WASHINGTON — Başkan Biden, bu hafta 3.000 ABD askerinin Doğu Avrupa’ya doğru yola çıktığını duyurarak, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalini caydırmak umuduyla Amerika’nın askeri gücünü esnetmişti.
Ancak Bay Biden, Rusya ile savaşa hazır değil. Birlikler NATO ülkelerini destekleyecek, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin komşusunun sınırları yakınında askeri güçler kurarken, ittifakın üyesi olmayan Ukrayna’nın kendisini savunmayacak.
Ve herhangi bir yanlış anlaşılma olmasın diye, Bay Biden defalarca Ukrayna’ya ABD birlikleri gönderme niyetinde olmadığını açıkça belirtti. Ulusal güvenlik krizleri sırasında, başkanlar genellikle “tüm seçenekler masada” şeklinde şifreli uyarıda bulunurlar. Ancak Bay Biden, Aralık ayı başlarında açıkça askeri seçeneğin “masada olmadığını” söyledi.
Bay Biden geçen ay gazetecilere verdiği demeçte, “Ukrayna’ya hareket eden herhangi bir Amerikan kuvveti olmayacak” dedi.
Sn. Biden, her iki taraftaki pek çok güvenilir şahin sesin bile ABD birliklerinin Ukrayna için savaştığını ve potansiyel olarak ölmesini görmek için hiç iştah göstermediği, savaşa karşı temkinli Washington’daki siyasi bir gerçekliği yansıtıyordu. Rusya’nın 4.500 savaş başlıklı nükleer stoğunun ürkütücü gerçekliği, uzmanların Moskova’nın Batı ile kaybedilen herhangi bir savaşta en azından sınırlı bir ölçekte kullanmak için hızlı olacağını söylediği bu düşüncesini kesinlikle besliyor.
Bu pozisyon, Putin’i Amerika’nın niyetleri hakkında tahminde bulunmaya devam ettirmenin akıllıca olduğuna inanan bazı Rus şahinlerini hayal kırıklığına uğrattı – ve hatta ABD’nin Ukrayna için savaşa gitmeye hazır olması gerektiğini söyleyen birkaç kişi bile.
“Putin kaba kuvvete cevap veren biridir. Başkan George W. Bush döneminde Avrupa ve NATO politikasından sorumlu eski savunma bakan yardımcısı Ian Brzezinski, Ukrayna için çok yüksek bir ekonomik bedel ödemeye hazır” dedi. Biden, bu krizde en önemli koz kaynağımızı sulandırdı” dedi. Bay Brzezinski, diğer eylemlerin yanı sıra Bay Biden’ın caydırıcı olarak batı Ukrayna’ya asker göndermeyi düşünmesi gerektiğini söyledi.
Ama Bay Brzezinski ayrı bir azınlığın parçası. Perşembe günü Senato katında yaptığı konuşmada, Teksas Cumhuriyetçisi Senatör Ted Cruz ve Bay Putin’in açık sözlü eleştirmeni, bazı insanların “Biden’ın Ukrayna’ya Amerikan birlikleri göndereceği ve Rusya işgal ederse Putin’le silahlı bir savaş başlatacağından” korktuğunu söyledi.
Bay Cruz, “Açık ve net olmak istiyorum,” diye ekledi. Ukrayna’yı Rusya’dan korumak için hiçbir koşulda oğullarımızı ve kızlarımızı ölüme göndermemeliyiz” dedi.
Bay Cruz ile liberal Demokratlar ve hatta 2016’da Atlantic dergisine Ukrayna’nın “özümüzün ne olduğu konusunda çok net olmamız gerektiğine dair bir örnek” olduğunu söyleyen eski Başkan Barack Obama arasında nadir görülen bir anlaşma noktasıdır. çıkarlar ve ne için savaşa girmeye istekliyiz. ”
Senatör Ted Cruz, Teksas Cumhuriyetçisi ve liberal Demokratlar, ABD birliklerinin Ukrayna’ya gönderilmesine karşı olduklarında hemfikir. Kredi… The New York Times için Sarah Silbiger
Siyasi bir mesele olarak bu, Amerika’nın Afganistan’daki 20 yıllık savaşını geçen yıl sona erdirmekten gurur duyan Bay Biden için kolay bir çağrıydı ve “Biz çok uzun süredir savaşta olan bir ulusuz.” 24 Ocak – 26 Ocak tarihleri arasında ABD vatandaşlarının katıldığı bir YouGov anketi, yanıt verenlerin yalnızca üçte birinin Rusya’nın ülkeyi işgal etmesi durumunda ABD’nin Ukrayna güçlerini silahlandırmasını desteklediğini ortaya koydu. Sadece yüzde 11’i Rus güçleriyle savaşmak için ABD birliklerinin Ukrayna’ya gönderilmesini destekleyeceklerini söyledi. (Yüzde dördü Rusya’ya doğrudan bir Amerikan saldırısını destekleyeceklerini söyledi.)
