve McCarthy, Başkan John Boehner’ın yerini almak için yarıştan çekilmek zorunda kaldı. Cumhuriyetçiler daha sonra işi gerçekten istemeyen ancak kabul eden Paul Ryan’a döndüler.
McCarthy, sözlerinde geçmişe göre çok daha dikkatli ve partinin sağ kanadına çok daha uzlaşmacı oldu.
Geçen haftaki seçimlerdeki şaşırtıcı derecede zayıf performanslarına kadar, Cumhuriyetçiler ayrıca McCarthy’nin Cumhuriyetçileri kazanma pozisyonuna getirmedeki siyasi hamlelerinin onun başkanlığını sağlamlaştırmaya yeterli olduğunu söylüyorlardı. Ancak utanç verici sonuçlar kesinlikle bu tartışmayı kesti.
Şimdi McCarthy, gücünü sulandırmak için kuralları belirlerken sağa ne kadar zemin bırakacağı konusunda müzakerelerde bulunuyor ve muhtemelen ne kadar ileri gideceği, sahada 218 oy alabildiğini göstermek için birliklerini toplayıp toplayamayacağını belirleyecek.
Bununla birlikte, işin iktidar için fedakarlık yapmaya değmediği bir nokta olmalı ve McCarthy’nin oraya varıp varamayacağını görmek ilginç olacak. Bu iş on yıldır onun tutkusu olmuştur.
Onun lehine çalışan iki şey, Cumhuriyetçilerin onun lider olarak hizmet etmesine alışması ve Louisiana’dan popüler 2 numaralı Cumhuriyetçi Steve Scalise gibi potansiyel rakiplerinin onu bu noktaya kadar desteklemesidir. McCarthy, Ocak ayında Meclis katında yapılacak oylamaya kadar birliklerini hizada tutmakta zorlanacak. Ancak siyasi sorunları göz önüne alındığında, birçoğu hiç şüphesiz sıcak bir liderlik mücadelesinden kaçınmak istiyor.
Senatör Mitch McConnell, soldan üçüncü, yeni seçilmiş Cumhuriyetçi senatörlerle, soldan: Oklahoma’dan Markwayne Mullin; Kuzey Karolina’dan Ted Budd; Alabama’dan Katie Britt; Ohio’dan JD Vance; ve Missouri’den Eric Schmitt. Kredi… The New York Times için Tom Brenner
Senato’da, bir dizi Cumhuriyetçinin liderlik seçimlerini erteleme çağrısı yaptığını görüyoruz. Sanırım hepimiz McConnell’in azınlık lideri olarak döneceğini varsayıyoruz. Bunda gerçek bir şüphe var mı?
Konuştuğum herkesten McConnell işinde güvende. Çoğunlukla destekçileri, Senato Cumhuriyetçi ara dönem kampanyasından sorumlu olan Scott’ın, ezici bir seçim gösterisinin ardından lider için iyi bir alternatif olduğunu düşünmesine şaşırmış durumda. Seçimlerin ertelenmesi için geniş bir iştah yok gibi görünüyor ve çoğu Cumhuriyetçi, Gürcistan’daki ikinci tur seçimleri kararlaştırılana kadar beklemeleri gerektiği argümanının zayıf ve oyalama taktiği olduğunu düşünüyor.
McConnell, Ohio gibi yarışlara pompalamak için yüz milyonlarca dolar topladığı için övgü alıyor ve tabandaki birçok kişi, daha önce “aday kalitesinin” Cumhuriyetçiler için bir sorun olacağı konusunda uyardığında onun haklı olduğunu düşünüyor. Tarihte en uzun süre görev yapan Senato lideri olmaya hazırlanıyor ve meslektaşları onun bu hedefe Ocak ayında ulaşmasını istiyor.
McConnell, Demokratların geçen sonbaharda çok fazla yasama zaferi ilan etmesine izin verdiği için bazı eleştiriler aldı – aralarında bir silah güvenlik önlemi ve bir çip üretim faturası – ancak bu, onu koltuğundan indirmek için yeterli bir anlaşmazlık değil. Yerinde kalacak olsa da, performansı muhtemelen her zamankinden daha yakından izlenecek ve onun yerine geçmek için yapılan çalışmalar muhtemelen biraz daha yoğunlaşacak.
