– Altı Dakika kitabınızın ortaya çıkış kıssasını anlatabilir misiniz?
Marmara İlahiyat Camii’nde Elmalılı Tefsiri okuduğum bir sohbetin çıkışında, yanıma biri yanaştı. Kendisini özetlemek gerekirse tanıtarak bir yazı okulunda editör ve yazı hocası olarak çalıştığını, şayet istersem benim yazılarımı düzenleme konusunda da istekli olarak yardımcı olabileceğini söylemiş oldu. Behiye Malkoç hocam birkaç sefer teklifini yeniledi. Kimi soruları hakkında görüşürken samimiyetimiz pekişti, nihayetinde kendisiyle yazı dersi yapmaya başladık. O derslerin en başında öğrettiği bir teknikti altı dakika. Bu tekniğin emeli bir kitap oluşturmak değil, asıl yazacağınız mevzu için kaleminizi hazırlamak ve içinizi boşaltmaktı.
– niye altı dakika?
Sanırım bir fikri özetlemek gerekirse yazabileceğiniz kadar uzun, her gün vakit ayırmaya usanmayacağınız kadar kısa bir süre olduğu içindir.
Altı Dakika
ZİHNİN KUSMA TAŞI
– Nasıl bir periyod izlediniz? Her gün birebir saatte mi yoksa değişen saatlerde mi? Aksattığınız günler oldu mu örneğin?
Bu teknikte ülkü olan her gün yazmanızdır. Gün ortasında muhakkak bir vakti yoktur. Gaye yazıya başlamadan evvel altı dakika yazıp zihninizi boşaltmanız, daha sonra da asıl yazacağınız mevzuya eğilmenizdir. Zihnin takıldığı şahsi mevzuları bu türlü boşaltmadığınızda onlar asıl yazdıklarınıza sirayet ederek, yazılarınızın fazla şahsileşmesine ve sonuç olarak kozmikliğini yitirmesine yol açabilir. Zihnin kusma taşıdır altı dakikalık yazılar. Benim kıssamda güçlü rutinler yok maalesef. kimi vakit günlerce yazamayıp kimi vakit de günde birkaç tane yazdığım oluyor.
DÜŞÜNMEK İÇİN VAKİT YOK
– Kitabın ortasındaki sözler neye göre seçildi, siz mi seçtiniz, bir diğeri mı verdi bunları size?
Sözleri Behiye hocam seçip gönderiyor. Bunlar kitap sayfalarından rast gele seçilmiş sözler. ötürüsıyla sıklıkla yalın biçimde olmuyor. örneğin yazıya “istatistiklerinden” üzere bir sözle başlamanız, kalem hiç susmadan altı dakikada yazıp bitirmeniz gerekiyor. Düşünmek için vakit yok.
– En epey zorlandığınız sözler hangileriydi?
Az evvel örnek verdiğim ekleri olan sözlerle yazının giriş cümlesini kurmak birinci anda fazlaca sıkıntı olabiliyor. Ancak daha sonra bir bakıyorsunuz o birinci cümle sizi almış hiç ummayacağınız yerlere götürmüş. Bir de kimi vakit süratle yazarken satırlarda beden bulmasından rahatsız olacağınız kimi his ve anılarınızla yüzleşebiliyorsunuz, o da fazlaca zordu.
DEFTERİMİ HER YERE TAŞIDIM
– Yazarken kıssa de biriktirmişsinizdir. Yazma esnasında yaşadıklarınızdan biraz bahsedebilir misiniz?
vakit içinde bu altı dakikalar bende muhtaçlık haline geldi. Yazmadığımda içim şişmiş üzere hissetmeye başladım. O yüzden altı dakika defterimi her yere taşıyorum. Bir seferinde gittiğim bir yere defter götürmemişim. Yazma dileği zonklamaya başlayınca orada kaldığım birkaç gün boyunca yazılarımı büyükçe bir paket kağıdına yazdım.
– Başörtüsü sözüne altı dakikada başörtülülerin ömrünü nasıl sığdırdınız?
Sanırım meslekten geliyor bu durum. Biz vaizlere ayaküstü bir hayli soru sorulur. Süratle bütün boyutlarını düşünüp cevaplamanız gerekir. İllaki Rabbimin ihsanı olan bir kapasite de vardır. Ne diyeyim, şükrolsun.
İSTİKRARIN DEĞERİNİ ÖĞRETTİ
Altı Dakika size en epey ne öğretti?
İstikrarın ehemmiyeti milyonuncu sefer kendini gösterdi. Başlangıçta yalnızca yazıya geçiş için bir idman olarak düşünülen bu iş, peşini bırakmayınca kendisi bir kitaba dönüştü. Ayrıyeten bir sefer daha, yaptığımız işe değer verip ihtimam gösterdiğimizde onun bize etkileyici bir eser olarak döneceğini gördük. Hepsinden değerlisi bilgili sözlerle başlamak, yazgıda hissenize düşenden yakınıp durmaktansa onunla yapabileceklerinize odaklanmanın en sağlıklı yol olduğunu da teyit etmiş oldu.