Bu tür duygular, kısmen, ABD’nin Ukrayna’nın kaderinde gerçek bir payı olmadığını söyleyen Fox News sunucusu Tucker Carlson ve ABD’nin Ukrayna’nın bir hayranı olan eski Başkan Donald J. Trump gibi önde gelen sağcı figürlerin yorumlarıyla körükleniyor. Cumartesi günü bir mitingde destekçilerine konuşan Putin, “Joe Biden Avrupa’da bir sınırı savunmak için asker göndermeden önce, sınırımızı savunmak için burada, Teksas’ta asker göndermeli.”
Ancak Cumhuriyetçi görüş aynı fikirde değil. Mississippi’den Senatör Roger Wicker, Bay Biden’ın sözüne cevaben Aralık ayında “Amerikan birliklerini karada dışlamam” dedi. Bay Wicker, ABD’nin Karadeniz’deki deniz kuvvetlerini kullanarak uzaktan “Rus askeri kabiliyetine yıkım yağdırabileceğini” kaydetti.
Hatta bir eski Obama yetkilisi bile daha ileri gitti. Geçen ay, Rusya için eski bir Pentagon yetkilisi olan Dr. Evelyn N. Farkas, “ABD, Ukrayna Üzerinde Rusya ile Savaşa Hazırlanmalı” başlıklı bir makale yazdı.
Aksi takdirde, “Putin, muhtemelen Baltık veya diğer Doğu Avrupa müttefiklerimizi savunmak için bizi başka bir gün savaşmaya zorlayacak” diye yazdı.
Ancak birçok dış politika gazisi, altta yatan gerçekler göz önüne alındığında bu tür konuşmaları anlamsız buluyor.
Başkan Barack Obama’nın eski ulusal güvenlik danışman yardımcısı Ben Rhodes, “Tutmaya hazır olmadığınız tehditlerde bulunmamalısınız” dedi. “Amerikan halkı Ukrayna için doğrudan Rusya ile savaşa girmeye hazır değil ve Joe Biden bu gerçeği yansıtmak zorunda çünkü o bir demokrasinin başkanı – Vladimir Putin’in aksine.”
Bay Biden bunun yerine, Rusya’nın finans sektörüne yönelik ciddi ekonomik yaptırımlar hazırlamak, Ukrayna ordusunu güçlendirmek için silah sevkiyatını hızlandırmak ve Rusya sınırına yakın NATO müttefiklerini güçlendirmek gibi Amerikan gücünün diğer yönlerini topluyor.
Bazı analistler, Bay Biden’ın doğrudan güce karşı isteksizliğinin, anlaşılabilir olmasına rağmen, o anın dünya-tarihsel riskleri olarak adlandırdığı şey ile nasıl yanıt vermeye istekli olduğu arasında bir kopukluk bıraktığını söylüyor.
Eski Başkan George H.W. Bush, 1990 Körfez Savaşı’nı Irak’ı Kuveyt’ten kovmak için, büyük ölçüde ABD liderliğindeki koalisyonun uluslararası bir düzeni – “ulusların davranışlarını orman hukukunun değil hukukun üstünlüğünün yönettiği bir dünya”- savunduğu gerekçesiyle haklı çıkardı.
Geçen ay Berlin’de, Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken, Putin’in “uluslararası barış ve güvenliğin yönetim ilkelerine” yönelik tehdidi olarak adlandırdığı şeyi benzer terimlerle ortaya koyan bir konuşma yaptı. Rus işgalinin sonuçlarının “felaket” olacağını söyledi.