Trump’ın Kongre içindeki etkisini kaybettiğine dair herhangi bir işaret var mı? Son zamanlardaki davranışları ve Cumhuriyetçi seçkinlerden gelen eleştiri korosu bu liderlik seçimlerine nasıl yansıyor?
Trump’ın nihayet Kongre’deki Cumhuriyetçiler üzerindeki hakimiyetini kaybettiğini, ancak yeniden sıkılaştığını görmek için hepimiz birçok kez duyduk.
Trump’ın gücü, önemli sayıda Cumhuriyetçi seçmene sahip olması ve Cumhuriyetçi Kongre üyelerinin oylarına ihtiyacı olması ve onları yabancılaştırmayı göze alamamasıdır.
Aynı zamanda bu seçim, bağımsızların en azından kısmen Trump yüzünden Cumhuriyetçilerden uzaklaştığını gösterdi ve Cumhuriyetçiler de bunu karşılayamaz.
Sorun da burada yatıyor. Trump şimdi Cumhuriyetçilere 2018’de Meclis’e, 2020’de Beyaz Saray ve Senato’ya ve 2022’de en azından Senato’ya mal oldu. Liderlik seçimlerine gelince, McConnell sık sık Trump hedefi oluyor (ona üç Yüksek Mahkeme yargıcı vermesine rağmen!) Trump şüphesiz ona saldırmaya devam edecek olsa da meslektaşları hala onun en iyi işte olmasını istiyor. Meclis’te daha fazla Trump sadakati gerekiyor ve başkanlık adaylığının duyurulmasıyla devam ederse orada Trump’ı kimin desteklediğini görmek büyüleyici olacak.
ne okumalı
Bültenin geçmiş sayılarını buradan okuyun.
Okuduğunuzdan keyif alıyorsanız, lütfen onu başkalarına tavsiye etmeyi düşünün. Buradan kaydolabilirler. Yalnızca abonelere yönelik tüm haber bültenlerimize buradan göz atın.
Geri bildiriminiz var mı? Kapsam için fikirler? Sizden haber almak isteriz. [email protected] adresinden bize e-posta gönderin.
Cumhuriyetçi tarafta, liderlik savaşları yine de bize, 8 Kasım’da liderlerinin beklediğinden çok daha kötü bir performans sergileyen bir partide yaşanan hayal kırıklıklarına ve iç tartışmalara dair ipuçları veren bir mercek.
Mecliste, Cumhuriyetçiler statükoyu onayladılar. 188’e karşı 31 oyla, Temsilci Kevin McCarthy’yi Kaliforniyalı arkadaşı Temsilci Nancy Pelosi’nin yerine konuşmacı olarak aday gösterdiler. Ayrıca Louisiana’dan Temsilciler Steve Scalise ve New York’tan Elise Stefanik’i Cumhuriyet konferansında 2 ve 3 numaralı işlere iade ettiler.
Tek gerçek drama, 4 numaralı iş olan kırbaç yarışıydı. Son iki seçimde Temsilciler Meclisi Cumhuriyetçilerinin kampanya komitesini yöneten Minnesota Temsilcisi Tom Emmer, Cumhuriyetçi Çalışma Komitesi lideri Indiana Temsilcisi Jim Banks ve Georgia Temsilcisi Drew Ferguson’u az farkla kazandı.
Ancak McCarthy’nin, yeni Kongre’nin kurulduğu tarihten itibaren Ocak ayında konuşmacının tokmağını kazanması için 218 oya ihtiyacı olacak. Şimdi ve o zaman arasında çok şey olabilir ve eski eş başkanı Arizona Temsilcisi Andy Biggs’in McCarthy’ye karşı yarıştığı aşırı sağcı Freedom Caucus, McCarthy’yi terletmeyi amaçladığını belirtti.