Marmara İlahiyat Camii’nde Elmalılı Tefsiri okuduğum bir sohbetin çıkışında, yanıma biri yanaştı. Kendisini özetlemek gerekirse tanıtarak bir yazı okulunda editör ve yazı hocası olarak çalıştığını, şayet istersem benim yazılarımı düzenleme konusunda da istekli olarak yardımcı olabileceğini söylemiş oldu. Behiye Malkoç hocam birkaç sefer teklifini yeniledi. Kimi soruları hakkında görüşürken samimiyetimiz pekişti, nihayetinde kendisiyle yazı dersi yapmaya başladık. O derslerin en başında öğrettiği bir teknikti altı dakika. Bu tekniğin emeli bir kitap oluşturmak değil, asıl yazacağınız mevzu için kaleminizi hazırlamak ve içinizi boşaltmaktı.
– niye altı dakika?
Sanırım bir fikri özetlemek gerekirse yazabileceğiniz kadar uzun, her gün vakit ayırmaya usanmayacağınız kadar kısa bir süre olduğu içindir.
Altı Dakika
ZİHNİN KUSMA TAŞI
– Nasıl bir periyod izlediniz? Her gün birebir saatte mi yoksa değişen saatlerde mi? Aksattığınız günler oldu mu örneğin?
Bu teknikte ülkü olan her gün yazmanızdır. Gün ortasında muhakkak bir vakti yoktur. Gaye yazıya başlamadan evvel altı dakika yazıp zihninizi boşaltmanız, daha sonra da asıl yazacağınız mevzuya eğilmenizdir. Zihnin takıldığı şahsi mevzuları bu türlü boşaltmadığınızda onlar asıl yazdıklarınıza sirayet ederek, yazılarınızın fazla şahsileşmesine ve sonuç olarak kozmikliğini yitirmesine yol açabilir. Zihnin kusma taşıdır altı dakikalık yazılar. Benim kıssamda güçlü rutinler yok maalesef. kimi vakit günlerce yazamayıp kimi vakit de günde birkaç tane yazdığım oluyor.
DÜŞÜNMEK İÇİN VAKİT YOK
– Kitabın ortasındaki sözler neye göre seçildi, siz mi seçtiniz, bir diğeri mı verdi bunları size?
Sözleri Behiye hocam seçip gönderiyor. Bunlar kitap sayfalarından rast gele seçilmiş sözler. ötürüsıyla sıklıkla yalın biçimde olmuyor. örneğin yazıya “istatistiklerinden” üzere bir sözle başlamanız, kalem hiç susmadan altı dakikada yazıp bitirmeniz gerekiyor. Düşünmek için vakit yok.
– En epey zorlandığınız sözler hangileriydi?
Az evvel örnek verdiğim ekleri olan sözlerle yazının giriş cümlesini kurmak birinci anda fazlaca sıkıntı olabiliyor. Ancak daha sonra bir bakıyorsunuz o birinci cümle sizi almış hiç ummayacağınız yerlere götürmüş. Bir de kimi vakit süratle yazarken satırlarda beden bulmasından rahatsız olacağınız kimi his ve anılarınızla yüzleşebiliyorsunuz, o da fazlaca zordu.
DEFTERİMİ HER YERE TAŞIDIM
– Yazarken kıssa de biriktirmişsinizdir. Yazma esnasında yaşadıklarınızdan biraz bahsedebilir misiniz?
vakit içinde bu altı dakikalar bende muhtaçlık haline geldi. Yazmadığımda içim şişmiş üzere hissetmeye başladım. O yüzden altı dakika defterimi her yere taşıyorum. Bir seferinde gittiğim bir yere defter götürmemişim. Yazma dileği zonklamaya başlayınca orada kaldığım birkaç gün boyunca yazılarımı büyükçe bir paket kağıdına yazdım.
– Başörtüsü sözüne altı dakikada başörtülülerin ömrünü nasıl sığdırdınız?
Sanırım meslekten geliyor bu durum. Biz vaizlere ayaküstü bir hayli soru sorulur. Süratle bütün boyutlarını düşünüp cevaplamanız gerekir. İllaki Rabbimin ihsanı olan bir kapasite de vardır. Ne diyeyim, şükrolsun.
İSTİKRARIN DEĞERİNİ ÖĞRETTİ
Altı Dakika size en epey ne öğretti?
İstikrarın ehemmiyeti milyonuncu sefer kendini gösterdi. Başlangıçta yalnızca yazıya geçiş için bir idman olarak düşünülen bu iş, peşini bırakmayınca kendisi bir kitaba dönüştü. Ayrıyeten bir sefer daha, yaptığımız işe değer verip ihtimam gösterdiğimizde onun bize etkileyici bir eser olarak döneceğini gördük. Hepsinden değerlisi bilgili sözlerle başlamak, yazgıda hissenize düşenden yakınıp durmaktansa onunla yapabileceklerinize odaklanmanın en sağlıklı yol olduğunu da teyit etmiş oldu.