Ertesi gün, Biden yönetiminin neden bu ilkeler için savaşmayı düşünmediği sorulduğunda, Bay Blinken, Ukrayna’ya yardımın ve ekonomik tehditlerin Bay Putin’i caydırmanın “en etkili” yolu olduğunu söyledi. Ukrayna’nın, üyeleri birbirlerini saldırılara karşı savunmak için ittifak anlaşmasının 5. maddesine göre bağlı olan NATO’nun bir parçası olmadığını kaydetti.
Bay Putin’in nihai caydırıcısı, Biden yetkilileri tarafından kamuoyuna açıklanmadı: nükleer cephaneliği. Askeri stratejistler, ABD ve Rusya’nın gerçekçi bir şekilde nükleer olmayan bir savaş yürütüp yürütemeyecekleri konusunda farklılık gösteriyor.
Bu hafta Doğu Avrupa’ya konuşlandırılan 3.000 ABD askeri, NATO müttefiklerini Rus saldırganlığından korumak için Polonya ve Romanya’ya gidiyordu. Kredi… The New York Times için Kenny Holston
Obama Beyaz Saray’da Rusya için eski Ulusal Güvenlik Konseyi direktörü Jeffery Edmunds, görece daha zayıf konvansiyonel kuvvetleri nedeniyle Rus askeri doktrini, nükleer silahların ABD veya NATO’ya karşı nispeten erken kullanımını kabul ediyor, dedi.
Bay Edmunds, “Onlar için nükleer silahlar, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki gibi bu tuhaf cam tavanın üzerinde değil” dedi. En azından başlangıçta, Rusya’nın Amerikan şehirlerine topyekün nükleer savaşı tetikleyebilecek stratejik ICBM saldırılarına değil, taktik savaş alanı silahlarına yöneleceğini söyledi.
Ukrayna Üzerinde Artan Gerginliği Anlayın
<saat/>
Kart 1/5
Bira çatışması. Ukrayna ile Rusya arasındaki düşmanlık, Rus ordusunun Ukrayna topraklarına geçerek Kırım’ı ilhak ettiği ve doğuda bir isyan başlattığı 2014’ten beri kızışıyor. 2015’te belirsiz bir ateşkese ulaşıldı, ancak barış zor oldu.
Düşmanlıklarda ani bir artış. Rusya son zamanlarda Ukrayna sınırına yakın kuvvetler oluşturuyor ve Kremlin’in komşusuna yönelik mesajları sertleşti. Ukrayna’nın Rus destekli ayrılıkçılar tarafından işletilen bir obüsü vurmak için silahlı bir insansız hava aracı kullandığı Ekim ayı sonlarında endişe arttı.
Uğursuz uyarılar. Rusya grevi, ateşkes anlaşmasını ihlal eden istikrarsızlaştırıcı bir eylem olarak nitelendirerek, Ukrayna’da ABD ve Avrupa’yı çatışmanın yeni bir aşamasına çekebilecek yeni bir müdahaleye ilişkin korkuları artırdı.
Kremlin’in konumu. NATO’nun doğuya doğru genişlemesini giderek ülkesi için varoluşsal bir tehdit olarak resmeden Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, Moskova’nın askeri yığınağının Ukrayna’nın ittifakla derinleşen ortaklığına bir yanıt olduğunu söyledi.
Artan gerilim. Batı ülkeleri Moskova ile diyalogu sürdürmeye çalıştı. Ancak yönetim yetkilileri kısa süre önce, Rusya’nın işgal etmesi durumunda ABD’nin ağırlığını bir Ukrayna isyanının arkasına verebileceği konusunda uyardı.
Harvard’da siyaset bilimci olan Graham Allison, tarihin, Başkan Harry S. Truman’ın 1948’de Amerikan birlikleriyle Batı Berlin’deki Sovyet ablukasını kırmayı reddetmesinden başlayarak, Washington’un Rusya ile doğrudan çatışmadan defalarca nasıl kaçındığını gösterdiğini söyledi. (Bay Truman bunun yerine son derece başarılı Berlin hava ikmalini gerçekleştirdi.)