Önümüzdeki birkaç hafta boyunca McCarthy’nin görevi, muhalefetini ezmek ya da tavizlerle satın almak olacak. Bu arada, Salı gecesi beklenen üçüncü başkanlık seçimini açıklamasının ardından Donald Trump’ın siyasi arenaya dönüşüyle uğraşmak zorunda kalacak. Trump’ın yakın çevresinin bir üyesi olan Jason Miller geçtiğimiz günlerde, eski başkanın tam desteğini istiyorsa, McCarthy’nin “Başkan Trump’ı desteklediğini çok daha açıklayıcı olması gerektiğini” söyledi.
Cumhuriyetçilerin çoğunluğu geri alma fırsatını kıl payı kaçırdığı Senato tarafında, sağ kanatta Senatör Mitch McConnell ve müttefikleri tarafından alınan kampanya harcama kararları hakkında bazı şikayetler var. Ve Florida Senatörü Rick Scott Salı günü “statükonun bozulduğunu ve büyük bir değişime ihtiyaç olduğunu” savunarak bir meydan okuma duyurusunda bulunurken, McConnell’in lider olarak geri dönme yolu, McCarthy’ninkinden çok daha yumuşak görünüyor.
2022 Ara Seçimlerinin Sonuçlarını Anlayın
Kart 1/7
Ne biliyoruz. 2022 ara sınavlarında kırmızı bir dalga için koşullar olgunlaşmış gibi görünüyordu, ancak sonunda Cumhuriyetçiler, olasılık dışı, hala kararsız bir seçime yol açan kırmızı bir dalgadan fazlasını üretmedi. Sonuçların şu ana kadar bize söyledikleri:
Biden olasılıkları yendi. Başkan Biden, 20 yılda herhangi bir başkanın en iyi ara sınavlarına sahipti, seleflerinin katlandığı kayıplardan kaçındı ve Demokratların Senato üzerindeki dar hakimiyetini sürdürdü, bu da ona Meclis’i kazanmaları halinde Cumhuriyetçilere karşı kritik bir korkuluk sağlıyor.
AKP bir hesaplaşmayla karşı karşıya. Mecliste zayıf bir Cumhuriyetçi çoğunluk muhtemel görünüyor, ancak zayıf bir ara sınav gösterisi, partinin neyin yanlış gittiğiyle boğuşmasına neden oluyor: GOP’u aşağı çekenler kötü adaylar mı, kötü mesajlar mı yoksa seçim çapası mıydı, Donald J. Trump?
Trump ateş altında. Bay Trump, kendi seçtiği adaylar tarafından bir dizi kaybın ardından GOP içinden olağandışı halk saldırılarıyla karşı karşıya kaldı. Ayrıca, üçüncü bir Beyaz Saray adaylığı ilan etmesinden önce partiyi eski başkandan uzaklaştırma çabalarının işaretleri de var.
Kürtaj önemliydi. Roe v. Wade’in düşüşünden bu yana yapılan ilk büyük seçimde, Demokratlar kırmızı bir dalgayı durdurmak için konuyu ele alırken kürtaj hakları patlak verdi. Kürtajla ilgili soruların oy pusulasında yer aldığı beş eyaletin hepsinde, seçmenler erişimi korumayı veya daha fazla kısıtlamayı reddetmeyi seçti.
Seçmenler, seçimi reddedenleri reddetti. Kritik bir savaş alanında en yüksek seçim yetkilisi olmaya çalışan her 2020 seçim inkarcısı, bu yıl sandıklarda kaybetti. Seçmenler, oylamayı kısıtlama ve seçim sürecini elden geçirme sözü veren aşırı partizanları kesin olarak reddetti.
Moderasyon kazandı. Savaş alanı eyaletlerinde ve hareketli bölgelerde, seçmenler sağdan ve soldan aşırılık yanlılarından uzak durdu. Cumhuriyetçiler, GOP’un kabul edilemez derecede aşırı hale geldiğine inandıklarını açıkça belirten Amerikalılardan özellikle kapsamlı bir azarlama aldılar.