Ağustos 2008 gibi yakın bir tarihte, Bay Putin güçlerini komşu Gürcistan’a gönderdiğinde, George W. Bush yönetimindeki yetkililer, rakipsiz Gürcistan hükümetini desteklemek için sınırlı askeri müdahaleyi düşündüler. Rus kuvvetlerinin hareket ettiği önemli bir tüneli çökertmek için cerrahi bir hava saldırısı da dahil olmak üzere çeşitli seçenekleri tartıştıktan sonra Bush ekibi, çatışmayı inceleyen 2010 tarihli “Dünyayı Sarsan Küçük Savaş”a göre bu fikri rafa kaldırdı.
Bay Brzezinski, bir karşı örneğe işaret etti: Şubat 2018’de, Suriye’deki ABD birlikleri, büyük ölçüde Kremlin’le bağlantılı özel bir Rus paralı asker örgütü olan Wagner Grubu üyelerinden oluşan rejim yanlısı bir güç tarafından saldırıya uğradı. Bir ABD karşı saldırısı, tahminen 200 ila 300 Rus paralı askerini öldürdü. Rusya misilleme yapmadı.
Bay Brzezinski, “Bunlar temelde Rus ordusunun bilgisiz uzantılarıydı” dedi. “Bunun Putin üzerinde çok caydırıcı bir etkisi oldu. Geri çekildi.”
Washington’da bu önermeyi test etme konusunda çok az iştah olsa da, tam kapsamlı bir Rus işgali bu duyguyu değiştirebilir.
Bay Biden’ın NATO’nun doğu kanadına asker gönderme kararını destekleyenler arasında bile, ölümcül kazalar veya yanlış hesaplamalar olasılığı konusunda artan bir endişe var.
Biden geçiş ekibine tavsiyede bulunan Yeni Amerikan Güvenliği Merkezi’nden Rusya uzmanı Andrea Kendall-Taylor, “Rusya ile savaşmayı seçeceğimiz kasıtlı bir savaş var ve bence bu tamamen masanın dışında” dedi. “Ve sonra istenmeyen tırmanma riski var.”
Aranıyor olsun ya da olmasın, diye ekledi, “Rusya ile doğrudan karşı karşıya gelme riski, Soğuk Savaş’tan bu yana her zamankinden daha yüksek.”
Ancak Bay Biden, Rusya ile savaşa hazır değil. Birlikler NATO ülkelerini destekleyecek, Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin komşusunun sınırları yakınında askeri güçler kurarken, ittifakın üyesi olmayan Ukrayna’nın kendisini savunmayacak.
Ve herhangi bir yanlış anlaşılma olmasın diye, Bay Biden defalarca Ukrayna’ya ABD birlikleri gönderme niyetinde olmadığını açıkça belirtti. Ulusal güvenlik krizleri sırasında, başkanlar genellikle “tüm seçenekler masada” şeklinde şifreli uyarıda bulunurlar. Ancak Bay Biden, Aralık ayı başlarında açıkça askeri seçeneğin “masada olmadığını” söyledi.
Bay Biden geçen ay gazetecilere verdiği demeçte, “Ukrayna’ya hareket eden herhangi bir Amerikan kuvveti olmayacak” dedi.
Sn. Biden, her iki taraftaki pek çok güvenilir şahin sesin bile ABD birliklerinin Ukrayna için savaştığını ve potansiyel olarak ölmesini görmek için hiç iştah göstermediği, savaşa karşı temkinli Washington’daki siyasi bir gerçekliği yansıtıyordu. Rusya’nın 4.500 savaş başlıklı nükleer stoğunun ürkütücü gerçekliği, uzmanların Moskova’nın Batı ile kaybedilen herhangi bir savaşta en azından sınırlı bir ölçekte kullanmak için hızlı olacağını söylediği bu düşüncesini kesinlikle besliyor.
Bu pozisyon, Putin’i Amerika’nın niyetleri hakkında tahminde bulunmaya devam ettirmenin akıllıca olduğuna inanan bazı Rus şahinlerini hayal kırıklığına uğrattı – ve hatta ABD’nin Ukrayna için savaşa gitmeye hazır olması gerektiğini söyleyen birkaç kişi bile.
“Putin kaba kuvvete cevap veren biridir. Başkan George W. Bush döneminde Avrupa ve NATO politikasından sorumlu eski savunma bakan yardımcısı Ian Brzezinski, Ukrayna için çok yüksek bir ekonomik bedel ödemeye hazır” dedi. Biden, bu krizde en önemli koz kaynağımızı sulandırdı” dedi. Bay Brzezinski, diğer eylemlerin yanı sıra Bay Biden’ın caydırıcı olarak batı Ukrayna’ya asker göndermeyi düşünmesi gerektiğini söyledi.
Ama Bay Brzezinski ayrı bir azınlığın parçası. Perşembe günü Senato katında yaptığı konuşmada, Teksas Cumhuriyetçisi Senatör Ted Cruz ve Bay Putin’in açık sözlü eleştirmeni, bazı insanların “Biden’ın Ukrayna’ya Amerikan birlikleri göndereceği ve Rusya işgal ederse Putin’le silahlı bir savaş başlatacağından” korktuğunu söyledi.
Bay Cruz, “Açık ve net olmak istiyorum,” diye ekledi. Ukrayna’yı Rusya’dan korumak için hiçbir koşulda oğullarımızı ve kızlarımızı ölüme göndermemeliyiz” dedi.
Bay Cruz ile liberal Demokratlar ve hatta 2016’da Atlantic dergisine Ukrayna’nın “özümüzün ne olduğu konusunda çok net olmamız gerektiğine dair bir örnek” olduğunu söyleyen eski Başkan Barack Obama arasında nadir görülen bir anlaşma noktasıdır. çıkarlar ve ne için savaşa girmeye istekliyiz. ”
Senatör Ted Cruz, Teksas Cumhuriyetçisi ve liberal Demokratlar, ABD birliklerinin Ukrayna’ya gönderilmesine karşı olduklarında hemfikir. Kredi… The New York Times için Sarah Silbiger
Siyasi bir mesele olarak bu, Amerika’nın Afganistan’daki 20 yıllık savaşını geçen yıl sona erdirmekten gurur duyan Bay Biden için kolay bir çağrıydı ve “Biz çok uzun süredir savaşta olan bir ulusuz.” 24 Ocak – 26 Ocak tarihleri arasında ABD vatandaşlarının katıldığı bir YouGov anketi, yanıt verenlerin yalnızca üçte birinin Rusya’nın ülkeyi işgal etmesi durumunda ABD’nin Ukrayna güçlerini silahlandırmasını desteklediğini ortaya koydu. Sadece yüzde 11’i Rus güçleriyle savaşmak için ABD birliklerinin Ukrayna’ya gönderilmesini destekleyeceklerini söyledi. (Yüzde dördü Rusya’ya doğrudan bir Amerikan saldırısını destekleyeceklerini söyledi.)
Bu tür duygular, kısmen, ABD’nin Ukrayna’nın kaderinde gerçek bir payı olmadığını söyleyen Fox News sunucusu Tucker Carlson ve ABD’nin Ukrayna’nın bir hayranı olan eski Başkan Donald J. Trump gibi önde gelen sağcı figürlerin yorumlarıyla körükleniyor. Cumartesi günü bir mitingde destekçilerine konuşan Putin, “Joe Biden Avrupa’da bir sınırı savunmak için asker göndermeden önce, sınırımızı savunmak için burada, Teksas’ta asker göndermeli.”
Ancak Cumhuriyetçi görüş aynı fikirde değil. Mississippi’den Senatör Roger Wicker, Bay Biden’ın sözüne cevaben Aralık ayında “Amerikan birliklerini karada dışlamam” dedi. Bay Wicker, ABD’nin Karadeniz’deki deniz kuvvetlerini kullanarak uzaktan “Rus askeri kabiliyetine yıkım yağdırabileceğini” kaydetti.
Hatta bir eski Obama yetkilisi bile daha ileri gitti. Geçen ay, Rusya için eski bir Pentagon yetkilisi olan Dr. Evelyn N. Farkas, “ABD, Ukrayna Üzerinde Rusya ile Savaşa Hazırlanmalı” başlıklı bir makale yazdı.
Aksi takdirde, “Putin, muhtemelen Baltık veya diğer Doğu Avrupa müttefiklerimizi savunmak için bizi başka bir gün savaşmaya zorlayacak” diye yazdı.