Neler olup bittiğini anlamak için, The New York Times’ın Washington baş muhabiri ve kongre sahnesinin keskin bir gözlemcisi olan Carl Hulse ile sohbet ettim:
Ocak ayında iktidara geldiklerinde Cumhuriyetçiler çok zayıf bir çoğunluğa sahip olacak. Açıkçası, bu, Temsilci Kevin McCarthy’ye konuşmacı olmaya çalışırken daha az manevra alanı veriyor. Daha önce – 2015’te – tokmak için gitti ve geri çekilmek zorunda kaldı. Bu sefer ona yardımcı olabilecek ne öğrendi veya neyi farklı yapıyor?
McCarthy, 2015 yılında Bingazi duruşmalarının amacının Hillary Clinton’ın popülaritesini düşürmek olduğunu kabul ederek yaptığı aptalca bir yorumla kısmen yıkıldı. Bu tür bir gaf meslektaşlarını tedirgin etti ve McCarthy, Başkan John Boehner’ın yerini almak için yarıştan çekilmek zorunda kaldı. Cumhuriyetçiler daha sonra işi gerçekten istemeyen ancak kabul eden Paul Ryan’a döndüler.
McCarthy, sözlerinde geçmişe göre çok daha dikkatli ve partinin sağ kanadına çok daha uzlaşmacı oldu.
Geçen haftaki seçimlerdeki şaşırtıcı derecede zayıf performanslarına kadar, Cumhuriyetçiler ayrıca McCarthy’nin Cumhuriyetçileri kazanma pozisyonuna getirmedeki siyasi hamlelerinin onun başkanlığını sağlamlaştırmaya yeterli olduğunu söylüyorlardı. Ancak utanç verici sonuçlar kesinlikle bu tartışmayı kesti.
Şimdi McCarthy, gücünü sulandırmak için kuralları belirlerken sağa ne kadar zemin bırakacağı konusunda müzakerelerde bulunuyor ve muhtemelen ne kadar ileri gideceği, sahada 218 oy alabildiğini göstermek için birliklerini toplayıp toplayamayacağını belirleyecek.
Bununla birlikte, işin iktidar için fedakarlık yapmaya değmediği bir nokta olmalı ve McCarthy’nin oraya varıp varamayacağını görmek ilginç olacak. Bu iş on yıldır onun tutkusu olmuştur.
Onun lehine çalışan iki şey, Cumhuriyetçilerin onun lider olarak hizmet etmesine alışması ve Louisiana’dan popüler 2 numaralı Cumhuriyetçi Steve Scalise gibi potansiyel rakiplerinin onu bu noktaya kadar desteklemesidir. McCarthy, Ocak ayında Meclis katında yapılacak oylamaya kadar birliklerini hizada tutmakta zorlanacak. Ancak siyasi sorunları göz önüne alındığında, birçoğu hiç şüphesiz sıcak bir liderlik mücadelesinden kaçınmak istiyor.
Senatör Mitch McConnell, soldan üçüncü, yeni seçilmiş Cumhuriyetçi senatörlerle, soldan: Oklahoma’dan Markwayne Mullin; Kuzey Karolina’dan Ted Budd; Alabama’dan Katie Britt; Ohio’dan JD Vance; ve Missouri’den Eric Schmitt. Kredi… The New York Times için Tom Brenner
Senato’da, bir dizi Cumhuriyetçinin liderlik seçimlerini erteleme çağrısı yaptığını görüyoruz. Sanırım hepimiz McConnell’in azınlık lideri olarak döneceğini varsayıyoruz. Bunda gerçek bir şüphe var mı?
Konuştuğum herkesten McConnell işinde güvende. Çoğunlukla destekçileri, Senato Cumhuriyetçi ara dönem kampanyasından sorumlu olan Scott’ın, ezici bir seçim gösterisinin ardından lider için iyi bir alternatif olduğunu düşünmesine şaşırmış durumda. Seçimlerin ertelenmesi için geniş bir iştah yok gibi görünüyor ve çoğu Cumhuriyetçi, Gürcistan’daki ikinci tur seçimleri kararlaştırılana kadar beklemeleri gerektiği argümanının zayıf ve oyalama taktiği olduğunu düşünüyor.