Ancak birçok dış politika gazisi, altta yatan gerçekler göz önüne alındığında bu tür konuşmaları anlamsız buluyor.
Başkan Barack Obama’nın eski ulusal güvenlik danışman yardımcısı Ben Rhodes, “Tutmaya hazır olmadığınız tehditlerde bulunmamalısınız” dedi. “Amerikan halkı Ukrayna için doğrudan Rusya ile savaşa girmeye hazır değil ve Joe Biden bu gerçeği yansıtmak zorunda çünkü o bir demokrasinin başkanı – Vladimir Putin’in aksine.”
Bay Biden bunun yerine, Rusya’nın finans sektörüne yönelik ciddi ekonomik yaptırımlar hazırlamak, Ukrayna ordusunu güçlendirmek için silah sevkiyatını hızlandırmak ve Rusya sınırına yakın NATO müttefiklerini güçlendirmek gibi Amerikan gücünün diğer yönlerini topluyor.
Bazı analistler, Bay Biden’ın doğrudan güce karşı isteksizliğinin, anlaşılabilir olmasına rağmen, o anın dünya-tarihsel riskleri olarak adlandırdığı şey ile nasıl yanıt vermeye istekli olduğu arasında bir kopukluk bıraktığını söylüyor.
Eski Başkan George H.W. Bush, 1990 Körfez Savaşı’nı Irak’ı Kuveyt’ten kovmak için, büyük ölçüde ABD liderliğindeki koalisyonun uluslararası bir düzeni – “ulusların davranışlarını orman hukukunun değil hukukun üstünlüğünün yönettiği bir dünya”- savunduğu gerekçesiyle haklı çıkardı.
Geçen ay Berlin’de, Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken, Putin’in “uluslararası barış ve güvenliğin yönetim ilkelerine” yönelik tehdidi olarak adlandırdığı şeyi benzer terimlerle ortaya koyan bir konuşma yaptı. Rus işgalinin sonuçlarının “felaket” olacağını söyledi.
Ertesi gün, Biden yönetiminin neden bu ilkeler için savaşmayı düşünmediği sorulduğunda, Bay Blinken, Ukrayna’ya yardımın ve ekonomik tehditlerin Bay Putin’i caydırmanın “en etkili” yolu olduğunu söyledi. Ukrayna’nın, üyeleri birbirlerini saldırılara karşı savunmak için ittifak anlaşmasının 5. maddesine göre bağlı olan NATO’nun bir parçası olmadığını kaydetti.
Bay Putin’in nihai caydırıcısı, Biden yetkilileri tarafından kamuoyuna açıklanmadı: nükleer cephaneliği. Askeri stratejistler, ABD ve Rusya’nın gerçekçi bir şekilde nükleer olmayan bir savaş yürütüp yürütemeyecekleri konusunda farklılık gösteriyor.
Bu hafta Doğu Avrupa’ya konuşlandırılan 3.000 ABD askeri, NATO müttefiklerini Rus saldırganlığından korumak için Polonya ve Romanya’ya gidiyordu. Kredi… The New York Times için Kenny Holston
Obama Beyaz Saray’da Rusya için eski Ulusal Güvenlik Konseyi direktörü Jeffery Edmunds, görece daha zayıf konvansiyonel kuvvetleri nedeniyle Rus askeri doktrini, nükleer silahların ABD veya NATO’ya karşı nispeten erken kullanımını kabul ediyor, dedi.
Bay Edmunds, “Onlar için nükleer silahlar, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki gibi bu tuhaf cam tavanın üzerinde değil” dedi. En azından başlangıçta, Rusya’nın Amerikan şehirlerine topyekün nükleer savaşı tetikleyebilecek stratejik ICBM saldırılarına değil, taktik savaş alanı silahlarına yöneleceğini söyledi.
Ukrayna Üzerinde Artan Gerginliği Anlayın
<saat/>
Kart 1/5
Bira çatışması. Ukrayna ile Rusya arasındaki düşmanlık, Rus ordusunun Ukrayna topraklarına geçerek Kırım’ı ilhak ettiği ve doğuda bir isyan başlattığı 2014’ten beri kızışıyor. 2015’te belirsiz bir ateşkese ulaşıldı, ancak barış zor oldu.
Düşmanlıklarda ani bir artış. Rusya son zamanlarda Ukrayna sınırına yakın kuvvetler oluşturuyor ve Kremlin’in komşusuna yönelik mesajları sertleşti. Ukrayna’nın Rus destekli ayrılıkçılar tarafından işletilen bir obüsü vurmak için silahlı bir insansız hava aracı kullandığı Ekim ayı sonlarında endişe arttı.
Uğursuz uyarılar. Rusya grevi, ateşkes anlaşmasını ihlal eden istikrarsızlaştırıcı bir eylem olarak nitelendirerek, Ukrayna’da ABD ve Avrupa’yı çatışmanın yeni bir aşamasına çekebilecek yeni bir müdahaleye ilişkin korkuları artırdı.
Kremlin’in konumu. NATO’nun doğuya doğru genişlemesini giderek ülkesi için varoluşsal bir tehdit olarak resmeden Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, Moskova’nın askeri yığınağının Ukrayna’nın ittifakla derinleşen ortaklığına bir yanıt olduğunu söyledi.
Artan gerilim. Batı ülkeleri Moskova ile diyalogu sürdürmeye çalıştı. Ancak yönetim yetkilileri kısa süre önce, Rusya’nın işgal etmesi durumunda ABD’nin ağırlığını bir Ukrayna isyanının arkasına verebileceği konusunda uyardı.
Harvard’da siyaset bilimci olan Graham Allison, tarihin, Başkan Harry S. Truman’ın 1948’de Amerikan birlikleriyle Batı Berlin’deki Sovyet ablukasını kırmayı reddetmesinden başlayarak, Washington’un Rusya ile doğrudan çatışmadan defalarca nasıl kaçındığını gösterdiğini söyledi. (Bay Truman bunun yerine son derece başarılı Berlin hava ikmalini gerçekleştirdi.)
Ağustos 2008 gibi yakın bir tarihte, Bay Putin güçlerini komşu Gürcistan’a gönderdiğinde, George W. Bush yönetimindeki yetkililer, rakipsiz Gürcistan hükümetini desteklemek için sınırlı askeri müdahaleyi düşündüler. Rus kuvvetlerinin hareket ettiği önemli bir tüneli çökertmek için cerrahi bir hava saldırısı da dahil olmak üzere çeşitli seçenekleri tartıştıktan sonra Bush ekibi, çatışmayı inceleyen 2010 tarihli “Dünyayı Sarsan Küçük Savaş”a göre bu fikri rafa kaldırdı.
Bay Brzezinski, bir karşı örneğe işaret etti: Şubat 2018’de, Suriye’deki ABD birlikleri, büyük ölçüde Kremlin’le bağlantılı özel bir Rus paralı asker örgütü olan Wagner Grubu üyelerinden oluşan rejim yanlısı bir güç tarafından saldırıya uğradı. Bir ABD karşı saldırısı, tahminen 200 ila 300 Rus paralı askerini öldürdü. Rusya misilleme yapmadı.
Bay Brzezinski, “Bunlar temelde Rus ordusunun bilgisiz uzantılarıydı” dedi. “Bunun Putin üzerinde çok caydırıcı bir etkisi oldu. Geri çekildi.”
Washington’da bu önermeyi test etme konusunda çok az iştah olsa da, tam kapsamlı bir Rus işgali bu duyguyu değiştirebilir.
Bay Biden’ın NATO’nun doğu kanadına asker gönderme kararını destekleyenler arasında bile, ölümcül kazalar veya yanlış hesaplamalar olasılığı konusunda artan bir endişe var.
Biden geçiş ekibine tavsiyede bulunan Yeni Amerikan Güvenliği Merkezi’nden Rusya uzmanı Andrea Kendall-Taylor, “Rusya ile savaşmayı seçeceğimiz kasıtlı bir savaş var ve bence bu tamamen masanın dışında” dedi. “Ve sonra istenmeyen tırmanma riski var.”
Aranıyor olsun ya da olmasın, diye ekledi, “Rusya ile doğrudan karşı karşıya gelme riski, Soğuk Savaş’tan bu yana her zamankinden daha yüksek.”