McConnell, Ohio gibi yarışlara pompalamak için yüz milyonlarca dolar topladığı için övgü alıyor ve tabandaki birçok kişi, daha önce “aday kalitesinin” Cumhuriyetçiler için bir sorun olacağı konusunda uyardığında onun haklı olduğunu düşünüyor. Tarihte en uzun süre görev yapan Senato lideri olmaya hazırlanıyor ve meslektaşları onun bu hedefe Ocak ayında ulaşmasını istiyor.
McConnell, Demokratların geçen sonbaharda çok fazla yasama zaferi ilan etmesine izin verdiği için bazı eleştiriler aldı – aralarında bir silah güvenlik önlemi ve bir çip üretim faturası – ancak bu, onu koltuğundan indirmek için yeterli bir anlaşmazlık değil. Yerinde kalacak olsa da, performansı muhtemelen her zamankinden daha yakından izlenecek ve onun yerine geçmek için yapılan çalışmalar muhtemelen biraz daha yoğunlaşacak.
Trump’ın Kongre içindeki etkisini kaybettiğine dair herhangi bir işaret var mı? Son zamanlardaki davranışları ve Cumhuriyetçi seçkinlerden gelen eleştiri korosu bu liderlik seçimlerine nasıl yansıyor?
Trump’ın nihayet Kongre’deki Cumhuriyetçiler üzerindeki hakimiyetini kaybettiğini, ancak yeniden sıkılaştığını görmek için hepimiz birçok kez duyduk.
Trump’ın gücü, önemli sayıda Cumhuriyetçi seçmene sahip olması ve Cumhuriyetçi Kongre üyelerinin oylarına ihtiyacı olması ve onları yabancılaştırmayı göze alamamasıdır.
Aynı zamanda bu seçim, bağımsızların en azından kısmen Trump yüzünden Cumhuriyetçilerden uzaklaştığını gösterdi ve Cumhuriyetçiler de bunu karşılayamaz.
Sorun da burada yatıyor. Trump şimdi Cumhuriyetçilere 2018’de Meclis’e, 2020’de Beyaz Saray ve Senato’ya ve 2022’de en azından Senato’ya mal oldu. Liderlik seçimlerine gelince, McConnell sık sık Trump hedefi oluyor (ona üç Yüksek Mahkeme yargıcı vermesine rağmen!) Trump şüphesiz ona saldırmaya devam edecek olsa da meslektaşları hala onun en iyi işte olmasını istiyor. Meclis’te daha fazla Trump sadakati gerekiyor ve başkanlık adaylığının duyurulmasıyla devam ederse orada Trump’ı kimin desteklediğini görmek büyüleyici olacak.
ne okumalı
Donald Trump’ın bu gece başka bir başkanlık adayını açıklaması bekleniyor. Canlı yayınlarımızı buradan takip edebilirsiniz.
Trump’ın ailesinin, Umman’da inşa edilecek bir konut ve golf kompleksinin adını lisanslamak için bir Suudi emlak şirketiyle anlaşma yapması, eski başkanın siyaset ve iş dünyasını karıştırması, Eric Lipton, Maggie Haberman ve Trump’ın iş dünyasını karıştırmasıyla ilgili bir dizi soruyu yeniliyor. Ben Protess yazıyor.
Jim Rutenberg ve Nick Corasaniti, 2022’nin ana derslerinden birini inceliyorlar: Oylamanın meşruluğuna dair şüphe uyandırmak, partinizin tabanını hareketlendirmek için etkili olabilir, ancak nihai olarak seçimleri kazanmak söz konusu olduğunda berbat bir strateji olabilir.
Bültenin geçmiş sayılarını buradan okuyun.
Okuduğunuzdan keyif alıyorsanız, lütfen onu başkalarına tavsiye etmeyi düşünün. Buradan kaydolabilirler. Yalnızca abonelere yönelik tüm haber bültenlerimize buradan göz atın.
Geri bildiriminiz var mı? Kapsam için fikirler? Sizden haber almak isteriz. [email protected] adresinden bize e-posta gönderin.